Σε ισχυρό κρίκο στην προώθηση και υλοποίηση της αντεργατικής πολιτικής, που συνδιαμορφώνουν τα κράτη - μέλη της ΕΕ, για να μεγαλώνουν τα κέρδη του μεγάλου κεφαλαίου, έχουν μετατρέψει τον ΟΑΕΔ οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Τα όποια «κροκοδείλια δάκρυα» χύνει σήμερα η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, καλλιεργώντας ταυτόχρονα κλίμα τρομοκρατίας, γύρω από την οικονομική κατάσταση του Οργανισμού στοχεύουν με απόλυτη σαφήνεια πρώτον: στον αποπροσανατολισμό των εργαζομένων και των ανέργων από την πάλη ενάντια στη θύελλα των αντεργατικών αντιλαϊκών μέτρων που προωθεί. Δεύτερον: στην τρομοκράτηση των ανέργων για να μη διεκδικήσουν την ουσιαστική προστασία τους στη δύσκολο περίοδο της ανεργίας και για όσο αυτή διαρκεί, δεδομένου ότι το επίδομα παραμένει σε εξευτελιστικά επίπεδα (454 ευρώ μηνιαίως). Τρίτον: για να αποπροσανατολίσουν την εργατική τάξη από την πάλη της ενάντια στη σκανδαλώδη στήριξη των επιχειρήσεων με τα χρήματα του ΟΑΕΔ, δηλαδή τις εισφορές των ίδιων των εργαζομένων που πηγαίνουν στα ταμεία των εργοδοτών! Το πρόβλημα του ΟΑΕΔ σήμερα, παρά τα όσα καθημερινά δηλώνουν τα στελέχη της κυβέρνησης με πρώτο τον υπουργό Εργασίας Α. Λοβέρδο, δεν είναι η οικονομική του κατάσταση, αλλά η πολιτική στην οποία είναι προσαρμοσμένη η λειτουργία του.

Ο ίδιος ο προϋπολογισμός του Οργανισμού για το 2010 φτάνει για να αποδείξει ότι ο ΟΑΕΔ δεν ενδιαφέρεται για την ουσιαστική στήριξη και προστασία των ανέργων, αλλά για την ενίσχυση των επιχειρηματιών. Ταυτόχρονα, η λειτουργία του προσαρμόζεται όλο και περισσότερο στην προσπάθεια της κυβέρνησης, όπως και των προηγούμενων, για το τσάκισμα των εργατικών δικαιωμάτων και τη γενίκευση κάθε είδους ελαστικής μορφής απασχόλησης. Σύμφωνα, λοιπόν, με τον προϋπολογισμό του ΟΑΕΔ από τις συνολικές δαπάνες του Οργανισμού που προβλέπονται στα 3.881.290.556,00 ευρώ μόλις το 37% θα πάει στα επιδόματα ανεργίας (1.460.000.000,00 ευρώ). Σημειώνεται δε ότι αυτή τη στιγμή, σύμφωνα με δήλωση του διοικητή του ΟΑΕΔ Θ. Κικίλια, στον ΟΑΕΔ οι εγγεγραμμένοι άνεργοι αγγίζουν περίπου τους 750 χιλιάδες από τους οποίους επιδοτείται μόλις το 1/3, δηλαδή περίπου οι 250 χιλιάδες άνεργοι.

Μάλιστα από τα συνολικά έσοδα του ΟΑΕΔ (3.998.657.734,00 ευρώ) το 63,66% δηλαδή, τα 2.545.572.627,00 ευρώ προέρχονται από τις εισφορές των εργαζομένων. Την ίδια στιγμή που η επιχορήγηση από τον κρατικό προϋπολογισμό μαζί με κονδύλια της ΕΕ είναι 802.921.107,00 ευρώ (το 20,08%). Ταυτόχρονα, για τα προγράμματα απασχόλησης και κατάρτισης, δηλαδή στα ταμεία των επιχειρηματιών, σύμφωνα με τον προϋπολογισμό θα πάνε το 2010 750.000.000,00 ευρώ! Σημειώνεται ωστόσο ότι ο προϋπολογισμός αυτός αναμένεται να αναθεωρηθεί κατά τη διάρκεια του χρόνου πολλές φορές και να αυξήσει αρκετά τις επιδοτήσεις προς τους επιχειρηματίες. Τέλος, σημειώνεται ότι οι απαιτήσεις του ΟΑΕΔ από το ΙΚΑ (εισπράττει τις εισφορές για λογαριασμό του ΟΑΕΔ) ανέρχονται στα 6 δισ. ευρώ.

Η σημερινή δήθεν «αγωνία» που εκφράζει τόσο η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ όσο και η ΝΔ για τους ανέργους, είναι πέρα για πέρα υποκριτική. Η σημερινή κατάσταση, η λεηλασία δηλαδή προς όφελος των εργοδοτών των εισφορών των εργαζομένων, τα επιδόματα ανεργίας των 454 ευρώ που δεν μπορούν να χαρακτηριστούν ούτε «χαρτζιλίκι», αλλά και η ενίσχυση κάθε είδους ελαστικής και προσωρινής μορφής απασχόλησης (κατάρτιση, "stage", μερική απασχόληση) που υλοποιεί με προγράμματά του ο ΟΑΕΔ, είναι η πολιτική που εφάρμοσαν διαχρονικά και εφαρμόζουν οι γαλαζοπράσινες κυβερνήσεις.

Κομβικό βεβαίως σημείο σε αυτήν τη μετάλλαξη του ΟΑΕΔ σε Οργανισμό Αφαίρεσης Εργασιακών Δικαιωμάτων, αποτέλεσε ο νόμος 2956/2001 επί ΠΑΣΟΚ. Με το νόμο αυτό η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ προσάρμοσε τον Οργανισμό στις κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης με την οδηγία της (641) καθόριζε το σχετικό πλαίσιο για την αλλαγή του χαρακτήρα του. Οπως χαρακτηριστικά αναφερόταν στη σχετική οδηγία «τα κράτη - μέλη θα πρέπει να αναπτύξουν τις σωστές συνθήκες για τις δημόσιες υπηρεσίες απασχόλησης, ώστε να εργάζονται σε μια αγορά με αυξανόμενο αριθμό φορέων που παρέχουν υπηρεσίες απασχόλησης. Τώρα οφείλουν να επιτύχουν σε ένα ανταγωνιστικότερο περιβάλλον και να οικοδομήσουν τη θέση τους στην αγορά, εξυπηρετώντας τους πελάτες τους»! Αυτό σε ό,τι αφορά τους ανέργους - «πελάτες». Για τους εργοδότες η ΕΕ ήταν ακόμα πιο απαιτητική αφού όπως σημειώνεται στη σχετική οδηγία «χρειάζεται να δοθεί προσοχή στην ποιότητα και τον ολοκληρωμένο χαρακτήρα των προσφερομένων υπηρεσιών, στους εργοδότες και των όρων υπό τους οποίους παρέχονται αυτές».

Ετσι, λοιπόν, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ επιχείρησε με την «αναδιάρθρωση» του ΟΑΕΔ (έσπασε το χαρακτήρα και τις υπηρεσίες του σε τρεις Ανώνυμες Εταιρείες) τη «σύζευξη της αγοράς με τη ζήτηση εργασίας». Δηλαδή προσανατόλισε τη λειτουργία του ΟΑΕΔ στις ανάγκες του κεφαλαίου. Ενίσχυσε τη λειτουργία των Κέντρων Προώθησης Απασχόλησης (ΚΠΑ) (είχαν νομοθετηθεί με τον 2434/96 περί εφαρμογής μέτρων "ενεργητικής πολιτικής" για την απασχόληση, δηλαδή για την προώθηση "απασχολήσιμων" προς τους επιχειρηματίες). Στόχος αυτών των κέντρων, όπως καθαρά περιγράφεται: «Για τη σύζευξη της αγοράς με τη ζήτηση εργασίας τα ΚΠΑ συνεργάζονται με τις επιχειρήσεις με επαγγελματικούς, συνδικαλιστικούς και επιστημονικούς φορείς, ως και φορείς ή οργανισμούς με τους οποίους μπορεί να συμβάλλονται για την επίτευξη των στόχων τους». Η μέθοδος που χρησιμοποιούν τα κέντρα αυτά είναι η «εξατομικευμένη παρέμβαση», δηλαδή επί της ουσίας ο εξαναγκασμός του άνεργου να έρχεται σε συμφωνία με τον ΟΑΕΔ και με συγκεκριμένους εργασιακούς όρους που επιβάλλει η αγορά, προκειμένου να βρει μια δουλειά.

Ταυτόχρονα, με τον ίδιο νόμο, η κυβέρνηση θωράκισε ακόμα περισσότερο τη λειτουργία - και με στόχο την εξάπλωση - των «Εταιρειών Προσωρινής Απασχόλησης» δηλαδή των ιδιωτικών δουλεμπορικών γραφείων. Ετσι, η κυβέρνηση κατόρθωσε να διαμορφώσει το κατάλληλο περιβάλλον τόσο με την προσαρμογή του ΟΑΕΔ στις απαιτήσεις του κεφαλαίου όσο και με τη νομιμοποίηση και θωράκιση της λειτουργίας των δουλεμπορικών γραφείων ώστε ο άνεργος και ο εργαζόμενος να μην μπορεί να ξεφύγει από την προδιαγεγραμμένη πορεία τσακίσματος του δικαιώματος στην πλήρη και σταθερή εργασία και την αντικατάστασή της με τη μερική απασχόληση, τα «stage», την προσωρινή απασχόληση, κ.λπ.

Στο άρθρο 2 του ίδιου νόμου ξεκαθαρίζεται ότι εκτός των άλλων ο ΟΑΕΔ μεριμνά «για τη δημιουργία και διατήρηση θέσεων εργασίας με την παροχή οικονομικών ενισχύσεων προς τους εργοδότες». Και αυτό το σκοπό του ΟΑΕΔ είναι που υλοποιούν απαρέγκλιτα όλα αυτά τα χρόνια οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ με την πολιτική τους. Βροχή οι εξαγγελίες της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ την περίοδο μετά το νόμο και μέχρι το 2004 οπότε και τα ηνία της διακυβέρνησης του τόπου πήρε η ΝΔ. Αξέχαστη θα μείνει η δήλωση του πρωθυπουργού της χώρας Κ. Σημίτη το 2003 ότι η κυβέρνηση δημιούργησε 324.000 «ευκαιρίες απασχόλησης». Μιλώντας για «ευκαιρίες» εννοούσε τα προγράμματα επιδότησης του ΟΑΕΔ προς τους επιχειρηματίες για να προσλάβουν για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα ανέργους (12 + 6 μήνες) για να επιστρέψουν στη θέση τους στη συνέχεια, δηλαδή στην ανεργία. Αντίστοιχα προγράμματα επιδότησης δόθηκαν για «νέους επαγγελματίες» οι οποίοι βεβαίως και παραμένουν νέοι αφού η αγορά «δεν σηκώνει» αυτοαπασχολούμενους ή μικροεπαγγελματίες.

Ανάλογη ήταν η πορεία που χάραξε και η κυβέρνηση της ΝΔ. «Μπούκωσε» τους δημόσιους Οργανισμούς με χιλιάδες εργαζόμενους με προγράμματα «stage» (δηλαδή ανασφάλιστη εργασία), ακολούθησε την ίδια πορεία ενίσχυσης μέσα από δεκάδες προγράμματα δήθεν ενίσχυσης της απασχόλησης, κατάρτισης, κλπ. τους επιχειρηματίες με λεφτά των εργαζομένων. Αξίζει, να αναφερθεί ότι η πολυδιαφημιζόμενη παροχή της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ για την 6μηνη προστασία της μητρότητας - προκειμένου να περάσει πιο μαλακά ο αντιασφαλιστικός νόμος «Πετραλιά» - φορτώθηκε στις πλάτες του ΟΑΕΔ, ενώ η κυβέρνηση και η εργοδοσία δεν έδωσαν δεκάρα. Ενώ, για πρώτη φορά τον προηγούμενο χρόνο η κυβέρνηση προκλητικά επιδότησε τους ξενοδόχους με 50 εκατομμύρια ευρώ για να απασχολήσουν στις επιχειρήσεις τους εποχικά εργαζόμενους!