Η Αϊτή των 480.000 δούλων που κερδίζουν την ανεξαρτησία τους από τους Γάλλους το 1804, που ζουν έκτοτε με το βουντού να τους θυμίζει την καταγωγή τους κυρίως από την τότε Δαχομέη και σήμερα Μπενίν της Δυτικής Αφρικής, η Αϊτή των εξωτικών ονείρων και των χολιγουντιανών καρτ ποστάλ που εξωράιζαν τη στυγνή κατοχή των ΗΠΑ, δεν υπήρξε και δεν υπάρχει πια ούτε γι' αυτούς που αρέσκονται να σκηνοθετούν δαντικές εμπορικές ταινίες καταστροφής.

Λίγο πριν τα 7 ρίχτερ, ο αποικιοκρατικός σεισμός είχε ήδη αφήσει πίσω του ερείπια. Ανθρώπινα ράκη. Υποσιτιζόμενος ο ένας στους 2 Αϊτινούς και μόλις το 40% των παιδιών σε σχολεία, ήταν το... έδαφος της ζοφερής πραγματικότητας. Στρατηγικής σημασίας θέση έχει η Αϊτή. Είναι το μέσον της διαδρομής των πλοίων από τη Νέα Υόρκη ως τη διώρυγα του Παναμά (πέρασμα Γουΐντγουορντ - υπήνεμο). Στυμμένη αποικιοκρατική λεμονόκουπα, σε τροπικό κλίμα, έφτασε να τρώει το ίδιο της το έδαφος για να τραφεί και το νερό να μην τη φτάνει. Θύμα στυγνών δικτατόρων και διαφθορέων ο σημερινός πληθυσμός των περίπου 10 εκατομμυρίων ψυχών με θεσμούς βασισμένους σε μείγμα ναπολεόντιου κώδικα και αμερικάνικης πολιτικής κουλτούρας έφερε την Αϊτή στο επίπεδο της μεγαλύτερης παιδικής θνησιμότητας στη Δύση με ενδημικές ασθένειες και AIDS να θερίζουν. Ο από το 1860 με κονκορδάτο αμιγώς γαλλικός κλήρος ήρθε να παλεύει ως μείζον ζήτημα την άσκηση βουντού.

Θα γίνουν σημεία και τέρατα «θαυμάτων». Θα περισσέψουν οι «σωτήρες». Θα αναλάβουν οι πολυεθνικές που ξεζούμισαν με τον καφέ και τα ορυχεία χρυσού (επιφανείας) τα σπλάχνα της νήσου Εσπανιόλα. Θα πουλήσουν σύντομα συνταγές θετικού εξελιγμένου βουντού και τα φαντάσματα των Ινδιάνων Αρουράκ που εξανδραποδίστηκαν από τον Κολόμβο. Τον Χριστόφορο. Και χρυσό-φορο. Δε χρειάζομαι επιχειρήματα για να πείσω κανέναν ότι έτσι θα γίνει. Στρατιωτικά - με αεροπλανοφόρα και στρατά - και οπωσδήποτε φιλάνθρωπα. Γιατί κανείς δε θα μας πει πως στην κόλαση, τουριστικό παράδεισο θεόφτωχη Αϊτή, υπήρχαν την ώρα που χτύπησε ο Εγκέλαδος 4 κανάλια τηλεόρασης και δεκάδες ραδιοφωνικοί σταθμοί, σε μια θλιβερή χώρα που διέθετε Λευκό Οίκο (κατάλοιπο Παπά Ντοκ) και μόλις 40.000 συσκευές τηλεόρασης και 350.000 συσκευές ραδιοφώνου!!! Αυτή ήταν η... παιδεία των εγκλωβισμένων σ' ένα «νόμισμα» εξαρτημένο από το δολάριο, αντίκρυ στην Κούβα.

Αν το πένθος μας γίνει οργή τότε θα δούμε πίσω και πέρα από τη μοίρα, το φταίχτη που κάνει τώρα το σωτήρα...