Εχουμε, πολλές φορές, επισημάνει ότι η κυβερνητική πολιτική για την Τοπική Αυτοδιοίκηση, στοχεύει στην ολική μετατροπή των δήμων σε φορομπήχτες. Η κυβέρνηση έχει πολλές φορές ξεκαθαρίσει, προς κάθε κατεύθυνση, ότι κρατικές επιχορηγήσεις για την Αυτοδιοίκηση «γιοκ» κι έχει διαμηνύσει προς δημάρχους και δημοτικές αρχές πως, αν θέλουν, να εξασφαλίσουν έσοδα για την κάλυψη των αναγκών των δήμων, πρέπει να βάλουν βαθιά το χέρι στο «πουγκί» των δημοτών τους. Η συντριπτική πλειοψηφία των δημάρχων που πρόσκεινται στο ΠΑΣΟΚ και στη ΝΔ αποδέχονται την αντίληψη της κυβέρνησης περί Αυτοδιοίκησης - άλλωστε αυτή την αντίληψη έχει ενστερνιστεί και η ΚΕΔΚΕ - και πολλοί απ' αυτούς σπεύδουν να τη θέσουν σε πρακτική εφαρμογή, επιβάλλοντας βαριές φορολογίες. Η φορολογία είτε αφορά σε μεγάλες αυξήσεις στα δημοτικά τέλη που θεωρούνται ανταποδοτικά - π.χ., προχτές η Δημοτική Αρχή Λάρισας αποφάσισε αύξηση των δημοτικών τελών κατά 9%, ενώ σε πολλούς «καποδιστριακούς» δήμους, οι οποίοι από τη «γέννησή» τους αντιμετωπίζουν τεράστιο οικονομικό πρόβλημα, οι αυξήσεις είναι ακόμα μεγαλύτερες - είτε σε άλλους φόρους όπως, π.χ., το 2% και 5% που επιβάλλεται στον τζίρο των καταστημάτων εστίασης (εστιατόρια, ταβέρνες, κέντρα διασκέδασης, καφετερίες, μπαρ και γενικώς σε κάθε κατάστημα που προσφέρει παντός είδους φαγητού και ποτού).