Ευχές και χίμαιρες συνέθεσαν την παρέμβαση του γραμματέα της ΚΠΕ του ΣΥΝ, Δ. Βίτσα, ενώ αξιοσημείωτο είναι το ότι δεν κατόρθωσε να αρθρώσει ούτε μια λέξη κριτικής στη συμβιβασμένη ηγεσία της ΓΣΕΕ. Αντίθετα, στο όνομα της «κακοφορμισμένης» ενότητας, άλλοθι για τη σύμπλευσή τους με τις δυνάμεις του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού, διακήρυξε ως στόχο του κόμματός του «να πολλαπλασιάσουμε και όχι να διαιρέσουμε τις δυνάμεις» και την «ενωμένη δράση και όχι την κομματική περιχαράκωση».

Κατά την πάγια τακτική των οπορτουνιστών ο Δ. Βίτσας ήρε ένα σημαντικό κομμάτι ευθύνης απ' τις πλάτες της κυβέρνησης, ισχυριζόμενος ότι αυτή απλώς αποδέχτηκε τα μέτρα που επέλεξε η ΕΕ. Βάζοντας το κάρο μπροστά απ' το άλογο ο Δ. Βίτσας στοχοποίησε την «αρχιτεκτονική πάνω στην οποία δομήθηκε η ΕΕ», αποσιωπώντας ότι αυτή επιβλήθηκε απ' τη δοσμένη καπιταλιστική της φύση. Στο διά ταύτα των θέσεων και προτάσεων του κόμματός του για την κρίση και την έξοδο απ' αυτή, σκιαγράφησε την ουτοπία του «εξανθρωπισμένου» και «ηθικού» καπιταλισμού. Στο πλαίσιο του οποίου μπορεί και η κρίση να ανασχεθεί και η απασχόληση να ανακάμψει και τα εισοδήματα να τονωθούν και το κοινωνικό κράτος να στηριχτεί και τα δημόσια αγαθά να διευρυνθούν...

Ο Δ. Βίτσας περιέγραψε το όραμά τους για έναν καπιταλισμό με μια «νέα στρατηγική κοινωνικής και οικονομικής ανάπτυξης» με κριτήριο «τις ανάγκες, την κοινωνική δικαιοσύνη και τις αρχές της αειφορίας». Και πρότεινε μεταξύ άλλων: «Οικολογικό μετασχηματισμό της οικονομίας», «νέο μοντέλο δημοσίων επιχειρήσεων με κριτήριο όχι την κερδοφορία αλλά την κοινωνική αποτελεσματικότητα», «χρηματοπιστωτικό σύστημα στην υπηρεσία της κοινωνίας και της ανάπτυξης με νέους κανόνες αποτελεσματικής εποπτείας και ρύθμισης», «παρέμβαση στο ευρωπαϊκό επίπεδο για να αλλάξουν οι συσχετισμοί και για να προωθηθούν συγκεκριμένοι νέοι προσανατολισμοί και νέες πολιτικές»!