«Πράσινο φως» για τη λειτουργία καμερών στους δρόμους (ξανα)δίνει η Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα (ΑΠΔΠΧ). Ακροβατώντας μεταξύ θεσμολαγνείας και της διεκδίκησης για την ίδια ελεγκτικού ρόλου στη λειτουργία τέτοιου συστήματος, στην πραγματικότητα επιβεβαιώνει ότι λειτουργεί ως «φύλλο συκής» για τους διογκούμενους μηχανισμούς παρακολούθησης και καταστολής.

Η Αρχή συνεδρίασε κατόπιν αιτήματος του υπουργού Δικαιοσύνης να γνωμοδοτήσει για τη χρήση των συστημάτων «βιντεοεπιτήρησης». Αναπτύσσοντας το σκεπτικό γνωμοδότησης αναγνωρίζει μεν ότι «η εγκατάσταση και λειτουργία, εν συντομία, η χρήση συστημάτων βιντεοεπιτήρησης οδηγεί σε περιορισμό του ατομικού δικαιώματος στην προστασία των προσωπικών δεδομένων». Ομως, δεν αποκλείει τη χρήση τους με βάση άλλα δικαιώματα όπως «η προστασία της ζωής, της ιδιοκτησίας, του φυσικού περιβάλλοντος, καθώς και για την εκτέλεση των αρμοδιοτήτων του κράτους, όπως σε σχέση με την εθνική άμυνα, την κρατική και δημόσια ασφάλεια». Αλλωστε, αναγνωρίζει ως δημόσιες αρχές που θα χειρίζονται αυτά τα συστήματα, «ιδίως» τις αστυνομικές, λιμενικές και στρατιωτικές αρχές, και την ΕΥΠ.

Απλά, ζητά η χρήση συστημάτων βιντεοεπιτήρησης να προβλέπεται από διάταξη τυπικού νόμου που να ορίζει τους χώρους εγκατάστασης. Οτι μόνο με την έκδοση ΠΔ (θα εκδίδεται με πρόταση του υπουργού κατόπιν γνώμης της ίδιας) θα καθίσταται νόμιμη η εγκατάσταση και λειτουργία των συστημάτων αυτών. Οτι κάθε «αρμόδια αρχή θα πρέπει να είναι σε θέση να αποδεικνύει πριν την εγκατάσταση των εν λόγω συστημάτων σε ένα δημόσιο χώρο ότι με βάση στατιστικά ή άλλα στοιχεία συντρέχουν επαρκείς ενδείξεις τέλεσης αξιόποινης πράξης».

Για δε τις διαδηλώσεις σημειώνει ότι «η λειτουργία συστημάτων βιντεοεπιτήρησης σε αυτή την περίπτωση θα πρέπει να έχει εξαιρετικό χαρακτήρα, που θα διασφαλίζεται με κατάλληλες αυστηρές προϋποθέσεις στο ΠΔ», που η ίδια ζητά να καταρτιστεί.

Με τέτοιας υφής επιχειρήματα η Αρχή «προτείνει» - ουσιαστικά αποδέχεται - την εγκατάσταση και λειτουργία τέτοιων συστημάτων για τη «διαφύλαξη της κρατικής ασφάλειας» (ό,τι κι αν αυτό σημαίνει) για «την αποτροπή και την καταστολή σοβαρών αξιόποινων πράξεων κατά προσώπων και περιουσιακών αγαθών εφόσον με βάση πραγματικά στοιχεία υπάρχουν επαρκείς ενδείξεις τέλεσης αυτών». Ως δημόσιους χώρους όπου αποδέχεται να μπαίνουν και να λειτουργούν κάμερες, ορίζει όλους τους χώρους τους προοριζόμενους για «κοινή χρήση», «περιφραγμένοι ή μη» και τους σταθμούς διακίνησης επιβατών με μέσα μαζικής μεταφοράς.