Πανηγυρίζει η πλειοψηφία της ΟΤΟΕ για την τροπολογία που προωθεί η κυβέρνηση σχετικά με την κλαδική συλλογική σύμβαση εργασίας. Η τροπολογία προβλέπει ότι, όταν οι τραπεζίτες αρνούνται να προσέλθουν σε διαπραγματεύσεις για την υπογραφή κλαδικής συλλογικής σύμβασης εργασίας, τότε η ΟΤΟΕ μπορεί να προσφύγει στον ΟΜΕΔ.

Ομως, πέρα από τη νομοθετική κατοχύρωση του δικαιώματος προσφυγής στον ΟΜΕΔ, το οποίο είχαν προσβάλει νομικά οι τραπεζίτες, το ζήτημα είναι τι διεκδικεί και πώς η πλειοψηφία της ΟΤΟΕ ως περιεχόμενο της κλαδικής συλλογικής σύμβασης.

Είναι αυτή η πλειοψηφία που τα τελευταία χρόνια έχει συμφωνήσει στην απελευθέρωση του ωραρίου λειτουργίας, στηρίζει τη σύνδεση του μισθού με την παραγωγικότητα, δημιουργεί η ίδια προσχήματα για τη δικαιολόγηση απολύσεων, διευκολύνει την επέκταση των ελαστικών μορφών εργασίας, αδρανεί συνειδητά μπροστά στις σημερινές εξελίξεις που επιφέρουν καίρια και οριστικά πλήγματα στις κατακτήσεις των εργαζομένων.

Με άλλα λόγια, το κύριο είναι ότι οι εργαζόμενοι δεν μπορούν να εμπιστεύονται σε αυτές τις πλειοψηφίες την υπόθεση της υπεράσπισης των συμφερόντων τους. Είναι απόλυτα αναγκαίο να τις βάλουν στην άκρη.