Τα σκληρά αντιλαϊκά μέτρα και οι βάρβαρες μεταρρυθμίσεις, ιδιαίτερα στο σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης, συντηρούνται στο προσκήνιο, μπροστά και στη σημερινή Σύνοδο Κορυφής.

Το έδαφος για βάθεμα των ανατροπών στρώνουν «μελέτες» όπως αυτή του Κέντρου Ευρωπαϊκής Πολιτικής (EPC), που αξιοποιεί τον Ευρωπαϊκό Δείκτη Οικονομικής Διατηρησιμότητας, ο οποίος κατατάσσει τα 27 κράτη - μέλη της ΕΕ σε βαθμίδες, ανάλογα με την οικονομική ανάπτυξη, το έλλειμμα, το χρέος, τη διαφθορά και το πόσο αναμένεται να «επιβαρύνει» την οικονομία το σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης.

Στο πλαίσιο αυτό, η ελληνική, η ιταλική και η πορτογαλική ανάπτυξη χαρακτηρίζονται ως «μη διατηρήσιμες», ενώ Ισπανία, Ιρλανδία, Λετονία, Ρουμανία, Ουγγαρία, Μάλτα, Λιθουανία, Κύπρος και Σλοβενία θεωρείται ότι «κινδυνεύουν» να βρεθούν σε «μη διατηρήσιμη κατάσταση». Στον αντίποδα βρίσκονται Σουηδία, Δανία, Εσθονία και Φινλανδία.

«Η Ελλάδα είναι μια ειδική περίπτωση, καθώς είναι σε ιδιαίτερα δυσμενέστερη θέση, τόσο στους βραχυπρόθεσμους όσο και στους μακροπρόθεσμους δείκτες, από οποιαδήποτε άλλη χώρα. Δεδομένου ότι οι αγορές και οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής εντείνουν την προσοχή τους στους μακροπρόθεσμους δείκτες, η Ιταλία έχει επίσης βρεθεί στο μικροσκόπιό τους. Η Πορτογαλία επίσης έχει σαφή δομικά προβλήματα», αναφέρεται στη μελέτη.

Σύμφωνα εξάλλου με στοιχεία της Eurostat, ο πληθωρισμός στην Ελλάδα αυξήθηκε το Μάη σε 5,3%, από 4,7% που ήταν τον Απρίλη, ενώ στην Ευρωζώνη αυξήθηκε σε 1,6% από 1,5%, αντίστοιχα. Στην ΕΕ, ο πληθωρισμός έμεινε αμετάβλητος στο 2%. Τα χαμηλότερα ποσοστά σημειώθηκαν στη Λετονία (-2,4%), στην Ιρλανδία (-1,9%) και στην Ολλανδία (0,4%), ενώ τα υψηλότερα στην Ελλάδα (5,3%), στην Ουγγαρία (4,9%) και στη Ρουμανία (4,4%).

Ανακατατάξεις στην κορυφή του παγκόσμιου ιμπεριαλιστικού συστήματος προβλέπει με έκθεσή του ο ΟΟΣΑ, σημειώνοντας πως «οι μακροπρόθεσμες προβλέψεις υποδηλώνουν ότι οι σημερινές αναπτυσσόμενες και αναδυόμενες χώρες είναι πιθανόν να αναλογούν σε σχεδόν το 60% του παγκόσμιου ΑΕΠ έως το 2030», με την Κίνα και την Ινδία να ηγούνται αυτής της διαδικασίας.

«Λόγω της ταχείας ανάπτυξής τους και του σημαντικού τους μεγέθους, η Ινδία και η Κίνα επηρεάζουν τις βασικές μακροοικονομικές μεταβλητές που έχουν σημασία για τις φτωχές χώρες: Τα επιτόκια, τις τιμές των ακατέργαστων υλικών και τα επίπεδα των μισθών για τις δουλειές χαμηλών δεξιοτήτων (...) Επίσης έχουν μεγάλο αντίκτυπο στα παγκόσμια πρότυπα εμπορίου και επενδύσεων».

Στον αντίποδα, ο πρόεδρος γενικός διευθυντής του ΔΝΤ, Ντομινίκ Στρος - Καν, μιλώντας χτες στο Παρίσι, στο συμπόσιο με θέμα «Ευρώπη και Κίνα», διέγνωσε κίνδυνο για υπερθέρμανση και κερδοσκοπικές «φούσκες» στην κινεζική οικονομία.

Οπως είπε, «ο βασικός κίνδυνος για την κινεζική οικονομία είναι η υπερθέρμανση, ιδίως του πιστωτικού τομέα και δη των ενεργητικών, που κάλλιστα μπορεί να μετατραπούν σε κερδοσκοπικές "φούσκες"». Το ΔΝΤ, ικανοποιώντας αίτημα της κινεζικής κυβέρνησης, εκπονεί μελέτη με θέμα «τις κερδοσκοπικές φούσκες». Να σημειωθεί ότι το 2008, εν μέσω οικονομικής κρίσης, υλοποίησε επενδύσεις 400 δισ. ευρώ, σε μία διετία.

Επιβεβαιώνοντας τους ισχυρούς ανταγωνισμούς με τις ΗΠΑ και τη Μ. Βρετανία, ο επίτροπος για Οικονομικές και Νομισματικές Υποθέσεις, Ολι Ρεν, σημείωσε ότι «οι αναταραχές στις αγορές κρατικού χρέους έχουν ρίξει σκιά πάνω στη χρηματοοικονομική σταθερότητα στην Ευρώπη, γεγονός που θα μπορούσε να εκτροχιάσει την ήδη εύθραυστη ανάκαμψη της πραγματικής οικονομίας».

Παράλληλα, εκτίμησε ότι «η οικονομική ανάπτυξη στην ΕΕ θα διαμορφωθεί γύρω στο 1% (το 2010), το οποίο θα εδραιωθεί προς το τέλος του χρόνου, ώστε του χρόνου η οικονομική ανάπτυξη να κυμανθεί στο 1,75%».

Σύμφωνα με τον Τζορτζ Σόρος, η εμφάνιση ύφεσης την επόμενη χρονιά και η στασιμότητα στην Ευρωζώνη για αρκετά χρόνια είναι «σχεδόν αναπόφευκτες». Αναφερόμενος στη Γερμανία, σημείωσε ότι «δεν μπορείς να είσαι πιστώτρια χώρα με πλεόνασμα, χωρίς κανείς να εμφανίζει έλλειμμα» και τόνισε:

«Αυτός είναι ο πραγματικός κίνδυνος στην παρούσα κατάσταση. Το ότι επιβάλλοντας δημοσιονομική πειθαρχία σε μια χρονική στιγμή ανεπαρκούς ζήτησης και αδύναμου τραπεζικού συστήματος, θέλοντας να έχεις έναν ισοσκελισμένο προϋπολογισμό, στην ουσία δημιουργείς έναν φαύλο κύκλο».

Από την πλευρά του, ο οικονομολόγος Τζόζεφ Στίγκλιτς, εκτιμά πως η κρίση στην ΕΕ θέτει σε κίνδυνο και την παγκόσμια οικονομία, καθώς ένα ισχυρό δολάριο δε θα οδηγήσει σε αύξηση των αμερικανικών εξαγωγών σε μια οικονομικά ασθενή ΕΕ.

Η ισπανική κυβέρνηση ενέκρινε χτες το πακέτο σκληρών μεταρρυθμίσεων στην αγορά εργασίας, το οποίο θα κατατεθεί προς ψήφιση στο Κοινοβούλιο στις 22 του Ιούνη.

Την ίδια ώρα, η φημολογία περί προσφυγής της Ισπανίας στο μηχανισμό «στήριξης» ενισχύεται από την προγραμματισμένη για αύριο επίσκεψη του γενικού διευθυντή του ΔΝΤ, Ντομινίκ Στρος - Καν, στη Μαδρίτη, παρόλο που και ο ίδιος υποστήριξε ότι πρόκειται για μια «επίσκεψη εργασίας».

Μια ανάλυση σχετικά με την ισπανική οικονομία, επιχειρείται στην ιστοσελίδα της «Deutsche Welle», όπου σημειώνεται: «Ο πραγματικός αδύναμος κρίκος δεν είναι η Ελλάδα, αλλά η Ισπανία (...) Πράγματι, οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους: το ισπανικό έλλειμμα είναι λίγο χαμηλότερο από ό,τι το ελληνικό, κυμαίνεται στο 11,4 % επί του ΑΕΠ, ωστόσο η ισπανική οικονομία είναι κατά 4,5 φορές μεγαλύτερη από την ελληνική. Συνεπώς οι κίνδυνοι που απορρέουν για την Ευρωζώνη από ενδεχόμενη χρεοκοπία της Ισπανίας είναι πολύ μεγαλύτεροι (...) Η ανεργία των νέων στην Ισπανία κινείται στο 25-30 %. Πρόκειται για αριθμούς που συναντούμε σε χώρες του τρίτου κόσμου».