Ξεχωριστή αναφορά έκανε το κλιμάκιο της τρόικας στη συμφωνία ΣΕΒ και ΓΣΕΕ, με την οποία αποφασίστηκε οι μισθοί των εργαζομένων και στον ιδιωτικό τομέα να μείνουν σε εξευτελιστικά επίπεδα. Εκφράζοντας «ικανοποίηση για τη συμφωνία», οι εκπρόσωποι των ιμπεριαλιστικών οργανισμών έτρεξαν κι αυτοί να βοηθήσουν τους εργατοπατέρες να σωθούν από την οργή των εργαζομένων. Οπως τόνισαν όλο νόημα και ξεπερνώντας κάθε όριο εμπαιγμού, το μνημόνιο προβλέπει πάγωμα μισθών αλλά οι περιορισμένες αυξήσεις που δόθηκαν δεν αναιρούν το βασικό πλαίσιό του! Δε φτάνει, δηλαδή, που σπρώχνουν τους εργαζόμενους στην εξαθλίωση έχουν από πάνω και το θράσος να τους κοροϊδεύουν: γιατί με την ΕΓΣΣΕ με την οποία εργοδότες κι εργατοπατέρες αλυσόδεσαν για τρία χρόνια την εργατική τάξη προέβλεπαν αυξήσεις μερικών λεπτών του ευρώ στα μεροκάματα. «Αυξήσεις» που υπολογίστηκαν με βάση τον πληθωρισμό στην ΕΕ. Γι' αυτό και στην πραγματικότητα συνεπάγονται μείωση του εργατικού εισοδήματος, το οποίο, όπως είναι λογικό, υπολογίζεται με βάση τον πληθωρισμό στην Ελλάδα.

Είναι, πραγματικά, μεγάλη η αγωνία των εκπροσώπων του κεφαλαίου να διαφυλάξουν την εικόνα των πολύτιμων «εταίρων» τους, να εμποδίσουν με κάθε τρόπο την απομόνωση των συμβιβασμένων συνδικαλιστικών ηγεσιών από τους εργάτες. Ξέρουν καλά ότι για την «αυτοσυγκράτηση στην εισοδηματική πολιτική» - που συνέστησε και το κλιμάκιο της τρόικας - δηλαδή, για να συνεχίσουν οι εργάτες να παίρνουν όλο και μικρότερο μέρος από τον όλο και μεγαλύτερο πλούτο που οι ίδιοι παράγουν, οι υπηρεσίες των ηγεσιών ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ είναι εξαιρετικά απαραίτητες. Δίκιο έχουν. Αμα ξεμπροστιαστούν οι εργατοπατέρες, με ποιον «εκπρόσωπο» των εργαζομένων θα κάθονται μετά οι βιομήχανοι να σχεδιάζουν το πετσόκομμα των εργατικών κατακτήσεων και να βάζουν στην αντεργατική σφαγή τη σφραγίδα του «διαλόγου» και των «δημοκρατικά ειλημμένων αποφάσεων»;..