«Το ενοίκιο του αμαξιού "τρέχει" ανεξάρτητα από Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιά ή άλλη γιορτή. Αυτές τις μέρες λίγοι από τους συναδέλφους μου δουλεύουν, πράγμα που σημαίνει και μεγαλύτερο μεροκάματο» λέει ο Βαγγέλης Τζες και συνεχίζει: «Οταν έχεις ανάγκη για δουλιά, πείθεις τον εαυτό σου ότι αυτές οι μέρες είναι όπως και οι υπόλοιπες και το μόνο που σκέφτεσαι κάθε στιγμή είναι η ίδια ανάγκη που σε κάνει να δουλεύεις. Εχεις στο μυαλό σου μόνο μια λίστα με έξοδα και υπολογίζεις ότι για να τις καλύψεις χρειάζεσαι και τις 365 μέρες του χρόνου». «Υπάρχει βέβαια και το επιχείρημα, συνεχίζει, ότι τώρα που είσαι νέος πρέπει να δουλέψεις σκληρά. Μόνο που βλέπω ανθρώπους με περισσότερα χρόνια από μένα να συνεχίζουν να δουλεύουν ακόμα πιο σκληρά».

- Βαγγέλη, φέτος είναι πρώτη σου Πρωτοχρονιά που δουλεύεις;

- Φέτος είναι η τρίτη φορά που θα αλλάξω χρονιά στο κυνήγι της «κούρσας» και επειδή δεν είμαι από αυτούς που πιστεύουν ότι θα υπάρξει για μένα τουλάχιστον κάποια θεαματική αλλαγή με την είσοδο της χώρας στην ΟΝΕ... (σε αυτό το σημείο ο συνομιλητής μας γελάει), μάλλον δε θα είναι και η τελευταία. Εχω συμβιβαστεί με αυτή την κατάσταση και μέσα σ' αυτή προσπαθώ να κάνω ό,τι καλύτερο για να αντεπεξέλθω στις υποχρεώσεις.