Κοινή στάση εργασίας πραγματοποιούν σήμερα οι εργαζόμενοι στον ΟΣΕ και στις αστικές συγκοινωνίες ενάντια στους σχεδιασμούς της κυβέρνησης με τους οποίους προωθεί την ολοκλήρωση της πολιτικής ιδιωτικοποίησης και απελευθέρωσης των μεταφορών και των συγκοινωνιών. Στο πλαίσιο της κινητοποίησης θα γίνει κοινή συγκέντρωση στις 12 το μεσημέρι στην πλατεία Εθνικής Αντίστασης (πρώην Κοτζιά) και θα ακολουθήσει πορεία στο υπουργείο Οικονομικών. Οι σιδηροδρομικοί θα κάνουν και δεύτερη 5ωρη στάση εργασίας την Πέμπτη 9 Σεπτέμβρη και συγκέντρωση στις 12 το μεσημέρι έξω από το υπουργείο Υποδομών. Σήμερα, οι σιδηροδρομικοί, οι εργαζόμενοι στα μπλε λεωφορεία, στα τρόλεϊ και τον προαστιακό θα κάνουν 5ωρη στάση εργασίας (11 π.μ. - 4 μ.μ.). Οι εργαζόμενοι στον ηλεκτρικό, στο τραμ και το μετρό θα κάνουν 4ωρη στάση εργασίας (12 το μεσημέρι έως τις 4 το μεσημέρι). Την Πέμπτη, οι σιδηροδρομικοί και οι εργαζόμενοι στον προαστιακό θα κάνουν 5ωρη στάση εργασίας (11 π.μ. - 4 μ.μ.).

Ωστόσο, οι συνδικαλιστικές πλειοψηφίες προσπαθούν να δώσουν στις κινητοποιήσεις περιεχόμενο, που δεν εναντιώνεται στις πραγματικές αιτίες των απειλών και προβλημάτων για τους εργαζόμενους. Σε χτεσινή συνέντευξη Τύπου της ΓΣΕΕ και της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Σιδηροδρομικών (ΠΟΣ), ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ, Γ. Παναγόπουλος, πιστός στη γραμμή της ταξικής συνεργασίας κάλεσε την κυβέρνηση «να ανοίξει ένας δημόσιος διάλογος για το μέλλον των σιδηροδρόμων». Η πλειοψηφία της ΠΟΣ - ΠΑΣΚ, ΔΑΚΕ και ΣΕΚ (πρόσκειται στο ΣΥΝ) - από τη μια επιδόθηκε σε μπόλικους επικοινωνιακούς λεονταρισμούς και, από την άλλη, εμφάνισε την Ευρωπαϊκή Ενωση ως εμπόδιο στους αντεργατικούς σχεδιασμούς της κυβέρνησης, ζητώντας να εφαρμοστεί σχετική κοινοτική οδηγία και ισχυριζόμενη ότι η ΕΕ δε συμφωνεί τάχα με συνέπειες που είναι προϊόν της πολιτικής ιδιωτικοποίησης! Διαμαρτυρήθηκε, γιατί η κυβέρνηση προχωρά σε ένα σχεδιασμό, χωρίς να «διαλεχτεί» με την ίδια.

Δεν άγγιξε στο ελάχιστο το ζήτημα της πολιτικής απελευθέρωσης και της ενίσχυσης του ανταγωνισμού που οδηγούν στην ιδιωτικοποίηση των συγκοινωνιών. Και, βέβαια, οι αρνητικές συνέπειες της δράσης του κεφαλαίου σε βάρος των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων είναι αντικειμενικές και δεν εξαρτώνται από το πόσο καλός ή κακός είναι κάποιος επιχειρηματίας όπως ισχυρίζεται η πλειοψηφία.