Μικρά παιδιά στη ...φυλακή της Γάζας, όπου επιβιώνουν σε άθλιες συνθήκες. Η άλλη όψη της πραγματικότητας που δε δείχνουν οι αναλύσεις του ΔΝΤ

Σημαντική ανάκαμψη των οικονομιών της περιοχής της Ευρύτερης Μέσης Ανατολής, δηλαδή των χωρών της Βόρειας Αφρικής και της Μέσης Ανατολής, προβλέπει σε έκθεσή του το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, επισημαίνοντας, όμως, ότι αυτή θα είναι ιδιαίτερα ευάλωτη στις μεταπτώσεις των τιμών του πετρελαίου και κυρίως στις οικονομικές αναταράξεις στην Ευρώπη και στις άλλες ανεπτυγμένες καπιταλιστικά χώρες. Φυσικά, όπως συμβαίνει συνήθως σε όλες αυτές τις εκθέσεις, η ανάπτυξη αποτιμάται από την πλευρά του κεφαλαίου χωρίς να λαμβάνονται υπόψη τα εκατομμύρια των κατοίκων της περιοχής που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας και εξαρτώνται πλήρως από τις διαφόρων ειδών παροχές βοήθειας και χωρίς να γίνεται καν νύξη στις εργασιακές συνθήκες μεσαίωνα που επικρατούν.

Οπως αναφέρεται στην έκθεση, κατά μέσο όρο προβλέπεται ανάπτυξη 4,1% το 2010 και 5,1% το 2011 και σε αυτό καθοριστικός είναι ο ρόλος της αύξησης των τιμών του πετρελαίου, κατά τις περασμένες χρονιές. Συγκεκριμένα, το ΔΝΤ υποστηρίζει ότι η εκτόξευση των τιμών του πετρελαίου το 2008, που είχαν φτάσει τα 140 δολάρια το βαρέλι, έδωσαν ώθηση τόσο στις χώρες της περιοχής που εξάγουν πετρέλαιο, αλλά και σε αυτές που δεν εξάγουν, χάρη στις μεταξύ τους εμπορικές συναλλαγές, παρά το γεγονός ότι το 2009 οι τιμές κινήθηκαν στα 30 δολάρια το βαρέλι και το 2010 σταθεροποιήθηκαν στα 80 δολάρια. Εκτιμάται, επίσης, ότι δε θα υπάρξει σημαντική διαφοροποίηση των πετρελαϊκών τιμών, τουλάχιστον όσον αφορά στη ζήτηση, καθώς θα συνεχιστεί η αύξηση της ζήτησης από αναπτυσσόμενες χώρες, αλλά θα μειωθεί από ανεπτυγμένες, όπως είναι η Ευρώπη.

Τέλος, το ΔΝΤ σημειώνει ότι παρατηρείται μείωση της ροής καθαρών κεφαλαίων ιδιαίτερα για επενδύσεις προς τις χώρες της ευρείας Μέσης Ανατολής, καθώς οι ροές αυτές έχουν πλέον στραφεί στις αναπτυσσόμενες οικονομίες, όπου, εννοείται, τα εργατικά χέρια είναι ακόμη πιο φτηνά και οι εργασιακές συνθήκες ακόμη αθλιότερες. Εξαίρεση σε αυτήν τη μείωση αποτελεί ο Λίβανος, όπου η ροή κεφαλαίων παραμένει μεγάλη και εκτιμάται ότι θα έχει ανάπτυξη της τάξης του 8%, αν και το εξωτερικό του χρέος, πλέον, βρίσκεται στο 156% του ΑΕΠ, αγγίζοντας τα 51 δισ. δολάρια.