Το σύστημα, βέβαια, αυτό, των «λευκών κελιών», δεν είναι ούτε καινούριο, ούτε πρωτότυπο. Το εφάρμοσαν με επιτυχία οι Γερμανοί εταίροι μας, πρότυπα και αυτοί δημοκρατών και υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Είχαν κλείσει εκεί μέσα κάποια δύστροπα και ατίθασα παιδιά - ιδιαίτερα εκείνα της ομάδας Μπάαντερ Μάινχοφ - που δημιουργούσαν προβλήματα στη λειτουργία του ελεύθερου και δημοκρατικού πολιτεύματος της χώρας τους. Τους έκλεισαν, λοιπόν, έναν έναν σε αυτά τα «λευκά κελιά», για να... συνέλθουν, και να σκεφτούν με την ησυχία τους το κακό που έκαναν στην πατρίδα τους. Κάποιοι, πάντως, κακόβουλοι αντιευρωπαϊστές είπαν, πως τα παιδιά εκείνα, οι δεσμοφύλακες τα «αυτοκτόνησαν» εκεί μέσα, τυλίγοντας σφιχτά ένα σκοινί γύρω στο λαιμό τους ή ρίχνοντάς τους, έτσι απλά, μια σφαίρα στο κεφάλι.

Ο τελικός απολογισμός των νεκρών και των τραυματιών αυτής της «ανθρωπιστικής επιχείρησης», δεν έχει ακόμα ολοκληρωθεί. Ο «επίσημος» αριθμός, είναι 26 νεκροί, αλλά το βέβαιο είναι, πως οι νεκροί αγωνιστές είναι πάνω από 60, και κατ' άλλους, ξεπερνούν τους 250. Ξαπλωμένη σε ένα φορείο, στα τελευταία της ίσως, μια αγωνίστρια απεργός πείνας, με καμένο το πρόσωπο και όλο σχεδόν το κεφάλι της, και ενώ ο θηριώδης «Ράμπο» προσπαθούσε να της κλείσει το στόμα με την παλάμη του, δήλωσε σχηματίζοντας με τα δυο της δάχτυλα το σήμα της νίκης, μπροστά στην κάμερα που κατόρθωσε να την πλησιάσει: «Σκότωσαν πέντε γυναίκες. Τις έκαψαν ζωντανές!».

Ομως, οι Τούρκοι μαχητές και μαχήτριες της Ελευθερίας, θα νικήσουν, γιατί έχουν μαζί τους τη σκέψη και τη συμπαράσταση όλων των τίμιων ανθρώπων της Γης. Το Αουσβιτς και τα «λευκά κελιά» της βαρβαρότητας δεν μπόρεσαν, ούτε και τώρα θα μπορέσουν να λυγίσουν τη θέληση και την απόφαση των λαών να ζήσουν ελεύθεροι.