ΥΠΑΡΧΕΙ ΒΕΒΑΙΑ ένα ερώτημα που βασανίζει αυτές τις μέρες κάθε πολίτη που συνειδητοποιεί ποιος υπερασπίζεται τα δικαιώματά του. Τι είδους τιμές πρέπει να αποδώσει το εργατικό κίνημα στον Θεόδωρο Τσουκάτο για την αυταπάρνηση και την αυτοθυσία του;

Διότι δεν είναι και μικρό πράγμα τώρα να απαρνιέσαι το ρόλο του «στρατηγού» στο ΠΑΣΟΚ και την αυλή του Κώστα Σημίτη, μόνο και μόνο για να υπερασπιστείς το εισόδημα των εργαζόμενων, γιατί φυσικά εκεί στόχευε με την πρόταση που κατέθεσε στη Βουλή.

Το ερώτημα, λοιπόν, που προκύπτει είναι αν πρέπει να στηθεί ανδριάντας μπροστά στα γραφεία της ΓΣΕΕ για τον Θεόδωρο Τσουκάτο ή μήπως θα πρέπει να αναρτηθεί προτομή στην πλατεία Κλαυθμώνος.

Τώρα, όσο για κάτι κακεντρεχείς, που λένε ότι τα εσωκομματικά του ΠΑΣΟΚ και θέματα οικονομικής φύσεως οδήγησαν στην απομάκρυνση του Τσουκάτου, προφανώς δεν ξέρουν από αγνούς υπερασπιστές των δικαιωμάτων των εργατών.

Οσο για το ερώτημα του γιατί ο Θεόδωρος Τσουκάτος δεν εκδηλωνόταν επί τόσα χρόνια και αντιθέτως στήριζε την κυβερνητική πολιτική και είχε υπ' ευθύνη του το επικοινωνιακό πεδίο της, είναι απλή η απάντηση: Στην πραγματικότητα υπονόμευε τις κυβερνητικές προθέσεις και στόχους εκ των έσω! Κάτι σαν κατάσκοπος δηλαδή.

ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΝΤΗΣΕΙ τουλάχιστον γελοία αυτή η υπόθεση με τον υπερτυχερό των 3 δισεκατομμυρίων του ΤΖΟΚΕΡ! Ο καθένας λέει ό,τι θέλει και οι χειρότερες πλευρές της σύγχρονης ελληνικής κοινωνίας αναδεικνύονται.

Φυσικά τα φώτα της δημοσιότητας πέφτουν πάνω σε αυτόν που κέρδισε, όποιος κι αν είναι και αναζητούν το πού βρίσκεται το δελτίο και όλα τα σχετικά. Αυτούς που δεν κέρδισαν δεν τους σκέφτεται κανείς φυσικά, και οι αυταπάτες της νεοελληνικής κοινωνίας του τζόγου «αιωρούνται» στα ελληνικά ΜΜΕ.