«... Η πτώση του "υπαρκτού σοσιαλισμού" απάλλαξε τον καπιταλισμό από τον ιστορικό ανταγωνισμό και έφερε στην επιφάνεια τα χειρότερα χαρακτηριστικά του. Ο καπιταλισμός είναι περισσότερο κερδοσκοπικός, κοινωνικά άδικος, επιθετικός απ' ό,τι ήταν πριν μια δεκαετία.

Οσο υπήρχε κομμουνιστικό μπλοκ, οι ισχυρότερες καπιταλιστικές χώρες έδιναν μεγαλύτερη σημασία στην παραγωγική βάση και λιγότερη στη χρηματιστηριακή κερδοσκοπία. Αναγνώριζαν πολλά δικαιώματα στους εργαζομένους και το συνδικαλιστικό κίνημα, έδιναν κάποια σημασία στα συμφέροντα των χωρών του Τρίτου και του Τέταρτου Κόσμου. Μετά την ιστορική χρεοκοπία του κομμουνισμού η φράση στην οποία συνοψίζεται η διεθνής καπιταλιστική στρατηγική είναι "και σε όποιον αρέσει".

Η κατάργηση της καπιταλιστικής πειθαρχίας απελευθερώνει δυνάμεις της αγοράς, που δημιουργούν και συσσωρεύουν πλούτο, μπορεί όμως να βάλει το σύστημα σε πορεία αυτοκαταστροφής. Η απώλεια ελέγχου μπορεί να οδηγήσει στην καταστροφή της κοινωνίας, στην καταστροφή του περιβάλλοντος, σε μια φανατική και βίαιη αντίδραση των φτωχών και περιφρονημένων λαών...».

Οι παραπάνω εκτιμήσεις περιέχονται στο κύριο άρθρο του προχτεσινού «Ελεύθερου Τύπου» και υπογράφονται από τον διευθυντή της εφημερίδας, Γ. Κύρτσο. Κι έχουν, βέβαια, την ιδιαίτερη σημασία τους, αφού η αναγνώριση του θετικού και ευεργετικού ρόλου, που έπαιζε απλά και μόνο η ύπαρξη της Σοβιετικής Ενωσης και των άλλων σοσιαλιστικών χωρών της Ευρώπης, προέρχεται από έναν πολιτικό και ιδεολογικό αντίπαλο.