Τα αποτελέσματα της πολιτικής ΠΑΣΟΚ - ΝΔ στον τομέα της Υγείας μετέφεραν χτες με τις τοποθετήσεις του οι βουλευτές του ΚΚΕ. Στο νομοθετικό έργο της κυβέρνησης, που οδηγεί στην περαιτέρω ιδιωτικοποίηση της Υγείας αναφέρθηκε στην παρέμβασή του ο Χαράλαμπος Χαραλάμπους.

Οπως σημείωσε, σαφέστατος κυβερνητικός στόχος «είναι η πλήρης εμπορευματοποίησή του, είναι η απόλυτη απελευθέρωση της επιχειρηματικής δράσης, είναι σε τελική ανάλυση η αύξηση της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Αυτούς τους σκοπούς βέβαια υπηρετούν κατά καιρούς νόμοι, οι οποίοι έρχονται και είναι ψευδεπίγραφοι, όπως ο πριν λίγο καιρό ψηφισθείς από τη Βουλή νόμος με το βαρύγδουπο τίτλο "Αναβάθμιση του Εθνικού Συστήματος Υγείας" που οδήγησε στην ολοήμερη λειτουργία των νοσοκομείων, στην ανάπτυξη νοσοκομείων σαν αυτοτελείς οικονομικές μονάδες. Επίσης, είναι και το σχέδιο νόμου που κατατέθηκε χτες και έχει βέβαια πάλι τον ψευδεπίγραφο τίτλο "Διαρθρωτικές αλλαγές στο Σύστημα Υγείας"».

Με αυτά που προβλέπονται, επισήμανε ο βουλευτής του ΚΚΕ, «όλα υποτάσσονται στη λογική του φθηνού για το κράτος και τους εργοδότες, οι ανάγκες των ασθενών, η πορεία της νόσου, η αξιοποίηση των επιστημονικών και τεχνολογικών δυνατοτήτων. Το οικονομικό κριτήριο επικρατεί έναντι του επιστημονικού και των πραγματικών αναγκών των ασθενών. Η εξοικονόμηση δαπανών θα αγγίζει ακόμα και τομείς, όπως η διατροφή των ασθενών, η καθαριότητα των νοσοκομείων, η συντήρηση του ιατροτεχνολογικού εξοπλισμού και των υποδομών, αυξάνοντας έτσι τους κινδύνους ασφάλειας και ατυχημάτων.

Στην ίδια κατεύθυνση, οι περικοπές οδηγούν στο να ξανακλείσουν τα ογδόντα κρεβάτια ΜΕΘ, που είχαν ανοίξει ένα χρόνο πριν με επικουρικό προσωπικό, να θεωρείται αντιοικονομική ακόμα και η παροχή των ειδικών παπουτσιών των διαβητικών που καθυστερούν τον ακρωτηριασμό, να θεωρούνται είδη πολυτελείας η φυσικοθεραπεία, η στοματική υγιεινή, η λογοθεραπεία, τα διορθωτικά γυαλιά».

Η εμπορευματοποίηση της Υγείας «περνά» και μέσα από τις αλλαγές στις δομές της Τοπικής Διοίκησης, όπως ανέδειξε με την ομιλία της η Βέρα Νικολαΐδου. Ενδεικτικά σημείωσε ότι «ο σχεδιασμός της λεγόμενης αποκέντρωσης αφορά υπηρεσίες Υγείας και Πρόνοιας, κάνοντας ακόμη περισσότερο τους ασθενείς πελάτες και τα νοσοκομεία επιχειρήσεις, με στόχο φυσικά το κέρδος».

Αναφερόμενη στην ισχύουσα κατάσταση, επισήμανε πως «σήμερα υπάρχει ένα σύστημα το οποίο είναι ολόκληρο εμπορευματοποιημένο, με ελλείψεις προσωπικού - είκοσι πέντε χιλιάδες νοσηλευτές - που με το ρυθμό που λέτε ότι θα βγαίνουν στη σύνταξη πέντε και θα προσλαμβάνεται ένας, όχι μόνο δεν πρόκειται να καλυφθούν τα κενά, αλλά καταλαβαίνουμε ότι αυτά θα γίνονται περισσότερα.

Τεσσεράμισι χιλιάδες γιατροί, γενικά κακοπληρωμένο, ξεθεωμένο και πολλές φορές απλήρωτο για πολλούς μήνες προσωπικό, μπίζνες μέσα στα δημόσια νοσοκομεία, υποδομές, εξοπλισμοί για νοσοκομειακά υλικά ανύπαρκτα, καθαριότητα σε συνθήκες τριτοκοσμικές, χρέη νοσοκομείων που δεν πρόκειται να αντιμετωπιστούν, αλλά συνεχώς γίνονται και μεγαλύτερα. Και όλα αυτά δίπλα φυσικά στην ανεργία, στη φτώχεια, τα ποσοστά των οποίων έχουν πάρει μια τέτοια άνοδο που δεν ξέρει κανείς το πού θα φτάσουν».

Η Β. Νικολαΐδου ανέφερε συγκεκριμένα παραδείγματα επιβάρυνσης των λαϊκών οικογενειών λέγοντας ότι «όσον αφορά τη μεσογειακή αναιμία, για υλικά της αποσιδήρωσης πρέπει να πληρώνουν το μήνα περίπου 1.800 ευρώ, τα οποία θα εισπράττουν μετά από πέντε με επτά μήνες. Στα "Κέντρα Ειδικής Αγωγής", οι οικογένειες πρέπει να πληρώνουν κάθε μήνα από 300 μέχρι 1.800 ευρώ! Και δεν παίρνουν πίσω τίποτα! Στο "Ασυλο Ανιάτων" στην Κυψέλη, το νοσήλιο κάθε μήνα είναι περίπου στις 2.000 ευρώ! Στο "Χρονίων Παθήσεων" στο Χαϊδάρι είναι γνωστό ότι υπάρχουν μόνο πενήντα νοσηλευτές για τρεις βάρδιες και οι ασθενείς ξεπερνούν τους διακόσιους».

Με ένα τραγικό περιστατικό ξεκίνησε την ομιλία της η Σοφία Καλαντίδου: «Δεν πέρασαν δέκα μέρες που στη συνοικία μου αποχαιρετήσαμε ένα τρίχρονο κοριτσάκι γιατί καθυστέρησε η νοσηλεία που χρειαζόταν, λόγω έλλειψης παιδικών κρεβατιών εντατικής νοσηλείας», καθώς «στη Βόρεια Ελλάδα, σ' όλη τη Μακεδονία και τη Θράκη, οχτώ είναι τα κρεβάτια για παιδική εντατική νοσηλεία. Σε αντιδιαστολή και για αισιοδοξία αλλά και για να υπογραμμίσω τις δυνατότητες, να αναφέρω ότι στην Κούβα την απομονωμένη από το εμπάργκο κυρίως, ο δείκτης παιδικής θνησιμότητας είναι στο μηδέν».

Αναφερόμενη στην κατάσταση στη Βόρεια Ελλάδα συνολικά σημείωσε πως «κέντρο αποκατάστασης δεν υπάρχει σ' όλη τη Βόρεια Ελλάδα, οι ιδιώτες αλωνίζουν, είναι καταγεγραμμένη και η κερδοφορία τους. Το ΕΚΑΒ υπολειτουργεί, αφού το 50% των οργανικών θέσεων διασωστών είναι κενές. Το ΑΧΕΠΑ είναι χωρίς μαγνητικό τομογράφο. Η ΠΑΝΑΓΙΑ και ο ΑΓΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ χωρίς αξονικό τομογράφο. Στον ΑΓΙΟ ΠΑΥΛΟ υπάρχει κατεύθυνση να πραγματοποιούνται μόνο τα επείγοντα χειρουργεία για τη μείωση του κόστους».

Επιπρόσθετα ανέφερε ότι «το Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης λειτουργεί σε οριακό σημείο, εξαιτίας σοβαρών ελλείψεων σε μέσα και σε προσωπικό. Στα πλαίσια της πολιτικής περιστολής των δαπανών εφαρμόζεται η κατευθυνόμενη συνταγογράφηση φθηνότερου φαρμάκου, τα λεγόμενα "αντίγραφα", παραμερίζοντας τη διασφάλιση με επιστημονικά κριτήρια και επιλογή του ποιοτικότερου και καταλληλότερου φαρμάκου. Στο ΘΕΑΓΕΝΕΙΟ, το μοναδικό αντικαρκινικό, οι εξετάσεις Παπ και μαστογραφίας γίνονται με πληρωμή. Επομένως, για ποια πρόληψη μπορείτε να μιλάτε;»

«Ο τομέας της Υγείας, αυτός ο κρίσιμος τομέας, βουλιάζει όλο και πιο πολύ στα βαθιά νερά του αρχιπελάγους» επισήμανε ο Σταύρος Σκοπελίτης, επικεντρώνοντας την τοποθέτησή του στα προβλήματα των κατοίκων του Αιγαίου. Σύμφωνα με όσα παρέθεσε, «σε όλα τα νοσοκομεία όλων των νησιών εκείνο το στοιχείο που κυριαρχεί είναι οι ελλείψεις σε προσωπικό, ιατρικό και νοσηλευτικό.

Οι ελλείψεις αυτές είναι τεράστιες και αυγαταίνουν από χρόνο σε χρόνο. Πληθαίνουν δηλαδή, αντί να αντιμετωπιστούν. Το ίδιο μεγάλες είναι και οι ελλείψεις σε ιατρικό και μηχανολογικό εξοπλισμό. Καταλαβαίνετε τι σημαίνει αυτό για τους κατοίκους των νησιών μας. Λείπουν, ακόμα, οι ανάλογες κλινικές. Λείπουν ή είναι υποστελεχωμένες οι μονάδες εντατικής θεραπείας. Λείπουν, επίσης, μονάδες αυξημένης φροντίδας».

Αναφορικά με την Πρωτοβάθμια Υγεία, ο Στ. Σκοπελίτης είπε πως «λείπουν στα νησιά μας τα κέντρα υγείας, τα οποία θα έπαιζαν ένα σημαντικό ρόλο στην περίθαλψη των κατοίκων εκείνων των περιοχών που είναι απόμακρες και βρίσκονται μακριά από τα νοσοκομεία».

Ειδικά για το θέμα των διακομιδών ανέφερε ότι «για απλά περιστατικά κρίνεται αναγκαία πολλές φορές η μεταφορά του ασθενούς στα αστικά κέντρα, στα νοσοκομεία των Αθηνών, μ' ό,τι αυτό σημαίνει για την ανθρώπινη ζωή, αλλά και με ό,τι αυτό σημαίνει σε έξοδα για τις οικογένειες των ασθενών. Γιατί δεν λύνονται αυτά τα προβλήματα που τα γνωρίζετε πάρα πολύ καλά; Ο λόγος έχει να κάνει ξεκάθαρα με την πολιτική που ακολουθείτε και που κάθε άλλο παρά υπηρετεί τα λαϊκά συμφέροντα».

Στην προσπάθεια της κυβέρνησης να «θολώσει τα νερά» για την ουσία των προβλημάτων της Υγείας, με τις συνεχείς αναφορές σε «κυκλώματα» και «διαφθορά» αναφέρθηκε ο Αντώνης Σκυλλάκος, λέγοντας πως «αποπροσανατολίζει τον κόσμο στα πλαίσια της πολιτικής της αντιπαράθεσης». Σημείωσε ότι αυτά τα φαινόμενα υπάρχουν, όμως «ότι αυτό είναι η αιτία του μεγάλου προβλήματος της υγείας και του ότι "κόβονται" από τον κρατικό προϋπολογισμό και ότι χρηματοδοτούνται όλο και λιγότερο και υποβαθμίζεται ο τομέας της υγείας, είναι παραπλανητικό».

Σχετικά με την κατάσταση στη Θεσσαλία, επισήμανε ότι «είναι η περιοχή με το μεγαλύτερο ποσοστό ιδιωτικού τομέα στην Υγεία. Πάνω από 60%. Χρυσωρυχείο είναι η Θεσσαλία για τους ιδιώτες λόγω των υπολογισμένων και ανεπαρκών παροχών Υγείας του κρατικού τομέα».