Με ικανοποίηση υποδέχτηκε η ΕΕ τις προχθεσινές ανακοινώσεις της κυβέρνησης, που «βγάζουν στο σφυρί» τη δημόσια περιουσία και κλιμακώνουν την αντιλαϊκή επίθεση. Την ίδια στιγμή, ανεξάρτητα από τα ιδιαίτερα συμφέροντα που έχει η κάθε μερίδα της πλουτοκρατίας σχετικά με τον τρόπο ελεγχόμενης απαξίωσης κεφαλαίου (αναδιάρθρωση, επιμήκυνση κ.λπ.), καταγράφεται απόλυτη σύμπλευση ως προς την απαίτηση για αποφασιστική υλοποίηση ακόμα πιο σκληρών μέτρων για τη μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης.

Ο Αμαντέο Αλταφάζ, εκπρόσωπος του επιτρόπου Ολι Ρεν, αναφερόμενος στις ανακοινώσεις της κυβέρνησης, σημείωσε: «Η Κομισιόν καλωσορίζει την απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης να προχωρήσει άμεσα με το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων». Ο ίδιος επισήμανε ότι «θα πρέπει βεβαίως να εξετάσουμε πιο λεπτομερώς την απόφαση για την ίδρυση ενός ταμείου αποκρατικοποιήσεων», το οποίο να «επιτηρεί» τη διαδικασία των αποκρατικοποιήσεων.

Παράλληλα, η υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας, Κριστίν Λαγκάρντ, τονίζει ότι «η Ελλάδα θα πρέπει να αποφύγει την αναδιάρθρωση και να εφαρμόσει τα μέτρα λιτότητας που έχει υποσχεθεί προκειμένου να συρρικνώσει το έλλειμμά της», σημειώνοντας ότι «το αρχικό σχέδιο για την Ελλάδα ήταν δομημένο και σχεδιασμένο από κοινού από τους ΕΚΤ, Κομισιόν και ΔΝΤ. Εμείς, από την πλευρά μας, τηρούμε τις υποσχέσεις μας. Θα πρέπει να το κάνει και η Ελλάδα».

Ακόμα, ο πρόεδρος της ΕΕ, Χέρμαν Βαν Ρομπάι, μιλώντας χτες σε εκδήλωση του ΟΟΣΑ, επισήμανε ότι «υπάρχει πραγματικός κίνδυνος, η όποια μορφή αναδιάρθρωσης χρέους ή επιμήκυνσης επιδεινώνει την κατάσταση» και υπογράμμισε ότι «ο κίνδυνος αποτυχίας σε τέτοιες περιπτώσεις είναι τεράστιος, σε σύγκριση με τα πιθανά οφέλη». Ο ίδιος ξεκαθάρισε ότι στην ΕΕ «έχουμε ξεκάθαρες κόκκινες γραμμές για την αποτροπή χρεοκοπίας και πιστωτικού επεισοδίου». Παράλληλα, ο Βαν Ρομπάι δεν παρέλειψε να υπενθυμίσει ότι εκείνο που πρέπει να κάνει η ελληνική κυβέρνηση είναι να εφαρμόσει απαρέγκλιτα τις «δύσκολες, αλλά απαραίτητες μεταρρυθμίσεις».

Πάντως, ο γγ του ΟΟΣΑ, Ανχελ Γκούρια, υποστηρίζει ότι η ενδεχόμενη αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους «δε φαίνεται κακή ιδέα», καθώς θα έδινε στη χώρα περισσότερο χρόνο να εφαρμόσει τα μέτρα λιτότητας και τις ανατροπές που έχει ανάγκη το κεφάλαιο. Σύμφωνα με τον Α. Γκούρια, «για τις αγορές, η διασφάλιση επιπλέον χρόνου προσαρμογής αποτελεί μικρότερο κακό, που δε σημαίνει ότι η αξία του χρέους μειώνεται».

Σύμφωνα με την ολλανδική εφημερίδα «Het Financieele Dagblad», τα κράτη - μέλη της Ευρωζώνης έχουν ήδη ξεκινήσει τις προετοιμασίες για την επιμήκυνση της διάρκειας αποπληρωμής του ελληνικού χρέους. Η εφημερίδα επικαλείται ανώνυμες πηγές από τις Βρυξέλλες και υποστηρίζει ότι αξιωματούχοι της Ευρωζώνης έχουν ξεκινήσει κρυφά την «τεχνική προετοιμασία» μίας «αναδιάταξης», βάσει της οποίας θα δοθεί στην Ελλάδα περισσότερος χρόνος να καλύψει τις οικονομικές της υποχρεώσεις.

Στο δημοσίευμα σημειώνεται ότι ο υπουργός Οικονομικών της Ολλανδίας Γιαν Κέες ντε Γιάγκερ δήλωσε ότι ο ανασχεδιασμός του ελληνικού χρέους είναι μία «σοβαρή επιλογή», αλλά μόνο ως κατακλείδα ενός «συνολικού πακέτου», καθώς η Ελλάδα θα πρέπει πρώτα να υλοποιήσει τις αντιλαϊκές ρυθμίσεις. Την ίδια στιγμή, ο Πίτερ Βέσταγουέι, επικεφαλής οικονομολόγος της «Nomura» για την Ευρώπη, εκτιμά ότι η αναδιάρθρωση δεν αποτελεί λύση για το ελληνικό χρέος, αλλά υποστηρίζει ότι η Ελλάδα θα πρέπει να λάβει επιπλέον βοήθεια 100 δισ. ευρώ και να εφαρμόσει πιστά τα αντιλαϊκά μέτρα.

Την ανησυχία του από τις επιπτώσεις μιας ενδεχόμενης αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους, εκφράζει ο διευθύνων σύμβουλος της «Societe Generale», Φρεντερίκ Ουντέα, ο οποίος εκτιμά ότι η μεγαλύτερη πρόκληση σε ενδεχόμενη αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους θα είναι να πειστούν οι καπιταλιστικές αγορές ότι «θα είναι έκτακτη, μοναδική, ότι η Ελλάδα έχει κάνει ό,τι μπορούσε για να αποζημιώσει τους πιστωτές της». Ο ίδιος σημειώνει ότι «το ερώτημα δεν είναι αν θα εμπλακεί ο ιδιωτικός τομέας, αλλά οι επιπτώσεις μίας τέτοιας απόφασης», οι οποίες δε θα περιοριστούν στην Ελλάδα, αλλά θα επηρεάσουν το πώς βλέπουν οι αγορές τόσο την ΕΕ, όσο και την κάθε χώρα ξεχωριστά.

Ο Φ. Ουντέα υποστηρίζει ότι δεν υπάρχουν συζητήσεις για αναδιάρθρωση και διευκρινίζει πως «ό,τι και να γίνει, θα συμμετάσχουμε». Μάλιστα, σημειώνει ότι ενδεχόμενη αναδιάρθρωση θα έχει άμεσες επιπτώσεις στα κέρδη της τράπεζας, καθώς η έκθεσή της στην Ελλάδα είναι της τάξης των 2,4 δισ. ευρώ, αλλά «το ποσοστό του ελληνικού χρέους που έχουν στην κατοχή τους μεγάλες ευρωπαϊκές τράπεζες είναι χαμηλό και αν δείτε τα νούμερα, απολύτως διαχειρίσιμο. Αυτό που διακυβεύεται είναι οι κανόνες του παιχνιδιού για τις υπόλοιπες χώρες και την Ευρώπη στο σύνολό της, όσον αφορά το δημόσιο χρέος».

Από την πλευρά του, ο Κρίστιαν Νόιερ, μέλος του ΔΣ της ΕΚΤ, επισημαίνει ότι «δεν υπάρχει πιθανότητα για κάποια άλλη λύση για την Ελλάδα, πέρα από την υλοποίηση του προγράμματος λιτότητας. Η αναδιάρθρωση δεν αποτελεί επιλογή, είναι μια ιστορία τρόμου» και επαναλαμβάνει ότι, σε περίπτωση αναδιάρθρωσης, η ΕΚΤ δε θα δέχεται ως εγγύηση τα ελληνικά ομόλογα.

Στη στάση της ΕΚΤ, που απορρίπτει κάθε μορφή αναδιάρθρωσης, επιχειρεί να απαντήσει δημοσίευμα των «Financial Times», το οποίο εκτιμά πως η ΕΚΤ «αντί να προσπαθεί μάταια να σώσει την Ελλάδα από τη δική της φωτιά, ίσως πρέπει να την αφήσει να καεί», καθώς «μια αποφασιστική διαγραφή χρεών της Ελλάδας θα μπορούσε να χρησιμεύσει σαν αντιπυρική ζώνη, αν συνοδευόταν από σκληρό πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων στη χώρα και από σαφείς επεξηγήσεις στις αγορές ότι πρόκειται για ειδική περίπτωση».

Οι «Financial Times», ερμηνεύοντας τη στάση της ΕΚΤ, υποστηρίζουν ότι «ενδεχομένως η απάντηση να βρίσκεται στα προβλήματα ρευστότητας που θα δημιουργηθούν για την ΕΚΤ. Αν η κοινή εκτίμηση για τα δημοσιονομικά της Ελλάδας είναι σωστή, τότε η κεντρική τράπεζα αντιμετωπίζει διαγραφές της τάξεως του 35% - 70% στους ελληνικούς κρατικούς τίτλους που διαθέτει, που υπολογίζονται στα 40 - 50 δισ. ευρώ. Αυτό το ποσό αρκεί για να προκαλέσει σημαντικό πρόβλημα στον ισολογισμό της ΕΚΤ. Ρεαλιστικά, όμως, οποιαδήποτε αναδιάρθρωση θα μπορούσε να οδηγήσει και σε αναδιάρθρωση κεφαλαίων της ΕΚΤ, εάν κάτι τέτοιο κρινόταν απαραίτητο. Το πιο πιθανό είναι πως ο κ. Τρισέ κινητοποιείται από την αρχή πως οι ριψοκίνδυνοι οφειλέτες πρέπει να πληρώσουν και από την ανησυχία του κινδύνου μετάδοσης: Εάν καταρρεύσει η Ελλάδα, τότε θα ακολουθήσουν η Ιρλανδία και η Πορτογαλία και θα είναι ακόμα πιο δύσκολη η προάσπιση της Ισπανίας».