«Οι εθνικές εκλογές του Απρίλη και η αλλαγή της ηγεσίας του υπουργείου Παιδείας είναι αιτία για μία καθυστέρηση στο σχεδιασμό και την εκπλήρωση των πρωτοβουλιών που αφορούν τη διαδικασία της Μπολόνια στην Ελλάδα». Με αυτά τα λόγια είχε «απολογηθεί» το υπουργείο Παιδείας στους εμπνευστές της διακήρυξης για την αντιδραστική αναδιάρθρωση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης τον Ιούνη του 2000. Στη διάρκεια του συνεδρίου όμως για την ίδια Διακήρυξη της Μπολόνια, η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας επιδιδόταν σε μία προσπάθεια, παίζοντας με τις λέξεις, να εμφανίσει ότι η Ελλάδα δεν την υιοθετεί και διαφοροποιείται. Γιατί αλήθεια τι μπορεί να σημαίνει «η Ελλάδα δεν αλλάζει τους κύκλους σπουδών, αλλά η Μπολόνια είναι γόνιμη πρόκληση» και «το ελληνικό εκπαιδευτικό μοντέλο θα ενταχτεί στη διασφάλιση καλύτερης συμβατότητας και πληρέστερης συγκρισιμότητας των συστημάτων ανώτατης εκπαίδευσης», αν όχι εφαρμογή των στόχων της Μπολόνια;

Αλλά είπαμε, η εναρμόνιση της κυβερνητικής πολιτικής με την ΕΕ, που επιχειρεί να διαμορφώσει Ανώτατη Εκπαίδευση που θα εξυπηρετεί τις σημερινές ανάγκες του κεφαλαίου, είναι δεδομένη και ξεκάθαρη, αφού εξυπηρετεί και τα συμφέροντα της ντόπιας πλουτοκρατίας. Και αυτή εκφράζεται στα διάφορα φόρουμ της ΕΕ. Βέβαια, για εσωτερική κατανάλωση, στη χώρα μας υψώνονται και μερικές κορόνες. Αυτό όμως μας θυμίζει τη ...«διαφωνία» της κυβέρνησης στο ΝΑΤΟικό έγκλημα (και το ραδιενεργό με τις βόμβες DU) στη Γιουγκοσλαβία, που όμως υπέγραψε φαρδιά πλατιά τους βομβαρδισμούς.