Αυτά γράφει η χτεσινή «Αυγή». Θα 'λεγε κανείς πως η αδυναμία ή και η ανικανότητα της εφημερίδας του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ να δημιουργήσει τα άλλοθι πειστικότητας της πολιτικής τους τους εκθέτει. Η αντιΚΚΕ πολιτική τους δεν τους σώζει. Αλλωστε έχουν πολιτική εξωραϊσμού του καπιταλιστικού συστήματος προτείνοντας «επιθετική επαναδιαπραγμάτευση, αμφισβήτηση και διαγραφή μεγάλου μέρους του χρέους, την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας και την καταπολέμηση της ανεργίας (...) κοινωνικοποίηση του χρηματοπιστωτικού συστήματος, την υπεράσπιση των δημόσιων και κοινωνικών αγαθών και του δημόσιου πλούτου (...)» (προχτεσινή Ανακοίνωση της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΝ).

Δηλαδή αναγνωρίζει μέρος του χρέους που δημιούργησε η πολιτική υπέρ της πλουτοκρατίας. Που σημαίνει κάλεσμα προς το λαό να πληρώσει αυτός, όταν όχι μόνο δε χρωστά αλλά του χρωστούν. Στα πλαίσια αυτά ζητά επαναδιαπραγμάτευση, άρα να μη χάσουν οι δανειστές, δηλαδή οι καπιταλιστές που δάνεισαν! Μιλά για την «κοινωνικοποίηση του χρηματοπιστωτικού συστήματος», δηλαδή των τραπεζών. Ακόμα και στην υποθετική περίπτωση που μπορεί να γίνει, οι υπόλοιποι τομείς της οικονομίας παραμένουν σε καπιταλιστική ιδιοκτησία, άρα δεν αμφισβητεί την εξουσία των κεφαλαιοκρατών. Η παραγωγική ανασυγκρότηση που προτείνει θα είναι καπιταλιστική και όχι φιλολαϊκή. Πάει πολύ λοιπόν να ταυτίζει το ΚΚΕ με τα κόμματα του κατεστημένου, αποδίδοντάς του ευθύνες για την κατάσταση των εργαζομένων, όταν ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, ακόμη και τώρα, προβάλλει πολιτική σωτηρίας του καπιταλισμού. Πάει πολύ, όταν οι δυνάμεις του στα συνδικάτα συνεργάζονται σε αντιΠΑΜΕ κατεύθυνση σε συνεργασία με ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ (κοινά ψηφοδέλτια σε Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων, Ομοσπονδία Φαρμάκου, Ομοσπονδία Γάλακτος - Ποτών - Τροφίμων, Εργατικό Κέντρο Πτολεμαΐδας, Εργατικό Κέντρο Κερκύρας), όταν είναι ουρά και συμπλήρωμα του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού σε ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ, υπονομεύοντας την ταξική ενότητα και την ταξική πάλη, πάει πολύ να μιλά για ευθύνες του ΚΚΕ και αποχή του από τις κινητοποιήσεις. Εδώ ψεύδονται ασύστολα και ξεδιάντροπα, αφού οι δυνάμεις πάντα εχθρεύονται τις προτάσεις του ΠΑΜΕ για απεργίες και άλλες κινητοποιήσεις, υποκλινόμενοι στην ανυπόληπτη ΓΣΕΕ.

Οσο για το Δεκέμβρη του 2008, ας μην μιλούν... Εκθείαζαν ως εξέγερση την «κουκούλα και τη σπασμένη βιτρίνα» Τώρα την αποκηρύσσουν μετά βδελυγμίας, όπως είπε ο Αλ. Τσίπρας: «Αμφισβητούνται ευθέως δύο τακτικές δυνάμεων του κινήματος. Αυτή της φετιχοποίησης της βίας και αυτή του σεχταρισμού (...) μια ολόκληρη γενιά που γαλουχήθηκε με την αντίληψη ότι αποτελεσματική αντίδραση μπορεί να γίνει μονάχα μέσα από τη βία και γαλουχήθηκε ιδίως μέσα από τα γεγονότα του Δεκέμβρη του 2008, ακυρώνεται, πράγμα το οποίο θεωρώ ότι είναι πάρα πολύ σημαντικό»!!!