Το επεισόδιο στη Μιτρόβιτσα, ανάμεσα σε Αλβανούς του Κοσσυφοπεδίου και Ελληνες στρατιώτες, αποτελεί ένα μόνο από τα στοιχεία της συνολικής κατάστασης στην περιοχή, που αποδείχνει ότι τα Βαλκάνια είναι ένα καζάνι που βράζει.

Οι εθνικιστικές επιδιώξεις ανεξαρτητοποίησης του Κοσσόβου ή και ένωσή του με την Αλβανία, εκφράζουν τον αλβανικό μεγαλοϊδεατισμό, που το δρόμο του άνοιξε η ιμπεριαλιστική επέμβαση του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ενωσης για το διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας.

Το γεγονός ότι ο ανταγωνισμός για τη διανομή των σφαιρών επιρροής δεν έχει ακόμη τερματιστεί, στρώνει νέο πρόσφορο έδαφος, για να προωθούνται τέτοιες επιδιώξεις.

Ο υπουργός Εξωτερικών Γ. Παπανδρέου και συνολικά η κυβέρνηση, αντί να εκφράζουν την ανησυχία τους για τις εξελίξεις που διαγράφονται, έχουν στα χέρια τους, αν το ήθελαν, ένα σίγουρο μέσο πίεσης: Να αποσύρουν, τώρα αμέσως, τις ελληνικές στρατιωτικές δυνάμεις από τη Γιουγκοσλαβία. Να ζητήσουν να φύγει το ΝΑΤΟ από τα Βαλκάνια.

Ο στρατός που βρίσκεται στο Κοσσυφοπέδιο, είναι στρατός κατοχής, και δεν μπορούν να τον μετατρέψουν σε στρατό ειρήνης οι προσπάθειες των Ελλήνων στρατιωτών να αποτρέψουν επίθεση των Αλβανών κατά των Σέρβων. Για να δεινοπαθεί ο λαός της περιοχής, οι Σέρβοι και οι Αλβανοί ταυτόχρονα, έβαλε το χέρι της και η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.

Στον ορίζοντα συσσωρεύονται νέα σύννεφα. Μόνη απάντηση είναι η λαϊκή πάλη κατά του ΝΑΤΟ και για την επιστροφή των Ελλήνων στρατιωτών και των φοιτητών.