Η φαιογαλαζοπράσινη συγκυβέρνηση που προέκυψε μετά τις πολυήμερες διαπραγματεύσεις μεταξύ των πολιτικών εκπροσώπων των μονοπωλίων, δείχνει ότι η άρχουσα τάξη είναι αποφασισμένη να αντιμετωπίσει με σιδηρά πυγμή τον εργαζόμενο λαό. Η τοποθέτηση άλλωστε σε υπουργικούς θώκους των βουλευτών του ΛΑ.Ο.Σ. έχει και αυτόν το σημειολογικό χαρακτήρα.

Ηδη, τα επιχειρηματικά επιτελεία στο εσωτερικό και το εξωτερικό της χώρας ζητούν να δοθεί περισσότερος χρόνος στη «νέα» κυβέρνηση για να «βγάλει τη χώρα από την κρίση», την ίδια στιγμή που οι Βρυξέλλες απαιτούν καινούρια μέτρα, μιας και τα όσα μέχρι σήμερα έχουν εφαρμόσει δεν αρκούσαν για να επιτευχθεί ο στόχος της μείωσης του δημοσιονομικού ελλείμματος. Επέρχεται δηλαδή νέα αποψίλωση σε συντάξεις και μισθούς στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, στις κρατικές παροχές προς την Παιδεία, την Υγεία και στο σύνολο των εναπομεινάντων δομών κοινωνικής Πρόνοιας.

Υπό αυτό το πρίσμα, η έγκριση της νέας ληστρικής «Δανειακής Σύμβασης» μεταξύ ελληνικού Δημοσίου και δανειστών, αποκτά χαρακτήρα εκτέλεσης συμβολαίου, πράξη που επέβαλε την επιλογή μίας κυβέρνησης οικονομικού δολοφόνου με θύμα της τα εκατομμύρια των εργαζόμενων, νεολαίων και απόμαχων της δουλειάς αυτής της χώρας.

Πρόκειται για πόλεμο που κηρύχθηκε μονομερώς σε βάρος του κόσμου της δουλειάς από την πλευρά του μονοπωλιακού κεφαλαίου. Επηρεάζει τους πάντες, είτε το θέλουν είτε όχι. Καμία αναμονή και καμία αυταπάτη δεν χωρά τούτες τις ώρες που τα αντίπαλα ταξικά στρατόπεδα έχουν πλήρως αποκαλυφθεί. Από το πιο μικρό μετερίζι αγώνα, μέχρι το μεγαλύτερο, συμπόρευση με το ΚΚΕ για την αξιοπρέπεια και την τιμή μας. Για το μέλλον των επόμενων γενεών.