Η συγκέντρωση πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο 3ωρης στάσης εργασίας που αποφάσισαν η Ομοσπονδία Υπαλλήλων Λιμανιών (ΟΜΥΛΕ) και η Ενωση Λιμενεργατών ΟΛΠ, συμμετέχοντας στην πανευρωπαϊκή στάση εργασίας που κήρυξε η Ευρωπαϊκή Ζώνη του Διεθνούς Συμβουλίου Λιμενεργατών (International Dockworkers Council IDC) διεκδικώντας «την κατοχύρωση των εργασιακών δικαιωμάτων», επειδή «τα βάρη της κρίσης που ανέδειξε η αδιέξοδη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποιημένη πολιτική δεν μπορεί να μεταφέρονται αποκλειστικά στους εργαζόμενους»! Με περιεχόμενο δηλαδή που είναι κομμένο και ραμμένο στα πλαίσια αυτής της πολιτικής.

Σε ό,τι αφορά την Ελλάδα, αιχμή της κινητοποίησης ήταν, υποτίθεται, να καταγγελθεί ο εργασιακός μεσαίωνας που έχει επιβάλει το μονοπώλιο της COSCO, στο οποίο έχει παραχωρηθεί από ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, με τη συνυπογραφή των ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, ΑΠ σε ΟΜΥΛΕ και Ενωση Λιμενεργατών, η προβλήτα ΙΙ του Σταθμού Εμπορευματοκιβωτίων (ΣΕΜΠΟ) του ΟΛΠ.

Πέρα από το γεγονός ότι η κινητοποίηση έγινε χιλιόμετρα μακριά από την πύλη της COSCO, στις τοποθετήσεις τόσο από την πλευρά της ΟΜΥΛΕ, όσο και από τους εκπροσώπους των συνδικάτων της Ευρωπαϊκής Ζώνης της IDC «θριάμβευσαν» τα περί ελεγχόμενων και υπό όρους ιδιωτικοποιήσεων, προκαλώντας σύγχυση στους εργαζόμενους, ενώ εκφράστηκε η «διαμαρτυρία» από το συντονιστή της IDC ότι η αρμόδια Ευρωπαϊκή Επιτροπή μέχρι τώρα δεν έχει προσέλθει σε κοινωνικό διάλογο με τα συνδικάτα για το θέμα της κατοχύρωσης των εργασιακών σχέσεων. Οσο για τον πρόεδρο της ΟΜΥΛΕ Γ. Γεωργακόπουλο (ΠΑΣΚΕ), τον πείραξε ότι η ιδιωτικοποίηση του ΣΕΜΠΟ έγινε χωρίς... «να εξασφαλιστεί δημόσιος έλεγχος»!

Από τον Σπ. Χαλβατζή ξεκαθαρίστηκε ότι δεν υπάρχουν «καλές και κακές ιδιωτικοποιήσεις». Κάλεσε τους εργαζόμενους, στραπατσάροντας το φόβο και την τρομοκρατία που επιχειρούν να καλλιεργήσουν οι δυνάμεις του κεφαλαίου, για να σκύψουν το κεφάλι, να αγωνιστούν «ενάντια στις επιλογές της ΕΕ, στην ίδια την ΕΕ», να δυναμώσουν την «πάλη για την ανατροπή αυτής της πολιτικής και της κυβέρνησης», να διεκδικήσουν τη δική τους, τη λαϊκή εξουσία.