Ενας... οπαδός της «ενότητας της αριστεράς», έστειλε ηλεκτρονικό μήνυμα στον πρόεδρο του ΣΥΝ, καλώντας τον «να μιλήσει με την Παπαρήγα» ώστε «η ελπίδα να ξανάλθει σε εμάς». Την απάντηση που πήρε από τον Αλ. Τσίπρα, την κοινοποίησε μαζί με την υπόλοιπη αλληλογραφία του στο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο του ΚΚΕ.

Αντιγράφουμε το απαντητικό μήνυμα του πρόεδρου του ΣΥΝ:

«Επειδή με πέτυχες την ώρα που διαβάζω την αλληλογραφία, σου απαντώ αμέσως. Γιάννη μου, η Παπαρήγα και γενικά όλη η ηγεσία του ΚΚΕ είναι υπόλογη! Επιμένουν να μετρούν τα κουκιά τους, να ονειρεύονται τη Δευτέρα παρουσία του σοσιαλισμού και να μην ενοχλούν το σύστημα με τις πράξεις τους. Αρνούνται όχι μόνο συνεργασία μαζί μας αλλά με την ίδια την κοινωνία. Της έχει γυρίσει κανονικά τις πλάτες! Στις μεγάλες αυθόρμητες κινητοποιήσεις που φάγαμε όλοι το δακρυγόνο της ζωής μας μέσα σε λίγες ώρες, το ΚΚΕ σνόμπαρε αυτόν τον αγώνα. Εγώ πλέον ρίχνω βάρος στην εκλογική συμμαχία των ίδιων των ψηφοφόρων. Ας προκύψει από εκεί ένας αντιμνημονιακός συνασπισμός εξουσίας. Πάντως επίτρεψέ μου να πω, ότι η δική μου μεγάλη ελπίδα είναι να γεμίσουν ξανά οι πλατείες. Εμείς δίνουμε μάχες σε όλα τα μέτωπα, αλλά η μάχη εν πολλοίς θα κριθεί από την κοινωνία. Πολλά εξαρτώνται από τις δικές της πράξεις. Δεν είναι τυχαίο ότι την περασμένη Κυριακή όταν άρχισαν να συγκεντρώνεται κόσμος στο Σύνταγμα άρχισαν να τον χτυπούν οι δυνάμεις καταστολής. Επ' ουδενί δεν θέλουν να συγκεντρωθούν πολίτες στις πλατείες.

Καλή δύναμη και στους δυο μας

Φιλικά

Αλέξης Τσίπρας».

Αν και τα σχόλια στην απάντηση του Αλ. Τσίπρα είναι περιττά, όταν π.χ. καταγγέλλει το ΚΚΕ ότι απουσιάζει από τους αγώνες, ενώ οι του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ «φάγανε όλοι το δακρυγόνο της ζωής τους», εντούτοις δεν μπορεί να αντισταθεί κανείς στον πειρασμό και να μην την σχολιάσει, αφού η πραγματικότητα τον διαψεύδει. Οχι μόνο επειδή στο ΠΑΜΕ και στο ΚΚΕ ξέσπασε με το μεγαλύτερο μίσος και με οργανωμένο σχέδιο η βία του κράτους και των παρακρατικών, στην απεργία της 19ης και 20ής Οκτώβρη, αλλά και επειδή το θέατρο μεταξύ κουκουλοφόρων και δυνάμεων καταστολής γίνεται σε μέρες πανεργατικών απεργιών και αγώνων, όπου το ΠΑΜΕ αναπτύσσει πρωτοπόρα δράση και όχι στις «πλατείες». Οπως επίσης επειδή η ταξική πάλη αναπτύσσεται πρωτίστως στους τόπους δουλειάς, εκεί που υπάρχει στην πράξη η σχέση εκμετάλλευσης, εκεί που η πρωτοπόρα δράση στους αγώνες έχει θυσίες, όπως οι απολύσεις, και όχι στις «πλατείες» που θεωρεί κίνημα ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Τέλος, πάει πολύ εκείνοι που με συνεργασίες της κάλπης επιδιώκουν την αναβάθμισή τους στο αστικό πολιτικό σύστημα για κυβερνήσεις διαχείρισης του συστήματος της εκμετάλλευσης, υπερασπιζόμενοι την εξουσία των μονοπωλίων, αφού πασχίζουν για τη σωτηρία της ΕΕ και της Ευρωζώνης, να κατηγορούν το ΚΚΕ ότι δεν «ενοχλεί το σύστημα με τις πράξεις του». Ιδίως όταν δεν υπάρχει καθημερινό λαϊκό πρόβλημα και μέτωπο πάλης που να μην πρωτοστατεί. Για παράδειγμα, όταν το ΚΚΕ πρόβαλε και παλεύει για την κατάργηση των χαρατσιών, αυτοί μιλούσαν για στήριξη μόνο όσων δεν μπορούν να πληρώσουν... Αλλά τι μπορεί να περιμένει κανείς από μια πολιτική δύναμη που διεκδικεί χρηματοδότηση των βιομηχάνων, των μεγαλεμπόρων κλπ για να υπάρξει ανάπτυξη δηλαδή καπιταλιστική, σε συνθήκες άκρατης εκμετάλλευσης; Πολλά τέτοια παραδείγματα μπορεί κανείς να φέρει.

Ποια συνεργασία λοιπόν με το ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος παλεύει για τη σωτηρία της αντιδραστικής ΕΕ, για την επαναδιαπραγμάτευση του χρέους, που σημαίνει υποταγή του λαού σ' αυτήν και πληρωμή του χρέους από το λαό, έστω και λιγότερου, και το ΚΚΕ, το οποίο πρωτοστατεί για τη λαϊκή συμμαχία, την αποδέσμευση από την ΕΕ και τη μονομερή διαγραφή του χρέους, που μόνο μια λαϊκή εξουσία μπορούν να κάνουν για να απαλλαγεί ο λαός οριστικά από τα βάσανά του;