Οι αναδυόμενες ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις εμφανίζονται πιο ξεκάθαρα και έντονα το τελευταίο διάστημα σε ό,τι αφορά τις σχέσεις Ρωσίας και ΗΠΑ. Αφορμή ήταν οι πρόσφατες βουλευτικές εκλογές στη Ρωσία και οι συνεχιζόμενες διαμαρτυρίες της αντιπολίτευσης, αλλά και οι διαπραγματεύσεις σχετικά με τη λεγόμενη «αντιπυραυλική ασπίδα».

Τη βδομάδα που πέρασε, η Αμερικανίδα υπουργός Εξωτερικών Χίλαρι Κλίντον άσκησε κριτική στη διενέργεια των εκλογών στη Ρωσία και ζήτησε να ερευνηθούν οι αναφορές για εκλογική νοθεία, υποστηρίζοντας πως η Ουάσιγκτον ...«ανησυχεί σοβαρά». Ως απάντηση, ο Ρώσος πρωθυπουργός Βλαντιμίρ Πούτιν δήλωσε ικανοποιημένος από το αποτέλεσμα που έλαβε το κόμμα του (παρ' όλο που έχασε περίπου το 15% από τις εκλογές του 2007), τονίζοντας πως «οι απώλειες είναι αναπόφευκτες για κάθε κόμμα εξουσίας». Ακολούθησαν και καταγγελίες ότι οι ΗΠΑ ενθάρρυναν τις μετεκλογικές διαδηλώσεις, υποστηρίζοντας ότι εκατομμύρια δολάρια δόθηκαν για να επηρεάσουν το εκλογικό αποτέλεσμα.

Επιπλέον, το Ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών χαρακτήρισε «ανεπίτρεπτες» τις δηλώσεις Κλίντον, τονίζοντας πως «οι Ρώσοι πολίτες έκαναν την επιλογή τους και πήραν ενεργά μέρος στην ψηφοφορία. Μόνο αυτοί έχουν το δικαίωμα να καθορίσουν το μέλλον της χώρας ανεξάρτητα από προκατειλημμένες απόψεις και πολιτικές συνταγές οποιουδήποτε», ενώ υπογράμμισε πως «το αμερικανικό εκλογικό σύστημα είναι κάθε άλλο παρά τέλειο (...) με χαμηλή συμμετοχή στις εκλογές σε κάθε επίπεδο».

Είχαν προηγηθεί, στα τέλη του Νοέμβρη, οι δηλώσεις του Ρώσου απεσταλμένου στο ΝΑΤΟ, Ντμίτρι Ρογκόζιν, ο οποίος υποστήριξε πως η Μόσχα μπορεί να διακόψει το μοναδικό εναλλακτικό δρόμο ανεφοδιασμού που έχει το ΝΑΤΟ και οι ΗΠΑ προς το Αφγανιστάν. Και αυτό εξαιτίας των αιματηρών επιθέσεων ΝΑΤΟικών κατοχικών στρατευμάτων (26/11) από το Αφγανιστάν σε στρατόπεδο του πακιστανικού στρατού που είχε ως αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους 24 Πακιστανοί στρατιώτες. Πρόκειται για τις τελευταίες απειλές που εκτοξεύει η Ρωσία στα πλαίσια της συνεχιζόμενης αντίδρασής της για την ανάπτυξη της λεγόμενης «αντιπυραυλικής ασπίδας» στην Ευρώπη.

Σημειώνεται πως από το Βόρειο Δίκτυο Διανομής (Northern Distribution Network NDΝ) που διαπερνά από τα εδάφη της Ρωσίας και άλλων πρώην Σοβιετικών Δημοκρατιών περνά τουλάχιστον το 52% του εξοπλισμού του ΝΑΤΟ για τους 130.000 κατοχικούς στρατευμένους που παραμένουν στο Αφγανιστάν. Ο συγκεκριμένος δρόμος ανεφοδιασμού «εγκαινιάστηκε» το 2009 από τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ μετά από αλλεπάλληλες επιθέσεις στο Πακιστάν. Το ΝΑΤΟ σχεδιάζει να μεταφέρει έως το 75% των καυσίμων του στο Αφγανιστάν μέσω του «NDN» έως το τέλος της χρονιάς. Οι απειλές αυτές έρχονται για να υπογραμμίσουν την αντίθεση του Κρεμλίνου στις προσπάθειες των ΗΠΑ να κυριαρχήσουν στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη, επεκτείνοντας τη στρατιωτική τους παρουσία.

Η απειλή της Ρωσίας να κλείσει το δίαυλο μεταφοράς εξοπλισμού του ΝΑΤΟ προς το Αφγανιστάν ήρθε λίγες μέρες μετά τη δημόσια ανακοίνωση του Ρώσου Προέδρου Ντμίτρι Μεντβέντεφ ενάντια στην εγκατάσταση της «ασπίδας» στην Ευρώπη. Οπως είναι γνωστό, οι ΗΠΑ πρόσφατα κατέληξαν σε συμφωνία με τη Ρουμανία για την εγκατάσταση 24 αναχαιτιστικών πυραύλων, ενώ με την Τουρκία συμφώνησαν να λειτουργήσει στη χώρα εξειδικευμένο σύστημα ραντάρ. Η Μόσχα, φοβούμενη μη χάσει την κυριαρχία της σε ορισμένες χώρες, αλλά και βλέποντας να αναπτύσσονται κοντά στα σύνορά της ΝΑΤΟικά στρατεύματα έχει επανειλημμένα αντιταχθεί στο σχέδιο αυτό, προτείνοντας ωστόσο να δημιουργηθεί ένα σύστημα από κοινού, ενώ ΗΠΑ και ΝΑΤΟ επιμένουν σε δύο διαφορετικά συστήματα.

Μάλιστα, την περασμένη Τετάρτη, η Ρωσία, διά μέσου του Ρώσου υπουργού Εξωτερικών, Σεργκέι Λαβρόφ, ζήτησε για άλλη μια φορά γραπτές εγγυήσεις από το ΝΑΤΟ, οι οποίες θα προσδιορίζουν πως η ανάπτυξη της «ασπίδας» στην Ευρώπη δεν συνιστά απειλή για τη χώρα. Για «σπατάλη πολύτιμων χρημάτων» για έναν «φανταστικό εχθρό» που δεν υπάρχει μίλησε ο γενικός γραμματέας της ΝΑΤΟικής Συμμαχίας Αντερς Φογκ Ράσμουσεν, αναφερόμενος στα ανταποδοτικά μέτρα που έχει απειλήσει πως θα πάρει η Ρωσία και εξέφρασε την ελπίδα πως το ζήτημα θα μπορούσε να επιλυθεί πριν από τη Σύνοδο ΝΑΤΟ - Ρωσίας που θα πραγματοποιηθεί στο Σικάγο τον ερχόμενο Μάη. Ο Λαβρόφ συναντήθηκε την Πέμπτη με τους ομολόγους του στην έδρα του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες, μια συνάντηση που έληξε χωρίς κάποιο αποτέλεσμα, αλλά με την προειδοποίηση της Ρωσίας πως τα χρονικά περιθώρια για μια συμφωνία εξαντλούνται...

Είχαν προηγηθεί οι εκ νέου προειδοποιήσεις του Προέδρου Μεντβέντεφ (23 Νοέμβρη) πως η χώρα του θα αναπτύξει βαλλιστικούς πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς «Iskander» στα σύνορα με την Ευρώπη αν οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ συνεχίσουν να αναπτύσσουν τη λεγόμενη «αντιπυραυλική ασπίδα». Επιπρόσθετα, σε τηλεοπτικό του διάγγελμα υποστήριξε πως η Μόσχα θα αναπτύξει «μοντέρνα οπλικά συστήματα» στο Καλίνινγκραντ και πιθανά στη Λευκορωσία και στο Κρασνοντάρ αν δεν επιτευχθεί συμφωνία ανάμεσα στη Ρωσία και τις ΗΠΑ - ΝΑΤΟ, ενώ πρόσθεσε πως η χώρα του πιθανά να αποχωρήσει από τη νέα Συνθήκη «START» για τη μείωση και τον έλεγχο των πυρηνικών εξοπλισμών. Οι δηλώσεις αυτές ήρθαν σαν απάντηση στην ανακοίνωση των ΗΠΑ πως θα σταματήσουν να μοιράζονται πληροφορίες με τη Ρωσία σε ό,τι αφορά μη πυρηνικές στρατιωτικές δυνάμεις στην Ευρώπη.

Στις παραπάνω εντάσεις και διαφωνίες θα πρέπει να προστεθεί και η αρνητική θέση της Μόσχας σχετικά με την επιβολή κυρώσεων στη Συρία και το ενδεχόμενο περαιτέρω εξωτερικής επέμβασης στα εσωτερικά της. Η θέση αυτή πηγάζει από τα συμφέροντα που έχει η ίδια στη Συρία (επενδύσεις και συμφωνίες). Παρόμοια συμφέροντα έχει η Ρωσία και στη Λιβύη, όπου σημειώθηκαν εντάσεις λόγω του ανταγωνισμού για τη μοιρασιά της λείας αλλά και για τη διασφάλιση των επενδύσεων δισεκατομμυρίων δολαρίων που έχει κάνει.

Ιδιαίτερα ανησυχητικό στοιχείο για την Ουάσιγκτον είναι και οι στενές σχέσεις της Ρωσίας με τη Γερμανία. Τον περασμένο Οκτώβρη τέθηκε σε ισχύ ο Βόρειος Διάδρομος που θα μεταφέρει ρωσικό φυσικό αέριο κατευθείαν στη Γερμανία ενισχύοντας τις ρωσογερμανικές σχέσεις. Εξάλλου, οι οικονομικές σχέσεις των δύο χωρών συνεχίζουν να ενισχύονται με το εμπόριο να έχει αυξηθεί κατά 35% από την αρχή του χρόνου.

Οι εντάσεις στις σχέσεις Ρωσίας - ΗΠΑ πηγάζουν από τα συμφέροντα που οι κυρίαρχες δυνάμεις κάθε χώρας προσπαθούν να διατηρήσουν και να εξασφαλίσουν στα πλαίσια των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών. Είναι εξάλλου γνωστό πως οι δύο αυτές χώρες έχουν συνάψει σειρά συμφωνιών για την λεγόμενη «καταπολέμηση της τρομοκρατίας», την «ασφάλεια», τη συνέχιση της επεμβατικής και επιθετικής πολιτικής σε μια σειρά χώρες. Εξάλλου, η συνεργασία και ο ανταγωνισμός είναι οι δύο συνυπάρχουσες πλευρές της ιμπεριαλιστικής πραγματικότητας, όπου οι συμμαχίες, οι άξονες και οι αντιάξονες είναι σε συνεχή διαμόρφωση και αλλαγή ανάλογα με τα συμφέροντα και τις στοχεύσεις κάθε φορά.