Σε άλλο σημείο είπε: «Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε έτσι. Δεν μπορούμε να βάζουμε άλλα φορολογικά μέτρα στον ελληνικό λαό. Αν ήταν άλλος λαός, άλλοι πολίτες, άλλη κοινωνία, στις δυτικοευρωπαϊκές κυρίως κοινωνίες, θα είχε γίνει επανάσταση και έκρηξη». Πρώτον, μιλάει προκλητικά, σαν να μην ήταν αυτός ένα από τα βασικά στελέχη που νομοθέτησαν και υπερασπίστηκαν την αφαίμαξη του λαού με τρομοκρατικά ψευτοδιλήμματα περί χάους και καταστροφής αν δεν καλυφθούν τα ελλείμματα και τα χρέη. Σαν να μην είναι αυτός που και σήμερα υπερασπίζεται και προωθεί την ίδια αντιλαϊκή πολιτική στη συγκυβέρνηση Παπαδήμου. Δεύτερον, τα φορολογικά μέτρα είναι πλευρά μόνο της πολιτικής της προηγούμενης και της τωρινής κυβέρνησης, συνολικά της πλουτοκρατίας. Για τα μέτρα που τσακίζουν τις εργασιακές σχέσεις, τα ασφαλιστικά και άλλα δικαιώματα, ο Χρυσοχοΐδης δε λέει κουβέντα, επειδή ετοιμάζεται, από όποιο πόστο κι αν τον τάξει η πλουτοκρατία, να πρωταγωνιστήσει στις νέες αντεργατικές ανατροπές. Οσο για την έγνοια του σχετικά με τις αντιδράσεις, στις άλλες χώρες της ΕΕ, ξεχνάει ότι εκεί οι ανατροπές έχουν περάσει τμηματικά τις τελευταίες δεκαετίες, ενώ στην Ελλάδα καθυστέρησαν εξαιτίας ακριβώς της πίεσης που ασκεί και των εμποδίων που βάζει το κίνημα, με πρωτοπόρες τις ταξικές δυνάμεις. Σε κάθε περίπτωση, ομολογούν το φόβο τους: Μήπως ο λαός ριζοσπαστικοποιηθεί, ξεσηκωθεί και συντρίψει την πολιτική και το σύστημα που υπερασπίζονται. Διέξοδος για το λαό είναι να κάνει το συντομότερο τους φόβους τους πραγματικότητα.