Γρηγοριάδης Κώστας

Πριν, έφταιγε η μονοκομματική κυβέρνηση. Τώρα, φταίει το μέγεθος του κυβερνητικού σχήματος. Είναι προφανές πως ο άνθρωπος ό,τι μπορεί κάνει για να παραμυθιάσει όποιον μπορεί. Ο λαός όμως γνωρίζει πια απ' την ίδια του την πείρα πως ούτε το μέγεθος του σχήματος ούτε η σύνθεσή του ασκούν κάποια επίδραση στην πολιτική που εφαρμόζεται. Τα συνεταιράκια της συγκυβέρνησης την ίδια πολιτική ασπάζονται και προωθούν, αυτήν που έχει ανάγκη η άρχουσα τάξη, για τα κέρδη της οποίας σφαγιάζουν τα λαϊκά δικαιώματα.

Είπε, όμως, και κάτι άλλο ο Καρατζαφέρης. Να επιδιωχθεί συμφωνία για επιμήκυνση του βίου της συγκυβέρνησης, «διαφορετικά θα τιναχθεί το σύμπαν στον αέρα, οι δημοσκοπήσεις δίνουν όλη την Αριστερά κοντά στο 40%, επομένως, αν τώρα, μια κυβέρνηση δεν μπορεί να πετύχει με την Αριστερά στο 15% (...) θα πετύχει αύριο το σχήμα (...) θα μπορέσει να κάνει ένα βήμα με συμμετοχή 40% της Αριστεράς; Δε θα ανεβάσουν τους τόνους αυτοί; Δε θα εκτραχυνθούν οι καταστάσεις; Αρα δε θα περάσουν τα μέτρα και μετά δεν παίρνουμε λεφτά»...

Είναι προφανές τι φοβάται ο Καρατζαφέρης και κατ' επέκταση η άρχουσα τάξη. Ξέρουν ήδη ότι τα μέτρα που έρχονται, προστιθέμενα σε όσα έχουν ήδη παρθεί, θα γιγαντώσουν τη λαϊκή οργή. Φοβούνται το λαό, τη δύναμη της οργάνωσής του και της πάλης του, τη συμπόρευσή του με το ταξικό κίνημα και το ΚΚΕ, ότι μπορεί να παρεμποδίσει την εφαρμογή της πολιτικής τους. Αυτό θέλει να αποτρέψει. Δεν είναι όμως στο χέρι του.