«ΤΡΟΜΟΣ» ΣΤΑ ΜΟΝΟΠΩΛΙΑ: «Ακόμη κι ο πιο καλοπροαίρετος αντιλαμβάνεται ότι οι Ευρωπαίοι φίλοι μάς αντιμετωπίζουν με τρόπο σχεδόν εχθρικό. Συμπεριφέρονται στην Ελλάδα και στον λαό της όπως οι λοχίες στους νεοσύλλεκτους (...) Χρειάζεται να καταλάβουν ότι δεν μπορούν να παίζουν (...) Αλλιώς ίσως φθάνει να τους πούμε εμείς αντίο και ας αναλάβουν ακέραιη την ευθύνη για όσα θα ακολουθήσουν» (το κύριο άρθρο στο ΒΗΜΑ).

ΡΗΓΜΑ ΣΤΟ ΜΕΤΩΠΟ: «Οι προειδοποιήσεις του Γερμανού υπουργού Οικονομικών Β. Σόιμπλε μπορεί μεν να θεωρηθούν παρέμβαση στις εσωτερικές πολιτικές εξελίξεις, ωστόσο (...) οι ευθύνες για τις χθεσινές εξελίξεις βαραίνουν την Ελλάδα. Εμείς με τη στάση μας εδώ και δύο χρόνια, αλλά και το "ανατολίτικο παζάρι" μεταξύ των κομμάτων τις τελευταίες ημέρες, δώσαμε το δικαίωμα» (από το κύριο άρθρο στην ΗΜΕΡΗΣΙΑ).

«ΠΟΛΕΜΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ»: «Οι πολιτικοί αρχηγοί πρέπει να λειτουργούν μαζί με τον κ. Παπαδήμο σαν ένα πραγματικό "πολεμικό συμβούλιο" που θα παίρνει αποφάσεις και θα δίνει εντολές. Ακόμη και εκλογές να γίνουν σύντομα, αυτό το "Διευθυντήριο" πρέπει να λειτουργεί και να αποφασίζει κατά την προεκλογική περίοδο (...) Αν οι πολιτικοί μας δεν πείσουν εμάς και τους εταίρους μας ότι μπορούν να τα καταφέρουν, μια μεγάλη εθνική ήττα μας περιμένει, η οποία δεν θα έχει μόνο οικονομικές συνέπειες» (ο Α. Παπαχελάς στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

«ΑΡΙΣΤΕΡΟ» ΑΛΛΟΘΙ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ: «Το θέμα της "νέας βίας" έχει πρωτίστως ταυτότητα κοινωνική και πολιτική (...) Οσο τα φαινόμενα αστάθειας, φτώχειας και αβεβαιότητας θα ενισχύονται, δύσκολα "μαζεύεται" (...) Πρέπει πάση θυσία να αποτραπεί η διαμόρφωση συνθηκών "κοινωνικού μίσους" και "κοινωνικού εμφυλίου" (...) Είναι θέμα ευθύνης όλων των πολιτικών κομμάτων (...) Δεν πρέπει επ' ουδενί με την "ανεκτική στάση" ορισμένων εξ αυτών να διευκολύνουν "ιδεολογικοπολιτικά" και "οργανωτικά" έναν "στραβό δρόμο" για τις κινηματικές δυνάμεις της ελληνικής κοινωνίας» (ο Π. Παναγιώτου στο ΕΘΝΟΣ).

ΤΟ «ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ ΤΟΞΟ»: «Πρέπει να ξεκαθαριστεί ποιοι ανήκουν σε αυτό που αποκαλούσαν στην Ιταλία, την εποχή της ακροαριστερής και ακροδεξιάς τρομοκρατίας, "συνταγματικό τόξο". Πρέπει να σταματήσει η άλογη χρήση της λεκτικής πολιτικής βίας κατά των αντιπάλων - αυτή πυροδοτεί τη φυσική βία (...) Ιδιαίτερα η Αριστερά πρέπει να θυμάται ότι σε τέτοιες καταστάσεις κρίσης κερδισμένοι βγήκαν οι ναζί, οι φασίστες και οι μπολσεβίκοι. Ας σκεφθεί, λοιπόν, και ας αποφασίσει αν πρέπει να οξύνει και άλλο την κρίση» (ο Κ. Ψυχογιός στο ΒΗΜΑ).