Η είσοδος εταιρειών και η σταδιακή κυριαρχία τους στο επάγγελμα του ταξί είναι το κύριο χαρακτηριστικό του νομοσχεδίου για το «άνοιγμα» των οδικών επιβατικών μεταφορών που συζητήθηκε τελικά χτες από το Υπουργικό Συμβούλιο, παρά την έντονη φημολογία που είχε αναπτυχθεί το προηγούμενο διάστημα ότι τελικά η απελευθέρωση πάει για μετά τις εκλογές.

Το νομοσχέδιο κατοχυρώνει τα 7θέσια και 9θέσια οχήματα τα οποία δε θα διαθέτουν ταξίμετρο, θα λειτουργούν με προμίσθωση και δε θα μπορούν να παραλαμβάνουν πελάτες απ' το δρόμο. Οι έδρες των ταξί πανελλαδικά παραμένουν όπως είναι σήμερα, αλλά πλέον η μονή ταρίφα επεκτείνεται σε ολόκληρο το νομό Αττικής.

Οσον αφορά τον αριθμό των αδειών, η πολιτική ηγεσία του υπουργείου διατείνεται ότι τον αφήνει «ανέγγιχτο», ωστόσο δίνει το δικαίωμα στον περιφερειάρχη να δίνει καινούριες άδειες κάθε δύο χρόνια, λαμβάνοντας υπόψη υποτίθεται «πληθυσμιακά, συγκοινωνιακά και περιβαλλοντικά κριτήρια». Στην Αθήνα η αναλογία οχήματος ανά κάτοικο παραμένει στο 2,5/1.000, ωστόσο μπορεί να πέσει και στο 1,5 ή να αυξηθεί στο 3,5. Το ίδιο ισχύει και για τον υπολογισμό των οχημάτων στην επαρχία όπου από 1,5/1.000 που είναι σήμερα μπορεί να μειωθεί στο 0,5 ή να αυξηθεί στο 3,5, ενώ δεν απαγορεύει σε φυσικά πρόσωπα να έχουν υπό την κυριότητά τους άδειες ταξί.

Ολόκληρο το νομοσχέδιο αναμένεται να δοθεί στη δημοσιότητα το αμέσως επόμενο διάστημα, ωστόσο σύμφωνα με πληροφορίες, δε θέτει τον παραμικρό περιορισμό στον αριθμό των αδειών που μπορούν οι εταιρείες να έχουν στην κατοχή τους, αρκεί να διαθέτουν τις απαιτούμενες υποδομές. Επίσης, οι σημερινοί κάτοχοι αδειών ταξί θα μπορούν να τα μετατρέπουν, αν θέλουν, σε 7θέσια ή 9θέσια, με την προϋπόθεση ότι θα έχουν προχωρήσει σε συμβάσεις έργου με άλλες εταιρείες ή οργανισμούς δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου για την εκτέλεση επιβατικού έργου, ενώ παράλληλα, σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες θεσπίζεται υψηλότατη φορολόγηση για τη μεταβίβαση της άδειας.

Να πούμε ακόμη, ότι ενώ μέχρι το 2008 η τιμή της άδειας ταξί στην Αθήνα είχε φτάσει τις 200.000 ευρώ σήμερα μετά βίας προσεγγίζει τις 60.000, πράγμα που σημαίνει ότι η ρύθμιση για την απελευθέρωση του αριθμού των αδειών που μπορεί κάποιος να έχει στην κατοχή του, έρχεται την κατάλληλη στιγμή για όσους θέλουν να καρπωθούν κοψοχρονιά το «φιλέτο» των οδικών επιβατηγών μεταφορών.

Η συνδικαλιστική πλειοψηφία του κλάδου εμφανίζεται ικανοποιημένη από την τελική μορφή του νομοσχεδίου και προσπαθεί να μεταδώσει στους χιλιάδες αυτοαπασχολούμενους ταξιτζήδες την αίσθηση ότι αποτράπηκαν τα χειρότερα, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στην μη απελευθέρωση του αριθμού των αδειών, όπως προέβλεπαν οι προηγούμενοι κυβερνητικοί σχεδιασμοί, υποβαθμίζοντας τη δυνατότητα που παρέχεται στους περιφερειάρχες να αναπροσαρμόζουν τον αριθμό των αδειών κάθε δύο χρόνια.

Τελικά, όπως αποδείχτηκε, παρά τις αγωνιστικές κορόνες του περασμένου καλοκαιριού οι «γαλαζοπράσινοι» συνδικαλιστές σε αγαστή συνεργασία με την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υποδομών, «περνούν από το παράθυρο» το σφαγιασμό των χιλιάδων αυτοαπασχολούμενων ταξιτζήδων. Οι οποίοι, φυσικά, και δε θα αντέξουν τον ανταγωνισμό με τις εταιρείες που θα διαθέτουν τεράστιους στόλους σύγχρονων οχημάτων και οδηγούς με... «ανταγωνιστικούς» μισθούς και τα «φιλέτα» του επαγγέλματος «εργολαβία», την ίδια ώρα που αυτοί θα προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα με τις αυξήσεις στα καύσιμα, τις ασφαλιστικές εισφορές, τα ασφάλιστρα των αυτοκινήτων τους και την δεδομένη μείωση της πελατείας.