Ετσι λοιπόν, και στο πλαίσιο των ελπίδων του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ η ΓΣΕΕ να βρει κάποια στιγμή το... χαμένο της φως, η ΑΠ ζητά να ξεκινήσει «συζήτηση» ως «μια δυναμική κινητοποίηση ανασυγκρότησης του συνδικαλιστικού κινήματος». Και τι θεωρεί η ΑΠ πως απαιτείται για την ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος; «Να επανανοηματοδοτήσουμε λέξεις, ορισμούς και έννοιες, όπως μαζικό ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, συλλογική δράση, αλληλεγγύη, εθελοντισμός, ανιδιοτέλεια, δημοκρατία, μαζικότητα, ενότητα, αποτελεσματικότητα κ.ά.» όπως εξηγεί.

Δεν ξέρουμε αν οι συνδικαλιστές του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ αντιλαμβάνονται την έννοια τέτοιων όρων λόγω... λεξικής πενίας. Δεν ξέρουμε, ακόμα, αν εννοούν πως το πρόβλημα του εργατικού κινήματος είναι η έλλειψη σεμιναρίων για τον εμπλουτισμό του λεξιλογίου των συνδικαλιστών. Αλλά το σίγουρο είναι πως για την εργατική τάξη, το περιεχόμενο τέτοιων όρων καθορίζεται και υπηρετεί τα συμφέροντά της μόνο ενάντια σε αυτούς που τσακίζουν τη ζωή τους. Γιατί, για παράδειγμα, και οι εργοδότες ζητούν «αλληλεγγύη» καλώντας τους εργάτες να δεχτούν τη λεηλάτηση των δικαιωμάτων τους, γιατί έτσι - ισχυρίζονται αυτοί με ψέματα - θα γλιτώσουν θέσεις εργασίας. Μόνο που για τους εργάτες αληθινή αλληλεγγύη δε νοείται έξω από τη σφυρηλάτηση της ταξικής ενότητας, για να δυναμώσει η πάλη (σε κάθε τόπο δουλειάς αλλά και γενικά) ενάντια στην πολιτική που γκρεμίζει τα δικαιώματά τους ως «κόστος». Τι δεν καταλαβαίνει η ΑΠ; 'Η μήπως κάνει - ξανά - ότι δεν καταλαβαίνει;...