Η ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΚΡΙΣΗ: «Με σημερινό άρθρο του το επενδυτικό περιοδικό Forbes τονίζοντας ότι πραγματικό πρόβλημα για την Ευρώπη, συνιστά η εξασθένηση της γερμανικής οικονομίας (...) παραθέτει όλα τα οικονομικά στοιχεία που αποδεικνύουν του λόγου τα αληθές και αποκαλύπτουν τα σημάδια συρρίκνωσης, γεγονός που όπως σημειώνει, σηματοδοτεί τον κίνδυνο η κρίση στην Ευρώπη να βαθύνει και να διαπεράσει την Υφήλιο. Ειδικότερα, σύμφωνα με τα στοιχεία που υπάρχουν από το Βερολίνο τον Μάιο ο τομέας μεταποίησης συρρικνώθηκε με τον ταχύτερο ρυθμό των τελευταίων τριών ετών και φθίνουσα πορεία κατέγραψαν οι δείκτες PMI, νέας επιχειρηματικότητας, παραγγελιών νέων εξαγωγών, ενώ ανάλογη πτωτική πορεία ήταν αυτή και των δεικτών επενδυτικού ενδιαφέροντος» (στην ΗΜΕΡΗΣΙΑ).

Η ΤΑΞΙΚΗ ΠΑΛΗ: «Mόνο όταν βρεθείτε στις εγκαταστάσεις της Ελληνικής Χαλυβουργίας, στον Ασπρόπυργο, μπορείτε να καταλάβετε (...) Εκεί (...) αυτό που λέγεται ενιαίο εργασιακό συμφέρον, παραγωγικές τάξεις, κοινοί στόχοι, τους ακούγονται θεωρίες χωρίς αντίκρισμα. Για την απεργία στην Ελληνική Χαλυβουργία έχουν ειπωθεί πολλά. Για κάποιους αποτελεί το πλέον χαρακτηριστικό παράδειγμα αδιάλλακτης συνδικαλιστικής δράσης. Εύκολη ερμηνεία. Και γιατί αυτό δεν συνέβη στον Βόλο, όπου οι εργαζόμενοι στις εκεί εγκαταστάσεις δεν απήργησαν; Το βέβαιο είναι ότι ύστερα από 225 ημέρες απεργίας, 119 απολύσεις, ικανοποιητικό απεργιακό ταμείο που εξασφαλίζει βοήθημα στους απεργούς, η περίπτωση του Ασπροπύργου αποτελεί κάτι πολύ πιο σοβαρό από μια κομματική επένδυση ή ένα απλό συνδικαλιστικό γινάτι, όπως εμφανίζεται εδώ και μήνες» (στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).