«Η κυβέρνηση πρέπει να εξαντλήσει την τετραετία»! Η θέση αυτή αποτελεί κοινό τόπο τόσο για το ΠΑΣΟΚ όσο και για τη ΔΗΜΑΡ, αποδεικνύοντας την αποφασιστικότητά τους να «βάλουν πλάτη» στο πέρασμα των νέων αντιλαϊκών μέτρων που διαμορφώνονται αυτή την περίοδο.

Την ίδια στιγμή, πάντως, και τα δύο κόμματα, αν και οι Βενιζέλος και Κουβέλης συνδιαμορφώνουν και προσυπογράφουν την κλιμάκωση της βάρβαρης επέλασης, επιχειρούν να περισώσουν, με επικοινωνιακά τερτίπια και μόνο, την πολιτική τους επιρροή, σε μια προσπάθεια αφενός να εγκλωβίσουν στους κόλπους τους τα αντιλαϊκά στρώματα και αφετέρου να συμμετάσχουν στην κυβερνητική επιχείρηση υποταγής του λαού στη σφαγή του.

Το... «τερπνόν» (δηλαδή, την ενίσχυση της πολιτικής του επιρροής) μετά του «ωφελίμου» (το πέρασμα του «πακέτου» των αντιλαϊκών μέτρων) προφανώς επιχειρεί μέσω της συμμετοχής του στην κυβέρνηση και της στάσης του αυτή την περίοδο το ΠΑΣΟΚ. Επιχειρεί να παρουσιάσει τις θέσεις του ως πιο αποτελεσματικές στη διαπραγμάτευση με την τρόικα προβάλλοντας ως κεντρικό αίτημά του την «παράταση της δημοσιονομικής προσαρμογής».

Παράλληλα, όμως, η ηγετική ομάδα του κόμματος καθιστά κάτι παραπάνω από σαφές ότι στόχος της είναι η αποφασιστική προώθηση των πολιτικών εξαθλίωσης του λαού. Ενδεικτικό είναι ότι σύμφωνα με πληροφορίες ο Ε. Βενιζέλος έχει προτείνει στις απανωτές συσκέψεις ανάμεσα στα τρία κόμματα να υπάρξουν «δείγματα γραφής» για την εφαρμογή των πολιτικών που έχουν αποφασιστεί. Την ίδια στιγμή από το περιβάλλον του Ε. Βενιζέλου γίνεται λόγος για την ανάγκη ενός «ισχυρού πυρήνα κοινωνικής αποδοχής και στήριξης» των νέων μέτρων, ενώ γίνονται ιδιαίτερες αναφορές στην απαίτηση για συνοχή των κοινοβουλευτικών ομάδων των κομμάτων που στηρίζουν την κυβέρνηση προκειμένου να ψηφιστεί το «νέο πακέτο» μέτρων ύψους 11,6 δισ. ευρώ από τη Βουλή με πολύ ισχυρή πλειοψηφία.

Επίσης, ο Ε. Βενιζέλος υιοθετεί την κριτική που μέχρι πριν τις δύο εκλογικές αναμετρήσεις του καλοκαιριού χρησιμοποιούσε η ΝΔ αναφερόμενος σε μέτρα που οδηγούν στο φαύλο κύκλο έντασης της ύφεσης. Πάντως, συνολικά το ΠΑΣΟΚ δε σταματά να ...καταθέτει διαπιστευτήρια πίστης στις πολιτικές του «ευρωμονόδρομου» και μεταφοράς της κρίσης στις πλάτες των εργαζομένων προβάλλοντας τις θέσεις και τις προσεγγίσεις του ΠΑΣΟΚ ως ορθότερες για «όποιον πιστεύει στην ανάγκη η παρούσα κυβέρνηση να εξαντλήσει την τετραετία», όπως χαρακτηριστικά διαρρέει το περιβάλλον του Ε. Βενιζέλου. Μάλιστα, το ΠΑΣΟΚ φθάνει στο σημείο να κατηγορεί βουλευτές και στελέχη της ...Νέας Δημοκρατίας για «επιπόλαιο και αβαθή τρόπο» στήριξης του πρωθυπουργού!

Να παρουσιάσει το κόμμα του ως τη συνιστώσα που θέτει... «κόκκινες γραμμές» στην κυβερνητική πολιτική επιχειρεί από την πλευρά του ο Φώτης Κουβέλης, προκειμένου να αποκρύψει τη συμμετοχή του στη διαμόρφωση του νέου αντιλαϊκού πακέτου που προετοιμάζεται. Παρ' όλα αυτά τα στελέχη του κόμματος αναπαράγουν σε όλους του τόνους τα συνήθη εκβιαστικά διλήμματα τα οποία συνοδεύουν τις ασκούμενες πολιτικές, μιλώντας για αδιέξοδο και κίνδυνο του ευρωπαϊκού προσανατολισμού της χώρας σε περίπτωση που δεν επιτευχθεί άμεση δημοσιονομική προσαρμογή.

Η ΔΗΜΑΡ επέλεξε το θέμα της εφεδρείας και των απολύσεων στο δημόσιο τομέα προκειμένου να προσπαθήσει να προβάλει το... στίγμα της στις αποφάσεις της κυβέρνησης, ξεκαθαρίζοντας όμως ότι κάθε άλλο παρά αντιτίθεται στην περικοπή του «κόστους» του δημόσιου τομέα.

Σε αυτό το πνεύμα ο εκπρόσωπος Τύπου του κόμματος, Α. Παπαδόπουλος, σημείωσε ότι η ΔΗΜΑΡ «είναι καταρχήν αντίθετη», πλην όμως «περιμένουμε να δούμε τι θα φέρει η κυβέρνηση». Αλλωστε, τα στελέχη του κόμματος ξεκαθαρίζουν ότι είναι απαραίτητη «η συνοχή της κυβέρνησης» στην παρούσα συγκυρία με βάση την προγραμματική συμφωνία των τριών κομμάτων.

Να σημειώσουμε, τέλος, ότι τόσο στο ΠΑΣΟΚ όσο και στη ΔΗΜΑΡ οι όποιες εσωκομματικές διενέξεις φαίνεται να περιορίζονται. Στο μεν ΠΑΣΟΚ όλα δείχνουν ότι έχει επιτευχθεί προσωρινό... «μορατόριουμ» ανάμεσα στον Ε. Βενιζέλο και τα στελέχη που έχουν διαφωνήσει με κεντρικές επιλογές, όπως ο Α. Λοβέρδος και ο Γ. Ραγκούσης. Οσον αφορά στη ΔΗΜΑΡ στελέχη που αν και - με προφανείς εντυπωσιοθηρικούς λόγους - εκφράζουν διαφωνίες στις επιλογές της ηγεσίας του κόμματος, ωστόσο επικαλούνται την απόφαση της τελευταίας Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος υπέρ της συμμετοχής στην κυβέρνηση.