Φτάσαμε, λοιπόν, σ' αυτό το έσχατο σημείο. Ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ Κ. Λαλιώτης, ο μάστορας αυτός της αρνητικής διαφήμισης, με αφορμή τον ένα χρόνο λειτουργίας του - κουτσουρεμένου ακόμη - μετρό της Αθήνας, να επικρίνει συλλήβδην επιστήμονες, δημοσιογράφους και πολιτικούς επειδή «τολμούν» να κάνουν κριτική στο έργο του! Ενδεικτικό για το ύφος και το ήθος του είναι και το γεγονός ότι έφτασε στο σημείο, να κατασκευάσει περίπτερο - αλήθεια, μήπως είναι το ίδιο που κατάπιε ο «μετροπόντικας» και τη γλίτωσε «παρά τρίχα» ο ιδιοκτήτης του; - προκειμένου να αναρτήσει διάφορα πρωτοσέλιδα εφημερίδων με αρνητικά δημοσιεύματα, προτρέποντας τους δημοσιογράφους να ζητήσουν συγνώμη για την «κινδυνολογία και την παραπληροφόρηση που άσκησαν»!

Δε συμμεριζόμαστε ασφαλώς διάφορες υπερβολές που γράφτηκαν για το θέμα αυτό. Οφείλουμε όμως να πούμε ότι ο συγκεκριμένος υπουργός - αλλά και συνολικά η κυβέρνηση - φαίνεται πως δεν αντέχουν να ακούν, να βλέπουν και να διαβάζουν παρά μόνο τη δική τους «αλήθεια». Κι όταν η αλήθεια είναι διαφορετική ή όταν έχουν «λερωμένη τη φωλιά τους», όπως στο συγκεκριμένο έργο του μετρό, τότε βρίσκονται στην ανάγκη να επιστρατεύσουν γκεμπελίστικα κόλπα και περισσό θράσος. Ας μας απαντήσει, λοιπόν, ο λαλίστατος υπουργός:

Ας σταματήσει, λοιπόν, ο κ. Λαλιώτης να μιλάει «για σχοινί στο σπίτι του κρεμασμένου» και να μην προκαλεί. Το θράσος δεν είναι πάντα καλός σύμβουλος. Ενίοτε μπορεί να ερμηνευτεί και ως αδυναμία...