Η συζήτηση, στην οποία «σπρώχνουν» οι κυβερνώντες τους εργαζόμενους, με βάση τα δύο σενάρια φορολογικής πολιτικής που αυτοί επεξεργάζονται, είναι αποπροσανατολιστική και επικίνδυνη. Αποπροσανατολιστική γιατί, ενώ έχουμε μπροστά μας δύο σενάρια που έτσι κι αλλιώς λεηλατούν το λαϊκό εισόδημα, και το ένα είναι χειρότερο από το άλλο, κάποιοι επιστράτευσαν κιόλας τις ζυγαριές για το ...λιγότερο κακό. Τέτοιες συζητήσεις είναι όμως και επικίνδυνες, γιατί περιορίζοντας τον ορίζοντα του προβληματισμού στις αντιδραστικές - αντιλαϊκές επιλογές της συγκυβέρνησης, λησμονούμε ότι ακόμα και στις σημερινές συνθήκες, οι κομμουνιστές διατυπώνουν προτάσεις που δεν είναι ισοδύναμες με την πολιτική στήριξης του κεφαλαίου, γι' αυτό και συμβάλλουν αποφασιστικά στην ανακούφιση των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων.

Σε ό,τι αφορά στο φορολογικό, η πρόταση του ΚΚΕ προβλέπει αφορολόγητο εισόδημα στα επίπεδα των αναγκών διαβίωσης ενός νοικοκυριού, 40.000 ευρώ για κάθε οικογένεια, μισθωτών, αυτοαπασχολούμενων ή αγροτών, συν 5.000 ευρώ για κάθε παιδί. Προτείνεται, ακόμα, κατάργηση των επαίσχυντων χαρατσιών που έχουν επιβληθεί με τα μνημόνια, φορολόγηση των αυτοαπασχολούμενων με βάση τα λογιστικά τους βιβλία, κατάργηση του ΦΠΑ και των ειδικών φόρων σε πετρέλαιο θέρμανσης, αγροτικής κίνησης, στα είδη διατροφής, εκπαίδευσης κ.λπ. Φορολογία 45% στα διανεμόμενα και αδιανέμητα κέρδη των επιχειρήσεων. Αυτές, μάλιστα. Είναι προτάσεις που μπορούν πράγματι να απαλύνουν κάπως την ολομέτωπη επίθεση, που έχουν δεχτεί τα λαϊκά στρώματα.