Συχνά πυκνά αστικές πολιτικές δυνάμεις όλου του φάσματος, αλλά και διάφοροι δημοσιολόγοι, όταν αναφέρονται σε συνδικαλιστές σε «δημόσιες επιχειρήσεις», στο ίδιο το Δημόσιο, αναφέρουν ότι λειτουργούν «ως ξεχασμένο "Σοβιέτ"». Στόχος μέσα από τη λάσπη στο σοσιαλισμό, το ψέμα, τη διαστρέβλωση, να τον συκοφαντήσουν και από την άλλη να δημιουργήσουν στους εργαζόμενους απέχθεια για κάθε διεκδίκηση ικανοποίησης αναγκών από το κράτος, π.χ. για Παιδεία, Υγεία, φτηνό ρεύμα και νερό κ.λ.π. αλλά και απέχθεια για κάθε μελλοντική προσπάθεια ανατροπής της σημερινής καπιταλιστικής βαρβαρότητας.

Τελευταίο παράδειγμα η αναφορά του πρωθυπουργού της τρικομματικής κυβέρνησης Αντ. Σαμαρά σε συνέντευξη στο «Εθνος της Κυριακής». Απαντώντας «αν τον φοβίζουν οι αντιδράσεις για τις αποκρατικοποιήσεις», είπε: «Σεβόμαστε τα συνδικαλιστικά δικαιώματα. Αλλά δεν πρόκειται να δεχτούμε καμία από τις γνωστές καταχρήσεις τους. Μερικοί δεν θέλουν να προστατέψουν τα εργασιακά δικαιώματα, προσπαθούν να ιδιοποιηθούν δημόσια υπηρεσία. Φέρονται σαν να είναι οι ΔΕΚΟ, δηλαδή η δημόσια περιουσία, ιδιοκτησία τους. Τους λέω ότι δεν είναι ιδιοκτησία τους. Λειτουργούν συχνά ως ξεχασμένο "Σοβιέτ"! Τους θυμίζω ότι τέτοιου τύπου έλεγχος των μεγάλων δημόσιων επιχειρήσεων από τα οργανωμένα συνδικάτα καταργήθηκε ακόμη και στην πάλαι ποτέ Σοβιετική Ενωση ήδη από τις πρώτες δεκαετίες του καθεστώτος. Αυτά που δεν υπάρχουν πουθενά στον κόσμο, αυτά που είναι εμπόδια στην ανάπτυξη, σύντομα θα αποτελέσουν παρελθόν και εδώ. Και μάλιστα ένα παρελθόν που κανείς δεν θέλει να θυμάται...».

Θα ήταν περιττό να πούμε ότι ο Σαμαράς και διάφοροι άλλοι πριν, όπως ο υπουργός Εργασίας Γ. Βρούτσης τον περασμένο Σεπτέμβρη, έχουν στοχευμένη συνειδητή επιλογή συκοφάντησης και των λαϊκών διεκδικήσεων ικανοποίησης των αναγκών τους, που τις έχουν τσακίσει, αλλά και κατασυκοφάντησης του σοσιαλισμού που γνωρίσαμε, για να τους χειραγωγούν στην εκμετάλλευση και τη φτώχεια.