Associated Press

καταστροφή είναι το αποτέλεσμα των βάρβαρων βομβαρδισμών

Ωρα 22.30 - Βρυξέλλες. Ο τότε ΓΓ του ΝΑΤΟ, Χαβιέ Σολάνα, ανακοινώνει την είδηση της έναρξης των φονικών επιδρομών κατά της Γιουγκοσλαβίας, δίχως ωστόσο να κηρύξει ούτε τότε, αλλά ούτε αργότερα, πόλεμο κατά του Βελιγραδίου. Στο σύντομο διάγγελμά του, υποστηρίζει πως η «πρώτη ευθύνη ανήκει στον Πρόεδρο Μιλόσεβιτς που αρνήθηκε να σταματήσει τις πράξεις βίας στο Κόσσοβο και να διαπραγματευτεί με καλή θέληση». Επιχειρώντας να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα, ισχυρίζεται πως σκοπός της ΝΑΤΟικής επέμβασης στη Σερβία «είναι ο τερματισμός της βίας και της ανθρωπιστικής καταστροφής που συντελούνταν στην περιοχή»!

Λίγη ώρα μετά, στην Ουάσιγκτον, ο τότε Πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπιλ Κλίντον, σε διάγγελμά του υπογραμμίζει ότι η απόφαση για την επέμβαση «ελήφθη από όλους τους ΝΑΤΟικούς συμμάχους» με τρεις στόχους: Πρώτον, την επίδειξη αποφασιστικότητας του ΝΑΤΟ για ειρήνη στα Βαλκάνια. Δεύτερον, να «πληρώσει» ο Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς τη βία κατά των Αλβανών. Τρίτον, να εξαλειφθεί η ικανότητα των Σέρβων να κλιμακώσουν τον πόλεμο κατά των Κοσσοβάρων Αλβανών.

Παράλληλα στη Μόσχα, ο τότε Ρώσος Πρόεδρος Μπορίς Γιέλτσιν, ανακαλεί τον αντιπρόσωπο της χώρας από το στρατηγείο του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες και ζητεί άμεση σύγκληση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Στο Πεκίνο, ο υπουργός Εξωτερικών, Τανγκ Σιανχουάν, καταδικάζει τους ΝΑΤΟικούς βομβαρδισμούς κατά της Γιουγκοσλαβίας, ζητά το σεβασμό της ακεραιότητας της δοκιμαζόμενης χώρας, προειδοποιώντας για τις σοβαρές επιπτώσεις αυτής της εξέλιξης στο Διεθνές Δίκαιο...

• Πρώτον, ο επιδρομέας (ΝΑΤΟ) ποτέ δεν κήρυξε επίσημα πόλεμο κατά της ΟΔ Γιουγκοσλαβίας! Αντ' αυτού, και παρά την εξουσιοδότηση του ΓΓ του ΝΑΤΟ (Χαβιέ Σολάνα) να διατάξει - τυπικά... - την έναρξη των βομβαρδισμών, αυτός που αναγγέλλει ως βέβαιη την εισβολή είναι ο Αμερικανός ΝΑΤΟικός στρατηγός Κλάους Νάουμαν, στη διάρκεια δηλώσεών του στο...CNN στις 22 του Μάρτη!
• Αντίθετα, με τα προσχήματα που τηρούνταν στο παρελθόν για τη διεξαγωγή «πειραματικών» ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων στο όνομα της «Νέας Τάξης Πραγμάτων» (π.χ. Σομαλία), στην περίπτωση της ΟΔ Γιουγκοσλαβίας οι μάσκες πέφτουν κραυγαλέα, παραμερίζοντας επιδεικτικά το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, παραγράφοντας τη «Χάρτα» των Ηνωμένων Εθνών και καταστρατηγώντας κάθε έννοια του ισχύοντος Διεθνούς Δικαίου.
• Μάλλον περιττό, αλλά αξίζει να παραθέσουμε εδώ το γεγονός πως σ' αυτόν το βρώμικο πόλεμο το θύμα της επίθεσης ουδέποτε «προκάλεσε» με οιοδήποτε τρόπο χώρα - μέλος του ΝΑΤΟ. Αντίθετα, η προσπάθεια της Γιουγκοσλαβίας να υπερασπίσει τμήμα της εδαφικής κυριότητάς της (Κοσσυφοπέδιο) από τη δράση αυτονομιστών που αποδεδειγμένα δημιουργήθηκαν και αναπτύχθηκαν στα «στρατόπεδα - θερμοκήπια» της CIA, θεωρήθηκε causus belli! Ετσι, με τη διάτρητη «αφορμή» της αποτροπής «μιας ανθρωπιστικής τραγωδίας στο Κόσσοβο», διεξήχθη επί 11 βδομάδες μία αεροπορική επιδρομή, προκαλώντας το θάνατο περίπου 3.000 αμάχων κάθε ηλικίας και εθνικής καταγωγής, το σοβαρό τραυματισμό τουλάχιστον 6.000 πολιτών, τη δημιουργία πολλών εκατοντάδων χιλιάδων προσφύγων, τουλάχιστον 600.000 ανέργων, την οικονομική εξαθλίωση 2.500.000 πολιτών, τεράστιες υλικές ζημιές σε κάθε κατηγορία οικονομικής, παραγωγικής και άλλης υποδομής της χώρας, αλλά και ανεπανόρθωτες βλάβες στο περιβάλλον μέσω της ρίψης τουλάχιστον 31.000 βομβών εμπλουτισμένου ουρανίου, με στόχο την υπονόμευση της υγείας και των μελλοντικών γενεών... Οσον αφορά τα παιδιά; Και αυτά πλήρωσαν το δικό τους φόρο αίματος, καθώς αποτέλεσαν το 30% του αριθμού των νεκρών, το 40% των σοβαρά τραυματισμένων, και το 10% του παιδικού πληθυσμού της χώρας που έως σήμερα υποφέρει από σοβαρές ψυχολογικές διαταραχές εξαιτίας των βομβαρδισμών.

Το ΝΑΤΟ δεν επέφερε μόνο βαριά πλήγματα κατά του γιουγκοσλαβικού λαού κατά τις 78 ημέρες διάρκειας των επιδρομών. Ταυτόχρονα, επιχείρησε - μερικές φορές έντεχνα και αρκετές φορές άτσαλα - τον στραγγαλισμό της ενημέρωσης των δημοσιογράφων και μέσω αυτών και της διεθνούς κοινής γνώμης. Οποιος γνώριζε να διαβάζει «κάτω από τις γραμμές», να διασταυρώνει - κατά το δυνατόν... - τις ειδήσεις από τα μέτωπα του πολέμου ή να βάζει σε λειτουργία και μόνον το λεγόμενο κοινό νου, σχεδόν καθημερινά αντιλαμβανόταν ότι η ενημέρωση από τους ΝΑΤΟικούς εκπροσώπους (ας θυμηθούμε μόνον τον γνωστό αλαζόνα Τζέιμι Σι...) ήταν κατά 20% στεγνά μεμονωμένα περιστατικά των λεγόμενων «αεροπορικών επιχειρήσεων», 40% ρητορεία και 40% χαλκευμένες ειδήσεις...

Στη διάρκεια, και πολύ περισσότερο μετά τον πόλεμο του ΝΑΤΟ κατά της ΟΔ Γιουγκοσλαβίας, αρκετοί Δυτικοί δημοσιογράφοι αναγνώρισαν πως το πρώτο θύμα που προκάλεσαν τα πρώτα λεπτά των ΝΑΤΟικών επιδρομών ήταν η ενημέρωση... Ομως, δεν ήταν ακριβώς έτσι. Η ενημέρωση είχε πέσει χρόνια πριν θύμα των ελεγχόμενων από τα ιμπεριαλιστικά κέντρα διεθνών ραδιοτηλεοπτικών δικτύων και εφημερίδων μεγάλης κυκλοφορίας...Η χειραγώγηση της διεθνούς κοινής γνώμης είχε ξεκινήσει από την αρχή του πολέμου στη Βοσνία, οπότε διάφορα διεθνή ΜΜΕ βάφτιζαν από τότε τον Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς «σφαγέα ή σατανά» των Βαλκανίων, ή καμώνονταν πως δεν αντιλαμβάνονταν τις πιο προβοκατόρικες σφαγές αθώων που έστηναν όσοι επιθυμούσαν να «επισπεύσουν» ή να «καναλιζάρουν» τις εξελίξεις προς όφελός τους...

Ωστόσο, αξίζει να μνημονεύσουμε μερικά από τα πιο κραυγαλέα ψέματα και κατασκευάσματα της ΝΑΤΟικής προπαγάνδας... εν εξελίξει των επιδρομών κατά της ΟΔ Γιουγκοσλαβίας..

• Στις 29 του Μάρτη 1999, οι ΝΑΤΟικοί εκπρόσωποι Τζέιμι Σι και πτέραρχος Γούλιμπι, αναγγέλλουν με στόμφο τη «δολοφονία του Φεχμί Αγκάνι και τεσσάρων άλλων επιφανών μελών της Κοσσοβάρικης Αλβανικής κοινότητας από Σέρβους στρατιώτες», κάτι που αποδείχτηκε ψευδές! Αργότερα ανακοίνωσαν, δίχως καμία απόδειξη, τον εμπρησμό του σπιτιού του αρχηγού του «Δημοκρατικού Συνδέσμου Κοσσυφοπεδίου», Ιμπραχίμ Ρουγκόβα και ότι ο τελευταίος αναγκάστηκε να αναζητήσει κρυφά ασφαλές καταφύγιο σε άγνωστο μέρος... Κατά τραγική ειρωνεία, ο Ιμπραχίμ Ρουγκόβα εμφανίστηκε την επόμενη μιλώντας σε ελληνικά ΜΜΕ στην Πρίστινα, λέγοντας πως καταδικάζει τους ΝΑΤΟικούς βομβαρδισμούς και ότι, παρά τις φήμες, είναι ασφαλής...

Αλλα δείγματα ΝΑΤΟικής «ενημέρωσης» ήταν η διασπορά των ακόλουθων ψευδών «ειδήσεων», με εύλογο σκοπό τη δημιουργία εντυπώσεων... Είπαν, για παράδειγμα, πως το ποδοσφαιρικό γήπεδο της Πρίστινας είχε μετατραπεί σε στρατόπεδο συγκέντρωσης για 100.000 Αλβανούς, πως 20 δάσκαλοι είχαν δολοφονηθεί μπροστά στα μάτια των μαθητών τους, πως η οικογένεια του Προέδρου της ΟΔ Γιουγκοσλαβίας, Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς, είχε διαφύγει στο εξωτερικό... πως οι Σέρβοι είχαν σφαγιάσει τουλάχιστον 100.000 Αλβανούς! Ολα ψέματα!

Αλλα κατασκευάσματα ΝΑΤΟικής προπαγάνδας επιχειρούσαν την υποβάθμιση των πληγμάτων που προκαλούσαν οι βομβαρδισμοί σε βάρος αμάχων, την αναγόρευση σκόπιμων - όπως αποδείχτηκε αργότερα... - βομβαρδισμών κατά προσφύγων σε «τυχαίο λάθος», ή «μεγάλες καταστροφές» στο στρατόπεδο του αντίπαλου (ανακοίνωναν λ. χ. την καταστροφή τουλάχιστον 122 σερβικών τανκ και 220 μεταγωγικών, ενώ στην πραγματικότητα κατέστρεψαν 13 άρματα μάχης!)...

Τα άμαχα θύματα αναδείχτηκαν στο πιο επίμαχο ζήτημα της ΝΑΤΟικής προπαγάνδας. Οταν οι δημοσιογράφοι ρωτούσαν για τις απώλειες αμάχων, οι ΝΑΤΟικοί εκπρόσωποι απέφευγαν να απαντήσουν, λέγοντας πως δεν μπορούσαν να είχαν καθαρή εικόνα (ενώ για τα υποτιθέμενα κατεστραμμένα σερβικά άρματα μάχης είχαν!) ή πως αδυνατούσαν οι ΝΑΤΟικοί πιλότοι να διακρίνουν τις αυτοκινητοπομπές προσφύγων με τρακτέρ από τα φορτηγά του γιουγκοσλαβικού στρατού... Τρανταχτό παράδειγμα; Η επιδρομή σε δύο ομάδες Αλβανών προσφύγων στην Τζακόβιτσα στις 14 Απρίλη 1999, η οποία οδήγησε σε μία αλυσίδα ΝΑΤΟικών ψεμάτων!

Οσο για τις απροκάλυπτες προσπάθειες του ΝΑΤΟ και μερικών από τα μεγαλύτερα ΜΜΕ του διεθνούς Τύπου να εκτελέσουν πρόθυμα την προπαγανδιστική αποστολή διαστρέβλωσης και δαιμονοποίησης του Γιουγκοσλάβου Προέδρου Μιλόσεβιτς; Ούτε λόγος να γίνεται... Σε μεγάλο βαθμό, περιοδικά διεθνούς κυκλοφορίας (όπως ΤΑΪΜ, ΝΙΟΥΣΓΟΥΙΚ κλπ.) ακολούθησαν ανενδοίαστα τη «γραμμή» των ανώτερων ΝΑΤΟικών και Αμερικανών αξιωματούχων, παρομοιάζοντας τον Γιουγκοσλάβο Πρόεδρο με τον Χίτλερ, ή τουλάχιστον με την απόλυτη ενσάρκωση του... «Κακού»!