Αν και χωρίς τυμπανοκρουσίες, ο νέος Ισραηλινός πρωθυπουργός φέρεται, σύμφωνα με τους αναλυτές, να «πέτυχε» το ποθούμενο από την επίσκεψή του στην Ουάσιγκτον. Και μόνο η ξεκάθαρη απόσταση που τήρησε η αμερικανική ηγεσία από την προοπτική διαμεσολάβησης για επανέναρξη του διαλόγου, ερμηνεύτηκε από τον Σαρόν, και προφανώς δικαίως, ως συμφωνία με τη γνωστή θέση του περί «πλήρους τερματισμού της βίας ως προϋπόθεση για έναρξη συνομιλιών».

Επιπλέον, ο Σαρόν φαίνεται ότι εξασφάλισε άλλη μια σημαντική συναίνεση εκ μέρους των ΗΠΑ. Τη συμφωνία τους να μην ασκήσουν καμία πίεση στην κατεύθυνση της επίτευξης τελικής συμφωνίας με τους Παλαιστινίους, με δεδηλωμένη την πρόθεση του Σαρόν να μην προσπαθήσει παρά μόνο για μια ενδιάμεση συμφωνία. Η επίσκεψη Σαρόν επαλήθευσε τα υπάρχοντα «δείγματα» της εξωτερικής πολιτικής της νέας αμερικανικής ηγεσίας, που εγκαταλείπει την ενεργή συμμετοχή της στο διαμεσολαβητικό πεδίο. Μάλιστα, συνέπεσε με την ανακοίνωση της αποχώρησης της CIA από το τραπέζι των συνομιλιών ασφαλείας ανάμεσα σε Ισραηλινούς και Παλαιστινίους.

Μετά, λοιπόν, από τις «νίκες» Σαρόν στο εσωτερικό «μέτωπο», αλλά και στις σχέσεις με τη νέα αμερικανική ηγεσία, απομένει η, έστω και υπό πίεση, εξασφάλιση της μετριοπαθούς στάσης των συμμάχων «αραβικών χωρών». Παρά τις, κατά καιρούς, σκληρές δηλώσεις του απέναντι στο Κάιρο, ο Αριέλ Σαρόν μοιάζει να χειρίζεται, μέχρι στιγμής, καλά το παιχνίδι της διπλωματίας, καλώντας σε διαμεσολαβητικό ρόλο τη «σημαντική Αίγυπτο». Την ίδια στιγμή, βέβαια, η ένταση στα αυτόνομα, που καταρρέουν οικονομικά, κλιμακώνεται ώρα με την ώρα, όπως αυξάνεται, άλλωστε, και ο αριθμός των νεκρών και των τραυματιών.