Πρόσφατα πραγματοποιήθηκε έρευνα στην Ευρωπαϊκή Ενωση με θέμα τις αποκλίσεις των τιμών των ΙΧ, από χώρα σε χώρα. Η έρευνα, που συμπεριέλαβε 71 μοντέλα, κατέδειξε διαφορές της τάξης του 30% ανάμεσα στις 15 χώρες - μέλη. Η Ελλάδα βρέθηκε στη μέση της κατάταξης, κάτι που οφείλει όμως αποκλειστικά στα μοντέλα μικρού κυβισμού. Ετσι 13 μοντέλα - κυρίως των 1.000 έως 1.400 κ.εκ. - διατίθενται στη χώρα μας στις πλέον συμφέρουσες τιμές. Την ίδια ώρα στο Λουξεμβούργο διατίθεται στις καλύτερες τιμές διπλάσιος αριθμός μοντέλων, αλλά και με διπλάσιο κυβισμό.

Ο ιδιότυπος αυτός ρατσισμός βρίσκει την αιτιολόγησή του στις διαφορετικές κλίμακες φορολογίας που ισχύουν σε χώρες όπως η Ελλάδα και που στην ουσία απαγορεύουν την αγορά μεγάλου κυβισμού ΙΧ. Ταυτόχρονα όμως τα εργοστάσια, γνωρίζοντας τις αγοραστικές δυνατότητες, ασκούν διαφορετικές πολιτικές τιμών ανάμεσα στις φτωχές και τις πλούσιες χώρες. Ετσι πωλούν φθηνά τα μικρά σε μας και φθηνά τα μεγάλα, πχ στους Γερμανούς. Αυτό δημιουργεί μια ποιοτική ψαλίδα ανάμεσα στους οδηγούς που μόνον κατ' ευφημισμόν θεωρούνται όλοι Ευρωπαίοι.

Δεν είναι εξάλλου άμοιρη ευθυνών αυτή η πολιτική για την πραγματικότητα της ελληνικής αγοράς, που αν και γνώρισε μια ποσοτική «άνοιξη» υπολείπεται ποιοτικά της Ευρώπης. Οι συνέπειες της αυτοκινητιστικής κοινωνίας των δύο ταχυτήτων, είναι ιδιαίτερα αρνητικές στον τομέα της καθημερινής μετακίνησης, αλλά και σε σημαντικές παραμέτρους όπως η ασφάλεια, η εκπομπή καυσαερίων κλπ.

Φυσικά και σ' αυτή την περίπτωση «ριγμένοι» είναι οι οδηγοί των οικονομικά αδύναμων χωρών, αποδεικνύοντας ότι ισχύει το «Ευρώπη των εργοστασίων και όχι των λαών». Για άλλους τα δίλιτρα και για άλλους τα χιλιάρια...