Χαιρετίζοντας τους συγκεντρωμένους, ο Κώστας Αλυσσανδράκης, τόνισε τα παρακάτω:

«Αγαπητές συντρόφισσες και σύντροφοι, κυρίες και κύριοι,

Εκ μέρους της Ευρωκοινοβουλευτικής Ομάδας του ΚΚΕ, καλωσορίζω με ιδιαίτερη χαρά την αντιπροσωπεία του ΑΚΕΛ και εύχομαι κάθε επιτυχία στην επίσκεψή της στις Βρυξέλλες.

Από την ίδρυσή του το ΑΚΕΛ εξέφρασε την πρωτοπορία της εργατικής τάξης και όλων των εργαζόμενων της Κύπρου, τις ελπίδες και τους πόθους ολόκληρου του κυπριακού λαού για εθνική ανεξαρτησία και κοινωνική αλλαγή. Από τους κόλπους του αναδείχτηκαν αγωνιστές, Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι, που πρωτοστάτησαν στους αγώνες και έβαλαν τη σφραγίδα τους στις εξελίξεις, προσφέροντας ακόμα και τη ζωή τους. Σήμερα το ΑΚΕΛ παλεύει με όλο του το σθένος κατά της κατοχής του 40% της Κύπρου από τα τουρκικά στρατεύματα, για μια δίκαια λύση του Κυπριακού σύμφωνα με τις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ αλλά, ταυτόχρονα, και για την κοινωνική πρόοδο. Θέλω να τονίσω ιδιαίτερα το ρόλο του ΑΚΕΛ στο κίνημα επαναπροσέγγισης των δύο κοινοτήτων, ελληνοκυπριακής και τουρκοκυπριακής.

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Την περίοδο αυτή το Κυπριακό περνά μια από τις πιο δύσκολες φάσεις του. Η αδιαλλαξία του τουρκικού καθεστώτος και του Τουρκοκύπριου ηγέτη Ρ. Ντενκτάς οδήγησαν σε αδιέξοδο τις διακοινοτικές συνομιλίες υπό την αιγίδα του ΓΓ του ΟΗΕ. Ταυτόχρονα, οι διαπραγματεύσεις για την ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ προχωρούν με ταχύτατο ρυθμό, έτσι που είναι ορατή η ολοκλήρωσή τους πριν επιτευχθεί οποιαδήποτε πρόοδος στη λύση του Κυπριακού. Η ΕΕ θα βρεθεί τότε μπροστά στο ερώτημα αν θα αποδεχτεί την ένταξη της Κύπρου, αναλαμβάνοντας και την ευθύνη να αντιμετωπίσει το ερώτημα αν θα αποδεχτεί την ένταξη της Κύπρου, αναλαμβάνοντας και την ευθύνη να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της τουρκικής κατοχής, αν θα δεχτεί μόνο το ελεύθερο τμήμα της, ή αν θα απορρίψει την ένταξη. Η απόφαση του Ελσίνκι του Δεκέμβρη 1999 αφήνει ανοιχτά όλα τα ενδεχόμενα. Σε περίπτωση ένταξης της μιας ή της άλλης μορφής είναι καθαρός ο κίνδυνος προσάρτησης των κατεχόμενων από την Τουρκία ή ακόμα η επιβολή λύσης συνομοσπονδιακού χαρακτήρα. Και τα δύο θα οδηγήσουν στη διχοτόμηση του νησιού και τη δημιουργία δύο κρατιδίων προτεκτοράτων του ιμπεριαλισμού στη στρατηγική περιοχή της ανατολικής Μεσογείου.

Η στάση της ΕΕ απέναντι στο τουρκικό καθεστώς υπαγορεύεται από τα τεράστια οικονομικά, πολιτικά και στρατιωτικά συμφέροντά της στην περιοχή. Η Τουρκία είναι μια στρατηγικής σημασίας πύλη πρόσβασης στην ευρύτερη περιοχή και, ταυτόχρονα μια τεράστια αγορά, την οποία τα Ευρωπαϊκά μονοπώλια θέλουν να κατακτήσουν και να ελέγξουν. Ετσι, παρά το ότι η Τουρκία είναι υποψήφια για ένταξη, παρά το ότι η ΕΕ διαθέτει πλείστους μηχανισμούς πίεσης απέναντί της, παραμένει παγερά αδιάφορη στο πρόβλημα της κατοχής της Κύπρου, όπως παραμένει αδιάφορη στο δρόμο του κουρδικού λαού και στο μη σεβασμό στοιχειωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην ίδια την Τουρκία. Είναι σίγουρο ότι αν η ΕΕ και το ΝΑΤΟ ήθελαν, το Κυπριακό θα είχε προ πολλού λυθεί.

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Το ΚΚΕ είχε εκτιμήσει ότι η διαδικασία ένταξης της Κύπρου στην ΕΕ, πέρα από τις οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις της που ήδη πληρώνει ο κυπριακός λαός, δε θα διευκολύνει τη λύση του Κυπριακού, γιατί το μεταφέρει από το πεδίο του ΟΗΕ στο πεδίο της ΕΕ και του ανταγωνισμού των ιμπεριαλιστικών συμφερόντων. Είναι μια εκτίμηση που ευχόμαστε να μην επαληθευτεί, όμως, πολύ φοβούμαστε ότι προς τα εκεί οδεύουμε. Βεβαίως, οι κομμουνιστές δεν υπήρξαμε ποτέ ούτε και θα γίνουμε παθητικοί παρατηρητές και μελετητές των γεγονότων. Κύριο χαρακτηριστικό μας είναι η πάλη. Και είναι η πάλη των λαών το μόνο που μπορεί να αποτρέψει τα ιμπεριαλιστικά σχέδια.

Γνωρίζοντας την προσήλωση του ΑΚΕΛ στην εθνική ανεξαρτησία, την εδαφική ακεραιότητα και την κοινωνική πρόοδο, αξίες που έρχονται σε αντίθεση με την ΕΕ, θέλουμε να ευχηθούμε κάθε επιτυχία στον αγώνα του για την υπεράσπισή τους. Το ΚΚΕ, όπως πάντοτε, στον αγώνα αυτό θα βρίσκεται στο πλευρό του με όλες του τις δυνάμεις».