Ο Δημ. Μπάτης, εκ μέρους του Συνδικάτου Εργαζομένων στο ΙΓΜΕ (Ινστιτούτο Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών), μετέφερε την εμπειρία από την πορεία συρρίκνωσης του Ινστιτούτου που είναι δημόσιος ερευνητικός φορέας. Το Συνδικάτο εκτιμά ότι το νέο νομοσχέδιο μετατρέπει τις δημόσιες ερευνητικές υποδομές σε φορείς εξυπηρέτησης του ιδιωτικού τομέα και διευκολύνει τις επιχειρήσεις.

Ο Πρ. Μαντόπουλος, πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων Ερευνητικών Κέντρων Δημοσίου Δικαίου, αναφέρθηκε στο κλίμα που έχει διαμορφωθεί στους εργαζομένους, οι οποίοι καλούνται να παράγουν ερευνητικό έργο σε καθεστώς ανασφάλειας, καθώς διαχέεται ότι τα κέντρα κλείνουν, ενώ, σε ό,τι αφορά την αξιολόγηση του έργου τους, σημείωσε χαρακτηριστικά ότι αξιολογούνται από το '95 και αποδείχτηκε ότι ήταν ένας τρόπος, για να περάσουν όλα αυτά τα μέτρα της υποβάθμισης, της συρρίκνωσης των ερευνητικών κέντρων.

Ο Τηλ. Λουγγής, ομότιμος Ερευνητής του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών, επισήμανε, μεταξύ άλλων, ότι η έρευνα δε χρησιμοποιείται για το καλό όλης της κοινωνίας, αλλά παραδίδεται η εκμετάλλευση και αξιοποίησή της στα ιδιωτικά συμφέροντα. Αντίθετα από ό,τι γινόταν στα κράτη που οικοδόμησαν το σοσιαλισμό, όπου βασικός στόχος ήταν η ικανοποίηση όσο το δυνατόν περισσότερων λαϊκών αναγκών σε όλο και μεγαλύτερη κλίμακα, με βάση τις κάθε φορά συνθήκες.

Στην ανύπαρκτη εκπροσώπηση των εργαζομένων στα όργανα διοίκησης των ερευνητικών κέντρων και ινστιτούτων, αναφέρθηκε, μεταξύ άλλων, ο Χρ. Μάλλιαρης, γενικός γραμματέας της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Συλλόγων Εργαζομένων σε Ερευνητικά Ιδρύματα Ιδιωτικού Δικαίου.

Η Γεωργία Ουζουνίδη, εκ μέρους του Συλλόγου Ερευνητών του Εθνικού Ιδρύματος Αγροτικής Ερευνας (ΕΘΙΑΓΕ), σημείωσε ότι το Ιδρυμα βρίσκεται σε πορεία συγχώνευσης και τα τελευταία τέσσερα χρόνια έφτασε από 400 ερευνητές να έχει σήμερα λιγότερους από 100, έχοντας χάσει ουσιαστικά την ερευνητική του υπόσταση.

Η πρόεδρος της Ενωσης Ελλήνων Ερευνητών Μ. Στουμπούδη σημείωσε, μεταξύ άλλων, στην παρέμβασή της ότι τα ερευνητικά κέντρα που υπάγονται στη Γενική Γραμματεία Ερευνας αποτελούν δυναμικό, παραγωγικό κομμάτι της χώρας και ότι το νομοσχέδιο δεν κομίζει τίποτα σε προοδευτική κατεύθυνση.

Ο Αχ. Σουγκάκης, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Υπαλλήλων του υπουργείου Ανάπτυξης, σημείωσε, μεταξύ άλλων, ότι το νομοσχέδιο είναι αντιδραστικότατο, αναφέροντας ότι, σύμφωνα με αυτό, ο ερευνητής καλείται να αναζητεί οικονομικούς πόρους από επιχειρηματίες.

Η Αν. Σαριδάκη, μεταδιδακτορική ερευνήτρια στο Δίκαιο της επιστημονικής έρευνας, σημείωσε ότι το νομοσχέδιο εντάσσεται στην προσπάθεια να φτιαχτεί ευρωπαϊκός χώρος Ερευνας. Αλλάζει, σημείωσε, η προσέγγιση της έρευνας, τη θεωρούν πλέον σαν μέσο δημιουργίας εμπορεύσιμων αγαθών, δεν ενδιαφέρει η προσέγγιση της γνώσης, αλλά η παραγωγή εμπορευμάτων.

Ο Μ. Δαμασιώτης, πρόεδρος Εργαζομένων στο Κέντρο Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΚΑΠΕ), σημείωσε ότι οι εξελίξεις δείχνουν πως η έρευνα όπως την ξέραμε, η συνεισφορά της στην κοινωνία τελειώνει, ότι γίνεται φανερό πως η πολιτεία δε θέλει αυτού του τύπου την έρευνα. Αναφέρθηκε ιδιαίτερα στην προσφορά και την απαξίωση του ΚΑΠΕ.

Στην παρέμβασή του, ο Γ. Κανταράκης, καθηγητής ΤΕΙ, ανέφερε, μεταξύ άλλων, ότι η ερευνητική δραστηριότητα στα ΤΕΙ είναι πιο «ευάλωτη» σε συνεργασία με τη βιομηχανία και τον ιδιωτικό τομέα, βάζουν στην ανώτατη εκπαίδευση τον ιδιωτικό τομέα.

Στη συρρίκνωση των ερευνητικών κέντρων που έφερε η μείωση προσωπικού αναφέρθηκε ο Γ. Δερμούσης, γγ του Συλλόγου Εργαζομένων στο ΕΚΕΦΕ «Δημόκριτος». Οχι απλά δεν πρέπει να περικοπούν θέσεις, αλλά να καλυφθούν τα κενά, είπε χαρακτηριστικά.

Ο Ν. Σαριανός, μέλος του ΔΣ του Ενιαίου Συλλόγου Εργαζομένων στη Γενική Γραμματεία Ερευνας, σημείωσε ότι η Ερευνα είναι πυλώνας ανάπτυξης είτε για τα συμφέροντα του λαού είτε των επιχειρήσεων, λέγοντας ότι το νομοσχέδιο συντάχθηκε ερήμην των εργαζομένων.

Πολλοί ομιλητές μετέφεραν εικόνα ερευνητικών κέντρων υποστελεχωμένων, με ελαστικά απασχολούμενους εργαζομένους.

Η Μ. Κωνσταντοπούλου, μέλος του ΔΣ της Ενωσης Ελλήνων Ερευνητών και πρόεδρος του Συλλόγου Ερευνητών στο «Δημόκριτο», ενημέρωσε ότι τα τελευταία χρόνια δεν έχουν προκηρυχθεί θέσεις υποτρόφων, όταν στο «Δημόκριτο» υπήρχαν 120 θέσεις.

Την ανάγκη να πολεμήσουν οι ερευνητές, για να εξασφαλίσουν την ιδιότητά τους, σημείωσε η Ουρ. Πολυκανδριώτη, εκ μέρους της Ενωσης Ελλήνων Ερευνητών και του Συλλόγου Εργαζομένων στο Εθνικό Ιδρυμα Ερευνών, σημειώνοντας ότι η έρευνα είναι παραγωγή γνώσης.

Εκ μέρους του Συλλόγου Εργαζομένων του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών, ο Αντ. Ρεκλείτης σημείωσε ότι η μη χρηματοδότηση από το κράτος, αναγκάζει τους ερευνητές να αναζητούν μαζικά χρήματα από την ΕΕ, είτε από τους ιδιωτικούς φορείς. Βάζει τον ερευνητή να είναι ο μάνατζερ που θα κυνηγάει από πίσω τη χρηματοδότηση, θα προσλαμβάνεται με τις νέες εργασιακές σχέσεις, τη στιγμή που ήδη το 50% των εργαζομένων εργάζονται με «μπλοκάκι».

Ο Γ. Λεοντής, υποψήφιος διδάκτορας, τόνισε ότι κατάργηση του χαρακτήρα της Ερευνας και επιχειρηματικοποίηση της Ερευνας σημαίνει και ελαστικές σχέσεις εργασίας, «μπλοκάκι», καθεστώς εργασιακής ανασφάλειας.

Σε άρθρα του νομοσχεδίου που προβλέπουν θολά κριτήρια, όπως το άρθρο 29, αναφέρθηκε ο Παν. Τραχαλάκης, Γενικός Γραμματέας του Συλλόγου Ερευνητικού Κέντρου Θαλασσίων Ερευνών.

Ο Αγγ. Λυκιαρδόπουλος, από το Ερευνητικό Κέντρο Θαλασσίων Ερευνών, πρότεινε το ΚΚΕ να διοργανώσει ημερίδες στα ερευνητικά κέντρα και να αναπτύξει τη μαρξιστική αντίληψη για την έρευνα και την τεχνολογία.

Με την ολοκλήρωση των παρεμβάσεων από τους δεκάδες φορείς που συμμετείχαν στη σύσκεψη - συζήτηση, ο Γιάννης Γκιόκας, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και βουλευτής του Κόμματος, είπε ότι η συζήτηση δεν κλείνει εδώ, αλλά ανοίγει, τόσο λόγω του νομοσχεδίου όσο και συνολικότερα των εξελίξεων στο χώρο της Ερευνας.

«Εμείς - ανέφερε - έχουμε καταγράψει μια σειρά από ζητήματα που αφορούν και τη χρηματοδότηση, ελλείψεις προσωπικού, τις συνθήκες εργασίας, τα ζητήματα συρρίκνωσης και υποβάθμισης των ερευνητικών κέντρων, τα οποία μπορούν να αποτελέσουν ζητήματα διεκδίκησης και στη Βουλή στο πλαίσιο του νομοσχεδίου, με τροπολογίες, Ερωτήσεις στο πλαίσιο του κοινοβουλευτικού ελέγχου, αλλά και εκτός Βουλής.

Σ' αυτό που επιμένουμε τώρα είναι το ζήτημα της υπαγωγής της Ερευνας ακόμη περισσότερο στις ανάγκες του κεφαλαίου και της αποτίμησης και του ερευνητικού έργου, με τα κριτήρια της ανταποδοτικότητας και της κερδοφορίας. Κι αυτή η βασική κατεύθυνση είναι που οδηγεί και στην απαξίωση των ερευνητικών κέντρων, των υποδομών αλλά και στην απαξίωση του επιστημονικού δυναμικού που υπάρχει», τόνισε ο Γ. Γκιόκας.