Τα δέκα χρόνια καπιταλιστικών «μεταρρυθμίσεων» και «ελευθερίας» ήταν αρκετά, για να διαλύσουν, πραγματικά, αυτήν τη μεγάλη και πλούσια χώρα, και να δημιουργήσουν ένα κράτος, όπου κυβερνούν (και καλοπερνούν) οι μαφιόζοι, οι μαυραγορίτες και οι σωματέμποροι, ενώ η συντριπτική πλειοψηφία του ρωσικού λαού λιμοκτονεί κυριολεκτικά.

Ο Ρώσος καθηγητής Βίκτορ Λεβασόβ, διευθυντής του Κέντρου Ανάλυσης Στρατηγικών Κοινωνιολογικών Ερευνών του Ινστιτούτου της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών, παρόλο που ο ίδιος δεν είναι κομμουνιστής, μιλάει ανοιχτά για «οικονομική, κοινωνική και ανθρωπιστική καταστροφή», που συντελέστηκε στη Ρωσία αυτά τα τελευταία δέκα χρόνια. «Ενας ορμητικός χείμαρρος σημαντικότατων στρατηγικών πρώτων υλών αρίστης ποιότητας», γράφει σε σχετικό άρθρο του, «διέρρευσε (με τιμές εξευτελιστικές) προς τις ανεπτυγμένες χώρες της Δύσης, που εξασφάλισαν τις στρατηγικές τους προμήθειες σε υλικά και ειδικούς, για πολλά πολλά χρόνια».

Αλλά το πιο τρανό παράδειγμα της εμπειρίας αυτών που έζησαν και είχαν τη δυνατότητα να συγκρίνουν τα δυο συστήματα, και της απόφασής τους να επιστρέψουν το συντομότερο στο σοσιαλιστικό καθεστώς, είναι η περίπτωση της Μολδαβίας. Παρ' όλα τα «μεγάλα μέσα» που χρησιμοποίησαν εκεί, στις τελευταίες εκλογές, οι ξένοι ιμπεριαλιστές και οι ντόπιοι λακέδες τους (τρομοκρατία, εξαγορά συνειδήσεων, βία, νοθεία κλπ.), οι κομμουνιστές, με 50,2% σε ψήφους και με 71 έδρες σε σύνολο 101, αναδείχτηκαν νικητές και ανέλαβαν τη διακυβέρνηση της χώρας, χαράζοντας ξανά τη «ρότα» επιστροφής του καραβιού της Μολδαβίας στο σίγουρο λιμάνι του σοσιαλισμού, «βοηθώντας», όπως χαρακτηριστικά είπε η ΓΓ του ΚΚΕ, στην πρόσφατη επίσκεψή της εκεί, «να ανάψει ένα φως ελπίδας, μέσα στο σκοτάδι αυτής της τραγικής δεκαετίας, που έχουμε ζήσει, λαοί και κομμουνιστικά κόμματα».

Ετσι είναι, και δεν μπορεί να γίνει αλλιώς. Η ισχύς των άψυχων σιδερικών, οι «έξυπνες» βόμβες και τα «αόρατα» Στελθ, δε θα μπορέσουν να νικήσουν την ψυχή και τη θέληση των ανθρώπων να ζήσουν ελεύθεροι. Ο σοσιαλισμός θα νικήσει.