Ξέσπασαν αλλά ούτε καν επιχείρησαν να αποτιμήσουν το εκλογικό αποτέλεσμα τα μέλη της Κεντρικής Επιτροπής της ΔΗΜΑΡ, στη διήμερη συνεδρίασή της το Σαββατοκύριακο. Περίσσεψαν τα «μαχαιρώματα» αλλά η συζήτηση για τον πολιτικό προσανατολισμό του κόμματος παραπέμφθηκε σε νέα συνεδρίαση στα τέλη Ιούνη και οι όποιες αποφάσεις σε έκτακτο συνέδριο στις αρχές του Σεπτέμβρη. Η διαδικασία πυροδότησε την αντίδραση της μειοψηφούσας «Μεταρρυθμιστικής Τάσης», τα μέλη της οποίας απείχαν απ' τις ψηφοφορίες, ενώ με ανακοίνωσή τους κατήγγειλαν «παρακμιακές διαδικασίες».

Η παραίτηση Κουβέλη δεν τέθηκε καν ως θέμα συζήτησης, παραιτήθηκαν εντούτοις έξι μέλη της Εκτελεστικής Επιτροπής και στενοί του συνεργάτες, οι Σ. Παπαθανασίου, Π. Παναγιώτου, Ι. Κακουλίδης, Χρ. Μαυροκεφαλίδης, Μιχ. Σαμπατακάκης και Εφη Παγκάλου. Εκτός της μειοψηφίας, απ' τη συνεδρίαση αποχώρησαν και οι Γ. Κυρίτσης και Μαρία Γιαννακάκη σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τη μη συζήτηση της παραίτησης Κουβέλη.

Στο φόντο αυτών των εξελίξεων, επανέρχεται δυναμωμένη η φημολογία για επικείμενη διάσπαση. Ηδη, απ' την Παρασκευή, η Κοινοβουλευτική Ομάδα της ΔΗΜΑΡ μετράει ένα λιγότερο, μετά την ανεξαρτητοποίηση του Β. Οικονόμου, ενώ και ο Γρ. Ψαριανός φέρεται να σκέφτεται την ανεξαρτητοποίηση. Ο τελευταίος, όπως και Α. Παπαδόπουλος, δέχτηκαν έντονη κριτική για την επιλογή τους να απουσιάσουν εντελώς απ' τις εργασίες της ΚΕ.

Στην, κατά πλειοψηφία, απόφαση της ΚΕ αναφέρεται, μεταξύ άλλων: «Η πορεία του κόμματος προς το συνέδριο συνιστά κρίσιμη και αναγκαία διαδικασία αναδιάταξης και διαμόρφωσης της πολιτικής γραμμής μας, στο πλαίσιο αυτό, η ΚΕ αποφασίζει τη διεξαγωγή έκτακτου συνεδρίου 12-14 Σεπτεμβρίου. Δεν τίθεται θέμα παραίτησης του προέδρου του κόμματος Φώτη Κουβέλη».

Αντιπαράθεση ξέσπασε και για το χρόνο διεξαγωγής του συνεδρίου ανάμεσα σε μέλη προσκείμενα στο «Αριστερό Δίκτυο» και σε στελέχη της πλειοψηφίας, όπως ο Δ. Χατζησωκράτης. Εξ' αυτού ορμώμενη η «Μεταρρυθμιστική Τάση» κατήγγειλε στην ανακοίνωσή τις «παρακμιακές διαδικασίες» και αδιαφορία για το αν «τα μέλη του κόμματος στο σύνολό τους θα μπορέσουν να προβληματιστούν για τις αιτίες και τις συνέπειες της συντριβής».

Ο Σπ. Λυκούδης, όπως και άλλοι ομιλητές, επέκρινε την πλειοψηφία ότι θέλησε να στήσει τον τρίτο πόλο γύρω από τον εαυτό της, «με ό,τι είχε μείνει από το ΠΑΣΟΚ και δεν ήθελε τον Βενιζέλο». Επέκρινε τον τρόπο αποχώρησης απ' την κυβέρνηση και ζήτησε να συμβάλλει η ΔΗΜΑΡ στη δημιουργία της μεγάλης κεντροαριστεράς. «Η κεντροαριστερά που θέλουμε δεν είναι συμπλήρωμα κανενός, δεν είναι ετεροπροσδιοριζόμενη. Η άποψη ότι φτιάχνουμε ένα φορέα λέγοντας ποιόν θα συμπληρώσουμε δεν είναι κακή πολιτική. Είναι αστεία πολιτική», είπε.

Χτες, μιλώντας στον «Αθήνα 9.84», υποστήριξε ότι η ΚΕ ήταν μακριά απ' τις ανάγκες που έχει η ΔΗΜΑΡ, ότι το συνέδριο θα αναδιαρμορφώσει την ηγεσία, «με την έννοια των πλειοψηφιών και των μειοψηφιών αν υπάρξουν», όπως είπε, αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο εξόδου της μειοψηφίας απ' το κόμμα. Επέκρινε την απουσία πολιτικής γενναιότητας να γίνει παραδεκτή η λανθασμένη πολιτική γραμμή.

«Δεν μπορούν να λειτουργούν τα κόμματα με την αλαζονεία της κάθε προσωπικής άποψης», ήταν ο αντίλογος του Φ. Κουβέλη, που πάντως επέρριψε το εκλογικό αποτέλεσμα στο «θολό, αδύναμο να αποτυπωθεί στην ακραία διλημματική και πολωτική προεκλογική ατμόσφαιρα, πολιτικό στίγμα».

Απέρριψε κατηγορηματικά ως αιτία την αποχώρηση απ' την κυβέρνηση και την άρνηση σύμπραξης με τους «58», η πρόταση των οποίων, όπως είπε, «κατέρρευσε κάτω από την ασφυκτική λαβή της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ, που αντιλαμβανόταν τη συνεργασία με όρους λεοντείου εταιρείας».

Αφησε, με τη σειρά του, αιχμές σε βάρος στελεχών του κόμματος, διερωτώμενος: «Ημασταν όσο άξιζε σ' αυτόν το χώρο ενωμένοι; Ημασταν αλληλέγγυοι; Δώσαμε τη μάχη όσο αποτελεσματικότερα μπορούσαμε, πέρα από προσωπικές θέσεις; Φανήκαμε φιλόξενοι σε πρόσωπα με άλλη πολιτική καταγωγή και άλλες πολιτικές αφετηρίες, που θέλησαν να δώσουν μαζί μας την εκλογική μάχη; Προφυλάξαμε το κόμμα μας όταν κάποια εξωγενή κέντρα υπεδείκνυαν το δρομολόγιο που οφείλαμε να ακολουθήσουμε;»

Επί της ουσίας, όμως, φάνηκε ότι η διαφωνία στο εσωτερικό της ΔΗΜΑΡ δεν αφορά στο στόχο αλλά το εργαλείο επίτευξής του. Η πρόταση του Φ. Κουβέλη δεν απέχει απ' την πρόταση του Σπ. Λυκούδη, παρά μόνο ως προς την ιεράρχηση των βημάτων υλοποίησής της. Ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ υπερασπίστηκε «ένα νέο μπλοκ εξουσίας της Κεντροαριστεράς και της Αριστεράς», στο οποίο συμπεριλαμβάνονται ΠΑΣΟΚ, Ελιά, Ποτάμι, ΣΥΡΙΖΑ κ.ά., η μειοψηφία υπερασπίζεται πρώτα τη συγκρότηση μιας ισχυρής κεντροαριστεράς και σε δεύτερη φάση διερεύνηση της δυνατότητας συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ.