Οχι, δεν πρέπει να προκαλεί έκπληξη η δήλωση του Ζαν Κλοντ Γιούνκερ ότι κάθε μελλοντικό «πρόγραμμα στήριξης» (βλ. Μνημόνιο) θα υπάγεται σε «ανάλυση» για τις «κοινωνικές του επιπτώσεις». Τον τελευταίο καιρό, είναι διάφορα τα στελέχη των Βρυξελλών που στέκονται (ακόμα και αυτοκριτικά) απέναντι στις λεγόμενες «πολιτικές λιτότητας». Πριν από λίγο καιρό, ο Ευρωπαίος Επίτροπος Οικονομίας, Ολι Ρεν, ήταν που άφησε ανοιχτό παράθυρο για «χαλάρωση του Συμφώνου Σταθερότητας». Μήπως, όμως, αυτή η «αυτοκριτική» σηματοδοτεί στροφή σε φιλολαϊκή πολιτική; Οχι, βέβαια. Σηματοδοτεί διεργασίες και «παζάρια» στα επιτελεία των ιμπεριαλιστικών συμμαχιών και των μονοπωλίων δίνουν και παίρνουν με ένα σκοπό: πώς θα εξασφαλιστούν οι συνθήκες που θα επιτρέψουν την ενίσχυση των επενδύσεων, το άνοιγμα σε νέες αγορές.