«Θεράποντες» και «θεραπείες» | ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΑ | ΡΕΠΟΡΤΑΖ

ΡΕΠΟΡΤΑΖ

«Θεράποντες» και «θεραπείες»

Απόγευμα Δευτέρας και το ιατρείο του γνωστού «θεράποντος ιατρού», εκεί στην Ηρώδου Αττικού, ήταν «πήχτρα» από πελάτες. Ανθρωποι κάθε ηλικίας και κοινωνικής τάξης ήταν καθισμένοι στο ευρύχωρο σαλόνι του διαμερίσματος και περίμεναν υπομονετικά τη σειρά τους για να τους εξετάσει ο δόκτωρ. Καθισμένος σε μια γωνιά ήταν και ένας μεσόκοπος με ροζιασμένα χέρια και κυρτούς ώμους, που φαίνεται ότι είχε έρθει για πρώτη φορά στο ιατρείο του «θεράποντος», γιατί κοίταζε τα πάντα γύρω του ερευνητικά και κάθε τόσο έσκυβε σε κάποιον διπλανό του και ρωτούσε με έκδηλη αγωνία: «είναι πράγματι καλός ο γιατρός, όπως τον διαφημίζουν;».

Ο πρώτος, στον οποίο απευθύνθηκε ο νεοφερμένος επισκέπτης του γιατρού, τον κοίταξε αμήχανα για μια στιγμή και έπειτα του είπε με ειλικρίνεια ότι δεν μπορεί να απαντήσει, γιατί πρώτη φορά ερχόταν κι αυτός στο «θεράποντα». Ο δεύτερος όμως ερωτηθείς, ήξερε λέει και παραήξερε το δόκτορα και μπορούσε να πει ανεπιφύλακτα ότι αυτός ήταν «όχι απλώς καλός αλλά άριστος». Ο ανθρωπάκος άκουσε το εγκώμιο που έπλεξε ο άλλος στο γιατρό, αλλά δεν πείστηκε απόλυτα. «Μωρέ σαν κράχτης, σαν αβανταδόρος μοιάζει ετούτος», σκέφτηκε και αφού πέρασαν λίγα λεπτά πλησίασε μια εύσωμη λαϊκή γυναίκα που καθόταν πιο πέρα και της έκανε την ίδια ερώτηση, που είχε κάνει και στους προηγούμενους.

Η γυναίκα τότε έκλεισε ένα περιοδικό που ξεφύλλιζε, τον κοίταξε κατάματα και του είπε με κάποια έξαψη στη φωνή της: «Τι να σου πω, άνθρωπέ μου; Για κάποιους ο "θεράπων" είναι άριστος και σωτήρας τους και για άλλους σωστός δόκτωρ της συμφοράς!»

- Δηλαδή, τι εννοείτε;

- Εννοώ, κύριέ μου ότι ο γιατρός είναι καλός ή κακός ανάλογα με την «πάθηση» που έχει καθένας και την κοινωνική τάξη στην οποία ανήκει. Αν, λόγου χάρη, κάποιος ανήκει στους λίγους και εκλεκτούς του συστήματος και πάσχει από αρπακτικότητα και βουλιμία ο δόκτωρ θα τον κάνει να βρει την υγειά του αμέσως. Θα του δώσει μια γερή «δόση» από θαλασσοδάνεια, προμήθειες, δημόσια έργα και άλλα τέτοια «ιάματα» και ο φίλος θα αισθανθεί αμέσως μια χαρά. Και για να δεις ότι δε λέω αερολογίες, να, κοίταξε εκεί τους τέσσερις υγιέστατους κυρίους που κάθονται απέναντι στον καναπέ. Είναι οι κύριοι μεγαλοεργολάβος, τραπεζίτης, βιομήχανος και μεγαλοεπιχειρηματίας. Ο γιατρός τους «κουράρει» πέντε χρόνια τώρα και τους έχει κάνει όλους σωστά «θρεφτάρια!»

Ο ταλαίπωρος μεσόκοπος έμεινε να χαζεύει για λίγο τους τέσσερις ευτραφείς και ευδαίμονες του απέναντι καναπέ, αλλά η λαλίστατη συνομιλήτριά του, τον σκούντηξε και του είπε: «Σύνελθε, γιατί δεν τελείωσα, αγαπητέ μου. Τώρα θα σου πω και για τους άλλους τους φουκαράδες, σαν κι εμένα κι εσένα, που έρχονται εδώ, πιστεύοντας αφελώς ότι θα βρουν γιατρειά. Ολους αυτούς ο δόκτωρ τούς μαζεύει με κούφιες υποσχέσεις, με ψευτοδιλήμματα και άλλα κόλπα. Και μετά ξέρεις τι κάνει σε όλους αυτούς; Εφαρμόζει ο αχρείος τη "θεραπεία", λέει, του "εκσυγχρονισμού" που λίγο, ναι λίγο, διαφέρει από επιδημία πανώλης! Εκατομμύρια έχουν υποστεί αυτήν την "κούρα" και υποφέρουν άσχημα. Πεντακόσιες και πλέον χιλιάδες είναι άνεργοι, 2,5 εκατομμύρια είναι φτωχοί και άλλοι τόσοι οδεύουν προς τη φτώχεια με τα "κλεμμένα" μεροκάματα που παίρνουν, τις αυξήσεις - κοροϊδία και τα χίλια δυο βάρη που τους έχουν φορτώσει. Κι αν πεις για εκείνους τους άτυχους συνταξιούχους, με τις συντάξεις πείνας που παίρνουν έχουν πέσει όλοι απ' τα πόδια. Και ο κύριος δόκτωρ ετοιμάζει πολύ χειρότερες καταστάσεις για τους μελλοντικούς απόμαχους της βιοπάλης. Ετοιμάζει ένα νόμο που θα τους θερίσει όλους σαν... δυσεντερία, ο άτιμος».

Βέβαια - συνέχισε ακάθεκτη η γυναίκα - θα ρωτήσεις άνθρωπέ μου τι γυρεύω εγώ εδώ μετά από όσα σου είπα. Ε, να, παραδέχομαι ότι ήμουν πελάτισσα του "θεράποντος" χρόνια, αλλά τώρα άνοιξα τα μάτια και ήρθα για τελευταία φορά στο ιατρείο του. Για να μην ξαναπατήσω».

- Δηλαδή θα αλλάξεις γιατρό; Θα πας μήπως στον άλλο «θεράποντα» εκεί στη Ρηγίλλης;

- Οχι δα! Σου είπα ότι ξύπνησα και δε θα αναζητήσω θεραπεία των δεινών μου από κάποιον που έχει τις ίδιες «συνταγές», με ετούτον εδώ για εμάς τους εργάτες, τους υπάλληλους, τους αγρότες, τους συνταξιούχους. Τώρα κατάλαβα, φίλε μου, ότι η «συνταγή» για μας είναι με «κόκκινη διαγράμμιση». Στο δρόμο, δηλαδή, συνέχεια, με τη γροθιά ψηλά και «κάτω οι θεράποντες της συμφοράς». Μόνο μ' αυτόν τον τρόπο θα βρει ο λαός την υγειά του!

Τάσος ΑΥΓΕΡΙΝΟΣ