(Συνέχεια από τη σελίδα 1)

Αν η κυβέρνηση ήθελε πραγματικά να αντιμετωπίσει τη διαπλοκή, η ρίζα της οποίας βρίσκεται στα ταξικά συμφέροντα που υπηρετεί κάθε κόμμα, δε θα απέρριπτε τις επανειλημμένες προτάσεις του ΚΚΕ για ονομαστικοποίηση των μετοχών, των τίτλων του Δημοσίου κ.ά. που θα μπορούσαν να συμβάλουν σε αυτήν την κατεύθυνση.

Αυτά, όμως, περιλαμβάνονται στα «ιερά και τα όσια» του καπιταλισμού, ενώ η στόχευση του νομοσχεδίου είναι άλλη: Οι διατάξεις του επιδιώκουν τον οικονομικό στραγγαλισμό όποιου κόμματος έχει ως κύρια πηγή της χρηματοδότησής του τα εργατικά - λαϊκά στρώματα, όποιου κόμματος δεν έχει καμία σχέση με το κεφάλαιο και τα αναπόφευκτα οικονομικά νταραβέρια του πάνω και κάτω από το τραπέζι. Δηλαδή, πρώτα και κύρια του ΚΚΕ.

Το ΚΚΕ, όπως όλα τα κόμματα, ελέγχεται από ορκωτούς λογιστές σε ό,τι αφορά την κρατική χρηματοδότηση κ.τ.λ., δημοσιεύει ισολογισμούς κ.ο.κ., ωστόσο δηλώνει κατηγορηματικά ότι δεν πρόκειται να παραδώσει ονόματα και προσωπικά δεδομένα των μελών και των φίλων του, των ανθρώπων που το ενισχύουν από το υστέρημά τους γιατί εκτιμούν τη δράση και τους αγώνες των κομμουνιστών. Γνωρίζουμε ότι ζούμε στο καθεστώς της εξουσίας των μονοπωλίων, που μπορεί να αλλάζει προβιές, αλλά δε χάνει τον ταξικό της χαρακτήρα, της εργοδοτικής τρομοκρατίας που ενισχύθηκε ακόμα παραπέρα στις συνθήκες της κρίσης.

Το αν ένα κόμμα υπηρετεί συγκεκριμένα μεγαλοσυμφέροντα διαπιστώνεται πολύ εύκολα από τις θέσεις του και την πρακτική του, από το τι ψηφίζει - για παράδειγμα - στη Βουλή. Το ΚΚΕ σε όλη του την ιστορική διαδρομή έχει αποδείξει έμπρακτα ότι είναι το κόμμα που υπηρετεί την εργατική τάξη και το λαό, ότι οι κομμουνιστές δεν έχουν καμία σχέση με τους μηχανισμούς χρηματισμού και εξαγοράς του κεφαλαίου. Η οικονομική στήριξη από το λαό είναι όρος ύπαρξης για το ΚΚΕ, βαθιά πολιτική σχέση και στις πιο δύσκολες συνθήκες.

Είναι άλλο πράγμα η εθελοντική δημοσίευση προσφορών φίλων και οπαδών προς το Κόμμα (μόνο στο α' εξάμηνο του 2014 στη σχετική καθημερινή στήλη του «Ριζοσπάστη» δημοσιεύτηκαν 1.200 ονομαστικές προσφορές) και είναι άλλο πράγμα το υποχρεωτικό φακέλωμα όλων των ανθρώπων του μόχθου που ενισχύουν το ΚΚΕ.

Η ανοιχτή παρέμβαση στη λειτουργία των κομμάτων, άλλωστε, είναι στοιχείο της ενίσχυσης της καταστολής σε βάρος του εργατικού - λαϊκού κινήματος, προωθείται παράλληλα με άλλα μέτρα καταστολής, όπως π.χ. οι σχεδιαζόμενες παρεμβάσεις στη λειτουργία των συνδικαλιστικών οργανώσεων και η επιβολή ακόμη περισσότερων εμποδίων στην κήρυξη απεργιών.

Πρέπει, λοιπόν, να γίνει υπόθεση του εργατικού - λαϊκού κινήματος, υπόθεση καθενός η καταδίκη αυτών των αντιδραστικών σχεδιασμών.