Εκκληση στους εργαζόμενους και στα συνδικάτα, «να οργανώσουν χωρίς καθυστέρηση τον κόσμο της δουλιάς. Να συγκροτούν παντού Επιτροπές Αγώνα και Συντονιστικές Επιτροπές. Να συντονίζουν τη δράση τους με ΕΒΕ και Αγρότες. Να εντάξουν στην πάλη τους τα προβλήματα των ΣΣΕ, των δημοκρατικών ελευθεριών, της Παιδείας και της Υγείας. Να δράσουν για τις συνθήκες Υγιεινής και Ασφάλειας στους χώρους δουλιάς. Να αντιπαλέψουν τις ιδιωτικοποιήσεις», απευθύνει το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο, με προκήρυξη που κυκλοφόρησε χτες, ενόψει του συλλαλητηρίου που οργανώνει για την 5η Ιούλη.

Στην προκήρυξή του, με τίτλο «Συνεχίζουμε αγωνιστικά», το ΠΑΜΕ, αφού κάνει μια αναλυτική συνολική αποτίμηση των εξελίξεων μετά τις πανεργατικές κινητοποιήσεις, σημειώνει:

«Οι εργαζόμενοι με τη συγκλονιστική συμμετοχή τους στις κινητοποιήσεις για την ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ απέρριψαν τα μέτρα της κυβέρνησης και τις επιλογές της Συνόδου Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που στόχο έχουν να αφαιρέσουν κατακτήσεις και δικαιώματα.

Οι κινητοποιήσεις αυτές, που είχαν έντονα πολιτικά χαρακτηριστικά, εξέφραζαν μια συνολική και συσσωρευμένη αγανάκτηση των λαϊκών στρωμάτων απέναντι στη συνολική πολιτική της κυβέρνησης, που είναι πολιτική υπέρ των μονοπωλίων και του κεφαλαίου.

Ταυτόχρονα, σήμερα γίνεται πιο καθαρή η ανάγκη διεκδίκησης και απαίτησης ενός πλαισίου για την Κοινωνική Ασφάλιση, που θα λύνει προβλήματα και θα ικανοποιεί σύγχρονα δικαιώματα σε όφελος των λαϊκών στρωμάτων.

Σήμερα, η αναγκαιότητα για βαθύτερες πολιτικές αλλαγές και για ριζική ανατροπή των συσχετισμών στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα αναδείχνονται σε βασικές προϋποθέσεις για αποτελεσματική αντεπίθεση των λαϊκών δυνάμεων».

Για τις εξελίξεις μετά τις κινητοποιήσεις, το ΠΑΜΕ σημειώνει:

«Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ μετά τις συγκλονιστικές απεργιακές κινητοποιήσεις υποχρεώθηκε σε αναδίπλωση και ελιγμούς, με στόχο να επισκευάσει το "επικοινωνιακό της προφίλ" και να επαναφέρει τα αντιασφαλιστικά της μέτρα σε βάρος όλων των εργαζόμενων, σε βάρος ανδρών και γυναικών. Τίποτα δεν έχει αλλάξει ουσιαστικά στη στάση της κυβέρνησης.

Αποθρασυμένος ο ΣΕΒ, στην Ετήσια Γενική του Συνέλευση, απαίτησε σύνταξη στα 67 (!), ιδιωτικοποίηση των Επικουρικών Συντάξεων, κατάργηση των Βαρέων και Ανθυγιεινών και κάλεσε τις πολιτικές δυνάμεις να στρατευτούν τώρα για τον καινούριο "εθνικό στόχο", την ανταγωνιστικότητα! Επί τόπου, οι κ. κ. Σημίτης και Καραμανλής συναγωνίστηκαν στις δεσμεύσεις απέναντι στους βιομήχανους και στις υποσχέσεις ότι το κόμμα του καθενός είναι το πιο κατάλληλο για να ικανοποιεί τις απαιτήσεις του κεφαλαίου.

Λίγες ακριβώς μέρες μετά τη Συνέλευση του ΣΕΒ, ο υπουργός Εργασίας κ. Γιαννίτσης, σε ειδική συγκέντρωση στελεχών της Εθνικής Χρηματιστηριακής, διαβεβαίωσε τους χρηματιστηριακούς κύκλους ότι η κυβέρνηση θα εμμείνει στις αντιασφαλιστικές της επιλογές, επειδή αυτό απαιτεί η ΟΝΕ και η βελτίωση της ανταγωνιστικότητας».

Για την κατάσταση στο συνδικαλιστικό κίνημα, αναφέρει:

«Κι ενώ οι αντίπαλοι της εργατικής τάξης, κυβέρνηση και βιομήχανοι, μεθοδεύουν τις αντεργατικές τους επιθέσεις, οι πλειοψηφίες σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ προσέτρεξαν σε συναντήσεις με τον υπουργό Εργασίας, βοηθώντας έτσι την κυβέρνηση να βγει από τη δύσκολη θέση που την έχουν φέρει οι απεργιακές κινητοποιήσεις, εκθέτοντας το συνδικαλιστικό κίνημα και βάζοντας πλάτη να ξεκινήσει το παζάρι του "κοινωνικού διαλόγου", μέσω των λεγόμενων εμπειρογνωμόνων. Εγραψαν έτσι στα παλιά τους παπούτσια το μήνυμα που έστειλαν τα εκατομμύρια των απεργών.

Και για μεν την ΠΑΣΚΕ, ο καθένας εύκολα αντιλαμβάνεται ότι, σαν στυλοβάτης του κυβερνητικού συνδικαλισμού, έχει στρατευτεί συνειδητά στη στήριξη της κυβέρνησης προς δόξαν του αυτόνομου συνδικαλισμού!

Οι θλιβερές φιγούρες της ΔΑΚΕ και της Α. Π., τι μαρτυρούν; Οτι τους σέρνει απ' τη μύτη ο κυβερνητικός συνδικαλισμός και η αιτία δεν είναι απλά η νομή εξουσίας. Η ουσία της στάσης των παρατάξεων ΔΑΚΕ - Α. Π. είναι πολιτική και ιδεολογική. Προσκυνούν την ίδια θεά με την ΠΑΣΚΕ, τη θεά της ταξικής συνεργασίας.

Ολες αυτές οι εξελίξεις επιβεβαιώνουν ότι η "αγωνιστικότητα" των πλειοψηφιών ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ άντεξε τριάντα μέρες. Ταυτόχρονα, φάνηκε ότι περιφρονούν το μήνυμα των συγκλονιστικών κινητοποιήσεων και επανέρχονται στον επικίνδυνο για τα εργατικά συμφέροντα δρόμο των στημένων διαλόγων και παζαριών.

Η άρνηση των πλειοψηφιών σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ να προχωρήσουν σε νέες κινητοποιήσεις έρχεται να επιβεβαιώσει τον πρωθυπουργό και πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ κ. Κ. Σημίτη, που την επομένη της απεργίας στις 17 Μάη δήλωνε ότι "έκλεισε ο κύκλος των κινητοποιήσεων και αρχίζει ο κύκλος του Διαλόγου"! Από πού, αλήθεια, ξεκινούσε η σιγουριά του κ. Σημίτη ότι άλλη απεργία δε θα γίνει; Κάποιοι οφείλουν να δώσουν πειστικές απαντήσεις.

Ολα αυτά επιβεβαιώνουν, για μια ακόμα φορά, ότι οι ηγεσίες που συγκροτούν την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ στις κρίσιμες στιγμές αποτελούν το στυλοβάτη αντιλαϊκών επιλογών».

Τέλος, για τη στάση που πρέπει να κρατούν τα συνδικάτα, με την προκήρυξη υπενθυμίζεται ότι:

«Το ΠΑΜΕ, με σεβασμό στην εντολή των εκατομμυρίων απεργών, απαίτησε την απόρριψη της πρόσκλησης Γιαννίτση και την άμεση επιστροφή της πρόσκλησης. Αρνήθηκε να πάρει μέρος στη συνάντηση. Αυτή είναι και η μοναδική απάντηση, που νομιμοποιούνταν να υιοθετήσουν η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ. Κι όχι να προστρέχουν και να προβάλλουν ένα συμβιβαστικό πλαίσιο, που κινείται στο γήπεδο των κυβερνητικών επιλογών. Εφτασε να αποδέχεται η ΓΣΕΕ το όριο ηλικίας στα 65!!

Η πρόσκληση του υπουργού Εργασίας έπρεπε να απορριφθεί, αφού:

• Δεν έχει προκύψει κανένα καινούριο στοιχείο, που να οδηγεί στην αλλαγή της στάσης του συνδικαλιστικού κινήματος.
• Οι τοποθετήσεις του πρωθυπουργού και του γραμματέα της ΚΕ του κυβερνώντος κόμματος και οι αποφάσεις της ΚΕ του ΠΑΣΟΚ επιβεβαιώνουν ότι η κυβέρνηση επιμένει συνολικά στις αρχικές της θέσεις για κατεδάφιση του Συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης.
• Αλλοιώνει το μήνυμα και την εντολή των απεργιακών κινητοποιήσεων. Προσβάλλει τους εργαζόμενους και θέλει να σπείρει απογοήτευση.
• Τέλος, νόημα θα είχε μια συνάντηση, μόνο αν το κίνημα με τους αγώνες τους είχε επιβάλει στην κυβέρνηση να συζητήσει με όρους και θέσεις που καλυτερεύουν τη θέση των εργαζομένων και όχι να τη χειροτερεύουν, όπως π.χ.:

- Κατάργηση των νόμων της ΝΔ.

- Μείωση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης.

- Αύξηση μισθών και συντάξεων.

- Αύξηση των εισφορών της εργοδοσίας.

- Επιστροφή των κλεμμένων.

- Συνταξιοδότηση με 30 χρόνια δουλιάς, κλπ.

- Πλήρης απασχόληση».