Την περασμένη εβδομάδα, η κυβέρνηση έθεσε σε διαβούλευση το νομοσχέδιο του υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης με τον τίτλο «Εκδημοκρατισμός της διοίκησης - Καταπολέμηση της γραφειοκρατίας και ηλεκτρονική διακυβέρνηση - Αποκατάσταση αδικιών και άλλες διατάξεις». Ούτε λίγο, ούτε πολύ, με το νομοσχέδιο αυτό η κυβέρνηση προσπαθεί να δημιουργήσει την αίσθηση ότι «αποκαθιστά αδικίες», επαναπροσλαμβάνοντας τους εργαζόμενους που βρίσκονταν σε καθεστώς διαθεσιμότητας.

Ωστόσο, το αίσθημα της αδικίας παραμένει για τη μεγάλη πλειοψηφία των διαθέσιμων, που βλέπουν ότι η νέα κυβέρνηση δεν πρόκειται να αλλάξει τους άθλιους όρους με τους οποίους δούλευαν και πριν, αγκομαχώντας να τα βγάλουν πέρα. Είναι χαρακτηριστικά τα όσα είπε μία από τις 600 καθαρίστριες που δούλευαν με σύμβαση αορίστου χρόνου στο υπουργείο Οικονομικών, σε σύσκεψη της ΑΔΕΔΥ με τους διαθέσιμους που έγινε στις αρχές της βδομάδας:

«Δεν αγωνιστήκαμε - είπε - για να επαναπροσληφθούμε με τους όρους που δουλεύαμε επί Σαμαρά και Βενιζέλου, με 4ωρη απασχόληση. Αλλά για να έχουμε τα ίδια δικαιώματα με όλους, 8ωρο, πλήρη εργασία. Ούτε αγωνιστήκαμε για να ξαναγυρίσουμε σε προσωποπαγείς θέσεις, που όταν φύγουμε από τη δουλειά θα καταργηθούν και τη δουλειά που κάνουμε θα την πάρουν οι ιδιώτες εργολάβοι, οι οποίοι θα απασχολούν εργαζόμενες με συνθήκες γαλέρας».

Και αφού αναρωτήθηκε «αν αυτό είναι το αριστερό μας πιστεύω», πρόσθεσε πως «εμείς θέλουμε όταν φύγουμε από τη δουλειά η θέση να υπάρχει και να την πάρουν τα "παιδιά" μας και όχι οι εργολάβοι». Εξίσου αποκαλυπτική είναι όμως και η απάντηση που πήρε από συνδικαλιστικό στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος είπε: «'Η δέχεστε το νομοσχέδιο ή θα έρθει ο Μητσοτάκης» και θα τους απολύσει όλους.

Ο νέος κυβερνητικός συνδικαλισμός επί το έργον. Βάζει το δίλημμα στους εργαζόμενους να διαλέξουν ανάμεσα στη μισοδουλειά και στην ανεργία, να συμβιβαστούν με τη μισοζωή και τις μειωμένες απαιτήσεις, να αποκηρύξουν ακόμα και τη σκέψη για ανάκτηση των απωλειών, για δουλειά με δικαιώματα και αξιοπρεπείς μισθούς.