Βασικές ρυθμίσεις των προηγούμενων κυβερνήσεων, που καθορίζουν την Κοινωνική Ασφάλιση σε βάθος 50ετίας, μένουν ανέγγιχτες
Γιατί αναφερόμαστε ειδικά σε αυτούς; Γιατί με τους τρεις αυτούς νόμους και κυρίως τους δύο πρώτους, ως αποτέλεσμα του πρώτου μνημονίου, πέραν των δραματικών μειώσεων στις συντάξεις που ήδη αποδίδονταν, διαμορφώθηκε το νέο ασφαλιστικό σύστημα στη χώρα μας σε βάθος 50ετίας, από το 2010 έως το 2060.
«Παραδόξως», όμως, αν και πρόκειται για νόμους που υλοποιούν τις βασικές προβλέψεις του Μνημονίου στον τομέα της Κοινωνικής Ασφάλισης, ο ΣΥΡΙΖΑ ούτε την προεκλογική περίοδο, αλλά ούτε και μετά την ανάληψη της διακυβέρνησης τοποθετείται καθαρά.
Αν εξαιρέσει κανείς το ζήτημα της επαναφοράς της 13ης σύνταξης, που μένει να το δούμε στην πράξη, για όλο αυτό το τερατούργημα, το οποίο μετατρέπει ακόμα και τις σημερινές μίζερες συντάξεις σε προνοιακά βοηθήματα, τα λαλίστατα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και υπεύθυνοι περί του Ασφαλιστικού μέχρι τώρα δε λένε κουβέντα.
Και παρά το γεγονός ότι και οι τρεις αυτοί νόμοι ήδη παράγουν αποτελέσματα και με τα νέα ηλικιακά όρια που καθόρισαν, εγκλωβίζουν χιλιάδες εργαζόμενους σε όλα τα Ταμεία να βγαίνουν στη σύνταξη σε πολύ μεγαλύτερη ηλικία και με πολύ μικρότερες συντάξεις, οι υπεύθυνοι υπουργοί σιωπούν. Σιωπούν, δηλαδή, για τις βασικές ανατροπές που έφερε το μνημόνιο στην Κοινωνική Ασφάλιση. Και ενώ μιλάνε για πολλά, δεν μιλάνε για τα βασικά.
Για παράδειγμα, δεν μας λένε τι θα κάνουν για:
Και μιλάμε για τη μείωση στο ονομαστικό κονδύλι, αφού το πραγματικό, σε σχέση με το ποιο έπρεπε να είναι το κονδύλι των συντάξεων αν δεν επιβάλλονταν οι ανατροπές, θα ήταν ακόμα μεγαλύτερο. Αρα η μείωση και κατ' επέκταση οι απώλειες για τους συνταξιούχους είναι ακόμα μεγαλύτερη από τα 4,5 δισ. ευρώ το χρόνο, που προκύπτει από την αφαίρεση των ποσών. Τα παραπάνω είναι μόνο μερικά, ενδεικτικά ζητήματα, τα οποία η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ κρύβει κάτω από το χαλί της «αντιμνημονιακής» ρητορικής.