Το Γενικό Νοσοκομείο «Γ. Παπανικολάου» είναι ανεπτυγμένο σαν τριτοβάθμιο περιφερειακό νοσοκομείο και έχει πολλές μοναδικές κλινικές σε επίπεδο Μακεδονίας και Θράκης.

Για παράδειγμα, έχει καρδιοχειρουργική κλινική που πήρε άδεια να γίνει μεταμοσχευτικό κέντρο, Μονάδα Τεχνητού Νεφρού, Αιματολογική Κλινική και Μονάδα Μεταμόσχευσης Μυελού των Οστών, Μονάδα Γονιδιακής Θεραπείας, τη μοναδική στην Ελλάδα, Τράπεζα Ομφαλοπλακουντικών Μοσχευμάτων, τη μοναδική δημόσια στην Ελλάδα, Αντιφυματικό Κέντρο, Μονάδα Εντατικής Θεραπείας Εγκαυμάτων (ΜΕΘΕ), κ.ά.

Ομως, εξαιτίας της υποχρηματοδότησης και της έλλειψης προσωπικού, η λειτουργία του νοσοκομείου γίνεται ολοένα και πιο δύσκολη. Η χρηματοδότηση μειώνεται με σταθερούς ρυθμούς και ο προϋπολογισμός για το 2015 είναι μόλις 35 εκ. ευρώ, όταν το 2009 ήταν 99 εκ. ευρώ. Το προηγούμενο διάστημα έκλεισαν κλινικές (π.χ. Α' χειρουργική, Πνευμονολογική, Παθολογική, συγχωνεύθηκαν η Α' και Β' Καρδιολογική) και μειώθηκαν οι κλίνες του νοσοκομείου από 850 σε 650.

Σε ό,τι αφορά το προσωπικό, η διοίκηση του νοσοκομείου παραδέχεται ότι οι ελλείψεις έφτασαν στο «μη περαιτέρω» και ζήτησε την πρόσληψη 235 ατόμων για την κάλυψη επειγουσών αναγκών. Επιβεβαιώνει ακόμα ότι ο μηχανολογικός εξοπλισμός (αγγειογράφος, στεφανιογράφος, αξονικός) βρίσκεται στα όρια ζωής που δίνουν οι εταιρείες και ανά πάσα στιγμή μπορεί να τεθούν εκτός λειτουργίας.

Εξίσου επιτακτική είναι η ανάγκη να επιστρέψουν στη δικαιοδοσία του νοσοκομείου οι οδηγοί που μετακινήθηκαν στο ΕΚΑΒ, προκειμένου να καλύπτονται οι επείγουσες ανάγκες μεταφοράς των ασθενών από κτίριο σε κτίριο, για εξετάσεις, επεμβάσεις, κ.ά. Το νοσοκομείο διέθετε 13 οδηγούς και η διοίκηση παραδέχεται ότι δεν μπορεί να λειτουργήσει χωρίς να επιστρέψουν τουλάχιστον 5-6.

Η ανάγκη συντήρησης των κτιρίων, που πλέον καταρρέουν, είναι κι αυτή επείγουσα. Σε πολλά κτίρια έχει μπει σήμανση με κορδέλες, προκειμένου να εμποδίζεται η προσέγγιση πέραν της βασικής εισόδου, καθώς έχει να γίνει συντήρηση από το σεισμό του 1978!

Τα κενά στο προσωπικό, με βάση τον τελευταίο οργανισμό που συντάχθηκε χωρίς να παίρνει υπόψη τις πραγματικές αυξημένες ανάγκες, αγγίζουν το 50%, ενώ από το 2010 δεν έχουν γίνει προσλήψεις. Αυτό οδηγεί σε εντατικοποίηση της δουλειάς που ξεπερνά τα όρια των ανθρώπινων αντοχών. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι τα οφειλόμενα ρεπό συνολικά στους εργαζόμενους του νοσοκομείου είναι περίπου 5.000 ημέρες, ενώ οφείλονται και 400 ημέρες κανονικής άδειας από το 2014.

Από τις 274 θέσεις γιατρών που προβλέπονται, κενές είναι οι 71. Επιχειρείται να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα με την πρόσληψη επικουρικών (συμβασιούχων) γιατρών όμως και αυτό δεν αποτελεί λύση καθώς, ενώ αποκτούν πολύτιμη εμπειρία, στη συνέχεια φεύγουν, επειδή λήγουν οι συμβάσεις τους. Επιπλέον, προσλαμβάνονται και πληρώνονται με βάση τα έσοδα του νοσοκομείου από την εμπορευματική λειτουργία του. Στο νοσοκομείο υπάρχουν σήμερα 10 επικουρικοί γιατροί.

Δραματικά μειωμένο είναι και το υπόλοιπο προσωπικό του νοσοκομείου (νοσηλευτικό, διοικητικό, τεχνικό, παραϊατρικό, κ.λπ.). Στον οργανισμό προβλέπονται 1.360 εργαζόμενοι και εργάζονται 897, δηλαδή 463 λιγότεροι, από τους οποίους οι 228 νοσηλευτικό προσωπικό.

Την εικόνα συμπληρώνουν τα παρακάτω στοιχεία: Σε βοηθητικό υγειονομικό προσωπικό προβλέπονται 120 θέσεις και εργάζονται 64. Στις διοικητικές υπηρεσίες προβλέπονται 114 και εργάζονται 70. Παρασκευαστές προβλέπονται 30 και εργάζονται 20. Στο τμήμα Ραδιολογίας - Ακτινολογίας προβλέπονται 22 και εργάζονται 12. Στην τεχνική υπηρεσία από 71 θέσεις, καλυμμένες είναι οι 35. Στο προσωπικό εστίασης, από τις προβλεπόμενες 42 θέσεις, καλυμμένες είναι οι 17 και στην καθαριότητα από τις 33 καλυμμένες είναι μόλις οι 7.

Και οι τραυματιοφορείς είναι στο 50% της προβλεπόμενης δύναμης, με αποτέλεσμα να δημιουργείται 4 και 5 ώρες αναμονή στα επείγοντα. Συνολικά, από το 2009 μέχρι σήμερα συνταξιοδοτήθηκαν 431 άτομα και μετά τον Αύγουστο αναμένεται νέο μεγάλο κύμα συνταξιοδοτήσεων, καθώς ο μέσος όρος ηλικίας του προσωπικού είναι τα 60 χρόνια για το ιατρικό και τα 53 χρόνια για το νοσηλευτικό.

Η εντατικοποίηση της εργασίας επιδεινώνεται ακόμη περισσότερο, λόγω της χωροταξικής δομής του νοσοκομείου (πολλά και διάσπαρτα κτίρια σε μια τεράστια έκταση). Ετσι κλινικές (π.χ. Παθολογική, Καρδιολογική, Πνευμονολογική) λειτουργούν σε διαφορετικούς ορόφους και χώρους και οι νοσηλευτές με δυσκολία ανταποκρίνονται στις ανάγκες όλων των ασθενών. Στην Πνευμονολογική, επιπλέον, τη νύχτα μια νοσηλεύτρια πρέπει να φροντίσει για 40 περίπου ασθενείς.

Νοσηλεύτριες, το πρωί εργάζονται στο τμήμα με τις χημειοθεραπείες και το μεσημέρι της ίδιας ημέρας κατεβαίνουν στο Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών για να βοηθήσουν τους συναδέλφους τους. Και εργάζονται σε αυτές τις συνθήκες χωρίς ρεπό μέχρι και 15 συνεχόμενες μέρες. «Αραγε, πόσο ασφαλές είναι για τους ασθενείς να είναι μια νοσηλεύτρια σε δύο ορόφους; Τα λάθη πότε γίνονται; Οταν καλείται ένας εργαζόμενος να υπερβεί τα όρια της ανθρώπινης κόπωσης», λένε οι ίδιες.

Στο Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών τα τελευταία 2 χρόνια έχει αυξηθεί η προσέλευση των ασθενών και ο αριθμός των εισαγωγών. Το προσωπικό, όμως, στο ΤΕΠ μειώθηκε κατά 4 άτομα. Εμειναν 13 να δουλεύουν σε κυκλικό ωράριο. Σε ένα 24ωρο εφημερίας χρειάζεται να αντιμετωπίσουν περισσότερα από 600 περιστατικά. Αυτό σημαίνει ότι 2-3 νοσηλεύτριες της βάρδιας χρειάζεται να αντιμετωπίσουν περίπου 200 ασθενείς.

Αντίστοιχα εξουθενωτική είναι η κατάσταση και με τους τραυματιοφορείς που έχουν μείνει οι μισθοί από τους προβλεπόμενους στον οργανισμό και οι περισσότεροι από αυτούς αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα υγείας λόγω της φύσης της δουλειάς. Στην εφημερία υπάρχουν πέντε τραυματιοφορείς. Οπως λέει η τραυματιοφορέας Ελλη Χατζησάββα,«δεν επαρκούμε. Πολλές φορές για έναν ασθενή χρειάζεται να κάνουμε έως και 4 μεταφορές. Δεν προλαβαίνουμε να εξυπηρετήσουμε και την ίδια ώρα ακόμη και σήμερα υπάρχουν φαινόμενα τακτοποίησης ημετέρων».

Οι εργαζόμενοι φωνάζουν σε όλους τους τόνους ότι δεν λύνεται το πρόβλημα με επικουρικούς γιατρούς, με εργολαβικές εταιρείες (σε φύλαξη, καθαριότητα, σίτιση, ρουχισμός, ιματισμός, επεξεργασία λυμάτων κ.ά.), με θέσεις μερικής απασχόλησης 6μηνα κ.λπ., που στην πραγματικότητα δεν έρχονται να καλύψουν τις ανάγκες, αλλά να προωθήσουν ταχύτατα την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων.

Διεκδικούν άμεση χρηματοδότηση των νοσοκομείων, άμεση κατάργηση της συμμετοχής των ασθενών (5 ευρώ, 1 ευρώ), άμεση πρόσληψη μόνιμου προσωπικού και καλούν σε συντονισμένο αγώνα. Σε Γενική Συνέλευση που πραγματοποίησαν την περασμένη Τρίτη, αποφάσισαν να προχωρήσουν σε κινητοποιήσεις αμέσως μετά το Πάσχα.