Τρόπους να προσπεράσει τις δυσκολίες που προκαλούν στη λειτουργία του στρατεύματος ο υποβιβασμός της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας σε ρόλο υποκατασκευαστή και οι δεσμεύσεις που προκύπτουν από τη συμμετοχή στην ΕΕ, αναζητά η κυβέρνηση, αποδεχόμενη φυσικά το στενό κορσέ που επιβάλλουν και σε αυτό το ζήτημα τα μονοπώλια.

Συγκεκριμένα, με νομοσχέδιο του υπουργείου Αμυνας, επέρχονται τροποποιήσεις στο νόμο 3978/2011 ως εξής:

-- Στο πλαίσιο της διαδικασίας σύναψης σύμβασης προμήθειας στρατιωτικού εξοπλισμού, η αναθέτουσα αρχή υποχρεούται να συνάψει ταυτόχρονα με τη σύμβαση αυτή και σύμβαση «εν συνεχεία υποστήριξης» (follow on support - FOS) του προς προμήθεια στρατιωτικού εξοπλισμού, με τον ίδιο ή άλλο οικονομικό φορέα. Η «εν συνεχεία υποστήριξη» αφορά σε συντήρηση, ανταλλακτικά, εκπαίδευση, πυρομαχικά, εκσυγχρονισμό, παράταση διάρκειας ζωής και αναβάθμιση του προς προμήθεια στρατιωτικού εξοπλισμού.

-- Καθορίζεται η ανάθεση αρμοδιοτήτων στα Γενικά Επιτελεία των τριών κλάδων των Ενόπλων Δυνάμεων, για τη διενέργεια διαδικασιών που απαιτούνται σχετικά με τη σύναψη συμβάσεων προμήθειας και υπηρεσιών στον τομέα της Αμυνας, οι οποίες λόγω χρηματικού ύψους δεν εμπίπτουν στην οδηγία 2009/81 της ΕΚ, που σήμερα ανέρχεται στο ποσό των 414.000 ευρώ.

Οπως λέγεται από το υπουργείο: «Με την πρώτη τροποποίηση επιλύεται ένα χρόνιο πρόβλημα στην υποστήριξη των στρατιωτικών εξοπλισμών και εξασφαλίζεται η ομαλή και εύρυθμη λειτουργία των οπλικών συστημάτων που θα προμηθευτούν οι Ενοπλες Δυνάμεις από εδώ και πέρα. Με τη δεύτερη τροποποίηση αντιμετωπίζονται άμεσα τα προβλήματα συντήρησης και υποστήριξης των μέσων και συστημάτων των Ενόπλων Δυνάμεων, με αποτέλεσμα την αύξηση της διαθεσιμότητάς τους και την πληρέστερη επιχειρησιακή τους εκμετάλλευση».

Κατά βάση, προσπαθούν να λύσουν ζητήματα όπως η άμεση παραγγελία ανταλλακτικών, πυρομαχικών και εφοδίων από τους ίδιους τους Αρχηγούς των Επιτελείων, χωρίς να απαιτούνται μακρόχρονες διαδικασίες απόφασης, ανάθεσης παραγγελίας, παραλαβής.

Βέβαια, όπως έχει δείξει η εμπειρία τόσων χρόνων περί τα εξοπλιστικά, το βασικό πρόβλημα θα παραμένει, όσο η εγχώρια αμυντική βιομηχανία περιορίζεται στοχευμένα σε ρόλο υποκατασκευαστή και τοπικού αντιπροσώπου, σε όφελος φυσικά ξένων και ντόπιων μονοπωλίων. Οσο δε στηρίζεται, για να αναπτύξει τις μεγάλες δυνατότητες που υπάρχουν στον τόπο, στο εργατικό και επιστημονικό του προσωπικό, ώστε να παραχθεί και πρωτότυπο ακόμα έργο, αποκλειστικά και μόνο για τις ανάγκες Αμυνας της χώρας και όχι προς υποστήριξη ιμπεριαλιστικών σχεδίων και αποστολών.

Προβλήματα, φυσικά, θα υπάρχουν και όσο η χώρα παραμένει στη λυκοσυμμαχία της ΕΕ, οι κανονισμοί της οποίας υπηρετούν τα συμφέροντα των μονοπωλίων και όχι τις ανάγκες του στρατεύματος.

Στο μεταξύ, ο υπουργός Αμυνας Π. Καμμένος υπέγραψε απόφαση για τη δρομολόγηση των απαιτούμενων από την κείμενη νομοθεσία διαδικασιών για ανακατάταξη στους κλάδους των Ενόπλων Δυνάμεων 1.000 συνολικά οπλιτών (600 στο Στρατό Ξηράς, 200 στο Πολεμικό Ναυτικό, 200 στην Πολεμική Αεροπορία), για περίοδο δυο ετών, η οποία μπορεί να παραταθεί για ακόμη ένα έτος.

Η δυνατότητα ανακατάταξης των εν λόγω Οπλιτών Βραχείας Ανακατάταξης (ΟΒΑ) δίνεται μόνο σε οπλίτες που υπηρετούν και όχι σε εφέδρους, αμέσως μετά και σε συνέχεια της εκπλήρωσης της θητείας τους. Θα συνεχίζουν να υπηρετούν στις μονάδες από τις οποίες και θα απολύονται και οι οποίες έχουν καθοριστεί με σχετική υπουργική απόφαση, χωρίς δυνατότητα μετάθεσης.

Με το μέτρο αυτό, η κυβέρνηση προσπαθεί να καλύψει κενά που υπάρχουν σε διάφορες μονάδες, διατηρώντας στη θέση τους οπλίτες που έχουν ολοκληρώσει την υποχρεωτική θητεία, ενώ ταυτόχρονα επιχειρεί να παρουσιάσει... έργο στην αντιμετώπιση της ανεργίας, παρουσιάζοντας ως... λύση τη με ημερομηνία λήξης ανακατάταξη στις Ενοπλες Δυνάμεις.