Για «επιλεκτικές συγκρίσεις» κατηγορεί ο ΣΥΡΙΖΑ τη ΝΔ και προσπαθεί να σκιαγραφήσει την πραγματικότητα που κατά την άποψή του τεκμηριώνει τη διαφορά του απ' αυτήν. Καταφέρνει να επιβεβαιώσει πανηγυρικά τη σύμπλευσή τους στην κατεύθυνση που υπαγορεύουν τα συμφέροντα του ντόπιου κεφαλαίου.

Στο non paper που διένειμε προχτές, προσπαθεί να αντικρούσει την κατηγορία ότι είναι «μία απ' τα ίδια» με τη ΝΔ. Ετσι, ισχυρίζεται ότι «μια απλή σύγκριση των πεπραγμένων της κυβέρνησης Σαμαρά επί δυόμισι χρόνια με αυτά της κυβέρνησης Τσίπρα μέσα σε μόλις 7 μήνες, δεν αφήνει κανένα περιθώριο αμφιβολιών».

Η σύγκριση αυτή, όμως, αποδεικνύει ακριβώς το αντίθετο και συνιστά επιπλέον πρόκληση, απέναντι σ' ένα λαό που στενάζει απ' τα βάρη που του έχουν φορτωθεί, ο κομπασμός του ΣΥΡΙΖΑ ότι δεν του φόρτωσε και περισσότερα, ενώ θα μπορούσε!

Την ώρα, λοιπόν, που διατηρεί το χαράτσι του ΕΝΦΙΑ, κατηγορεί τη ΝΔ ότι το μονιμοποίησε και αυτοεγκωμιάζεται ότι «προσπαθεί να ανακατανείμει τα βάρη του υπέρ των αδύναμων κοινωνικών ομάδων και των μικροϊδιοκτητών»!

Την ώρα που ο ΦΠΑ αυξάνεται σε μια σειρά είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης και η φορολεηλασία εξανεμίζει το ισχνό λαϊκό εισόδημα, κατηγορεί τη ΝΔ ότι είχε εισηγηθεί την αύξησή του στα ξενοδοχεία...

Την ώρα που οι συντάξεις μειώνονται, ο ΣΥΡΙΖΑ παινεύεται ότι ανέστειλε την εφαρμογή της ρήτρας μηδενικού ελλείμματος στα επικουρικά ταμεία, που θα επιφέρει δραστική μείωση των συντάξεων, η οποία βεβαίως τελικώς θα εφαρμοστεί.

Την ώρα που έχει συμφωνήσει να καταργήσει το ΕΚΑΣ, σταδιακά απ' το 2017 και έως το 2019, μέμφεται τη ΝΔ επειδή το e-mail Χαρδούβελη έκανε λόγο για δραστική μείωση του ΕΚΑΣ το 2015, αλλά και πλήρη κατάργησή του για ομάδες χαμηλοσυνταξιούχων!

Την ώρα που έχει δεσμευτεί μέχρι τον Οκτώβρη του 2015 να δρομολογήσει «διαδικασία διαβούλευσης με επικεφαλής μια ομάδα ανεξάρτητων εμπειρογνωμόνων, με σκοπό την επανεξέταση ορισμένων υφιστάμενων πλαισίων της αγοράς εργασίας, συμπεριλαμβανομένων των ομαδικών απολύσεων, της συλλογικής δράσης και των συλλογικών διαπραγματεύσεων, λαμβανομένων υπόψη των βέλτιστων πρακτικών σε διεθνές και ευρωπαϊκό επίπεδο», κομπάζει ότι «σε αντίθεση με το βάθεμα της απορρύθμισης των εργασιακών σχέσεων και τις απολύσεις που εφάρμοσε η κυβέρνηση της ΝΔ, η κυβέρνηση της Αριστεράς πέτυχε να αποτρέψει τις ομαδικές απολύσεις στον ιδιωτικό τομέα, σταμάτησε τις απολύσεις στο Δημόσιο».

Κοκορεύεται ότι το δικό του μνημόνιο είναι καλύτερο απ' αυτό που θα υπέγραφε η προηγούμενη κυβέρνηση, επειδή προβλέπει χαμηλότερα πλεονάσματα, κάτι ωστόσο αναμενόμενο λόγω της ύφεσης. Αλλά και επειδή υπάρχει πρόβλεψη για άμεση εκκίνηση της συζήτησης για αναδιάρθρωση του χρέους, κρύβοντας ότι αυτή, αν γίνει, θα γίνει με το αζημίωτο, θα την πληρώσει ο λαός.

Η ουσία είναι μία, μπορεί ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ να αλληλοκατηγορούνται για το ποιος ευθύνεται για τα νέα αντιλαϊκά μέτρα, μπορεί και οι μεν και οι δε να τα αποκηρύσσουν μετά βδελυγμίας, αλλά μαζί τα ψήφισαν, στηρίζοντας το 3ο μνημόνιο και μπορεί αύριο να κληθούν και μαζί να τα εφαρμόσουν. Γιατί η αλήθεια είναι ότι υπάρχει κάτι πιο βαθύ που τους ενώνει και αυτό ονομάζεται καπιταλιστικός δρόμος ανάπτυξης, στόχος της ανάκαμψης των κερδών του κεφαλαίου, των επιχειρηματικών ομίλων, στρατηγική της ΕΕ. Σε αυτή τη βάση, οι κατά τ' άλλα υπαρκτές διαφορές τους πάνε στην μπάντα.