Διεργασίες αναμόρφωσης και αναδιάταξης «τρέχουν» σε όλο το φάσμα του αστικού πολιτικού σκηνικού. Στόχος η διασφάλιση της «κυβερνητικής σταθερότητας» αλλά και της κυβερνητικής εναλλαγής, ώστε οι καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις οι αναγκαίες για τη στήριξη της καπιταλιστικής ανάκαμψης να προωθούνται τάχιστα, με την ανοχή και τη στήριξη εργατικών - λαϊκών στρωμάτων.

Απέναντι σ' ένα τέτοιο ...στοίχημα περιμένουν για να ποντάρουν λίγο - πολύ όλα τα αστικά κόμματα και μορφώματα, βάζοντας καθένα τους τους δικούς του όρους συμμετοχής.

Πέρα από τα σχέδια που φαίνεται να εξυφαίνονται στο κυβερνητικό επιτελείο περί ενδεχόμενης διεύρυνσης της κυβερνητικής πλειοψηφίας, διεργασίες κορυφώνονται και στην αξιωματική αντιπολίτευση, με τη ΝΔ να διοργανώνει σήμερα εσωκομματικές εκλογές για την εκλογή νέου προέδρου και με πιθανότατο το ενδεχόμενο β' γύρου αρχές Γενάρη, αν σήμερα δε συγκεντρώσει κάποιος από τους 4 υποψηφίους τις μισές συν μία των ψήφων.

Ανεξάρτητα από πρόσωπα, στο εσωτερικό του κόμματος δείχνουν να συγκρούονται δύο γραμμές: Η μία που θέλει το κόμμα να στρέφεται με μεγαλύτερη έμφαση στο «κέντρο», όπου ομνύουν σειρά στελεχών θεωρώντας ότι μόνο έτσι, καπαρώνοντάς τον, μπορεί το κόμμα να αποκτήσει εκ νέου προοπτική εξουσίας. Η γραμμή αυτή δεν αποκλείει και μια παροχή «συναίνεσης» σε σημεία της κυβερνητικής πολιτικής, όπου κριθεί ότι εξυπηρετούνται έτσι καλύτερα οι στόχοι αναθέρμανσης της εγχώριας καπιταλιστικής οικονομίας.

Την τέτοια γραμμή περιέγραψε χαρακτηριστικά η «Καθημερινή», την Τετάρτη, στο κύριο άρθρο της, με τίτλο «Να μην παρασυρθεί»: «Η Κεντροδεξιά δεν πρέπει να παρασυρθεί από το γενικότερο κλίμα του λαϊκισμού σε μία στείρα αντιμνημονιακή αντιμετώπιση των προβλημάτων της χώρας. Οποτε το δοκίμασε, δεν έγινε πειστική. Οι πολίτες περιμένουν υπεύθυνες, μετριοπαθείς προτάσεις από την αξιωματική αντιπολίτευση, όχι πυροτεχνήματα και αφορισμούς. Σε κρίσιμα ζητήματα, όπως το Ασφαλιστικό, πέρα από ένα ξερό ΟΧΙ, οι πολίτες απαιτούν συγκεκριμένες προτάσεις. Ας ελπίσουμε ότι οι υπερβολές που έχουν ακουστεί το τελευταίο διάστημα οφείλονται στον πυρετό της εσωκομματικής εκλογικής διαδικασίας. Η χώρα χρειάζεται μία στιβαρή, υπεύθυνη αντιπολίτευση».

Σε αυτό το μοτίβο κινούνται - όπως φαίνεται - κι άλλοι παράγοντες και επιτελεία του συστήματος. Π.χ. ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας, Γ. Στουρνάρας, σύμφωνα με πληροφορίες, συναντήθηκε ατύπως το προηγούμενο διάστημα με τους Αντ. Σαμαρά, Φ. Γεννηματά, Στ. Θεοδωράκη, Ευ. Μεϊμαράκη, Ντ. Μπακογιάννη, Αδ. Γεωργιάδη, Απ. Τζιτζικώστα, Χρ. Σταϊκούρα, ζητώντας τους να επιδείξουν «συναίνεση» ώστε να προχωρήσει το περιλάλητο πρόγραμμα δημοσιονομικής εξυγίανσης όπως συμφωνήθηκε με τους δανειστές.

Την τέτοια άποψη δε δείχνουν να συμμερίζονται στο εσωτερικό της ΝΔ ορισμένα στελέχη, που κατά τους εσωκομματικούς τους αντιπάλους αναζητούν ως πρόφαση την όποιας μορφής παροχή «συναίνεσης» στην κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ, ώστε να δηλώσουν δημόσια τη διαφωνία τους και να αποχωρήσουν από το κόμμα, στήνοντας ένα άλλο κόμμα - μόρφωμα στα «δεξιά της ΝΔ». Στελέχη της οποίας έχουν ήδη μετρήσει ότι ένα τέτοιο κόμμα τύπου «σαλονάτης Χρυσής Αυγής» και «σοβαρής ελληνικής ακροδεξιάς - τύπου Λεπέν» μπορεί να εμφανίσει άμεσα 15 βουλευτές στη Βουλή και να διεκδικήσει ένα ποσοστό μεταξύ 4 και 8%, όπως μετρούν το «χώρο» ανάμεσα σε ΝΔ και Χρυσή Αυγή. Μάλιστα, κυκλοφορεί ευρύτερα μια εκτίμηση ότι μια τέτοια κίνηση αποχώρησης - διάσπασης θα διευκολυνθεί αν η κυβέρνηση καταθέσει άμεσα ένα νέο εκλογικό νόμο προς το αναλογικότερο, διευκολύνοντας την κοινοβουλευτική τους παρουσία και την ανεύρεση μετεκλογικού ρόλου στη διαχείριση της αστικής εξουσίας.

Ρόλο στη διαχείριση φαίνεται να διεκδικεί και η Χρυσή Αυγή, ώστε να βάλει πλάτες από καλύτερες θέσεις στα ζητούμενα του κεφαλαίου. Δεν πάει, άλλωστε, πολύς καιρός απ' όταν, τέλη Νοέμβρη, ο φιρερίσκος της ναζιστικής οργάνωσης, Ν. Μιχαλολιάκος, σε συνέντευξή του στο περιοδικό «Crash», δεν απέκλειε τη συμμετοχή των νεοναζί σε κυβέρνηση «ειδικού σκοπού». Μάλιστα, η ίδια η ιστοσελίδα του φασιστικού μορφώματος, αναδημοσιεύοντας τη συνέντευξη, την τιτλοφορούσε ως εξής: «Ετοιμος να συμμετάσχει σε κυβέρνηση ειδικού σκοπού εμφανίστηκε ο γενικός γραμματέας της Χρυσής Αυγής, Νίκος Μιχαλολιάκος, μιλώντας στο CRASH»!

Συγκεκριμένα, σε ερώτηση αν «υπάρχει περίπτωση να συμμετάσχετε σε κάποιου είδους συγκυβέρνηση», η απάντηση του Ν. Μιχαλολιάκου ήταν: «Με τα δεδομένα που υπάρχουν σήμερα, το θεωρώ εξαιρετικά δύσκολο και μάλλον αδύνατον. Θα μπορούσε να συμμετάσχει η Χρυσή Αυγή σε μια κατάσταση ανάγκης και με μοναδικό στόχο την καταγγελία των μνημονίων». Οταν ρωτήθηκε αμέσως μετά: «Ακόμη και σε μια κυβέρνηση της Αριστεράς θα δίνατε την ψήφο σας;», ο Ν. Μιχαλολιάκος έσπευσε να απαντήσει: «Ναι. Δε μας ενδιαφέρει αυτό το πράγμα, μπορεί αυτή η κυβέρνηση ειδικού σκοπού να είναι και δεξιά. Εάν, για παράδειγμα, η ΝΔ με τη νέα της ηγεσία αλλάξει γραμμή πλεύσης, καταδικάσει τα μνημόνια και πει ότι ήταν λάθος που τα ακολούθησε, τότε δε θα είχαμε αντίρρηση να συμβάλουμε με την ψήφο μας». Με μια... καταγγελία των μνημονίων και εφαρμογή ενός διαφορετικού αντιλαϊκού μείγματος διαχείρισης, δηλαδή, «μέσα» η ΧΑ για κυβέρνηση και με τον ΣΥΡΙΖΑ και με τη ΝΔ...

Στην ίδια συνέντευξη, ο Μιχαλολιάκος ξεκαθάριζε ότι «δεν είμαστε μαρξιστές για να αρνούμαστε την ελεύθερη οικονομία. Είμαστε, όμως, υπέρ της ελεύθερης οικονομίας και όχι υπέρ της νεοφιλελεύθερης οικονομίας, υπάρχει διαφορά». Προσέθετε ακόμα ότι «εάν είχαμε ένα τίμιο κράτος και υπήρχαν πραγματικά κίνητρα, υπάρχουν πολλοί Ελληνες πλούσιοι που θα επένδυαν στη χώρα μας», σηματοδοτώντας την πρεμούρα του να διεκδικήσει και νέες φοροαπαλλαγές και εισφοροαπαλλαγές για το μεγάλο κεφάλαιο.

Τους δικούς τους όρους για συμμετοχή σε μια επόμενη συγκυβέρνηση βάζουν και οι της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, σχήμα που έστησαν από κοινού οι ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ.

Μιλώντας την Τετάρτη σε στελέχη του χώρου, η επικεφαλής τους, Φ. Γεννηματά, αφού τόνισε ευθύς εξαρχής ότι «η χώρα (βλ. η ντόπια αστική τάξη) έχει ανάγκη από μια ισχυρή σοσιαλδημοκρατική παράταξη» και ότι «εμείς θα τη χτίσουμε», έβαλε στόχο ένα «μεγάλο συνασπισμό των πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων (...) Ενα Πατριωτικό, Ευρωπαϊκό, Δημοκρατικό, Προοδευτικό ρεύμα με αναφορές στο Δημοκρατικό Σοσιαλισμό, την Κεντροαριστερά και τη Ριζοσπαστική Ευρωπαϊκή Σοσιαλδημοκρατία».

Ταυτόχρονα, επέμεινε να αναφέρεται στους «υπόλοιπους Ευρωπαίους Σοσιαλιστές» με τους οποίους θέλει να διατηρήσει σχέσεις το ΠΑΣΟΚ, ευελπιστώντας να ψαλιδίσει τις γραμμές διασύνδεσης του ΣΥΡΙΖΑ με την ευρωενωσιακή σοσιαλδημοκρατία, όπως ενισχύονται όλο και περισσότερο το τελευταίο διάστημα.

Παραπέρα, δεν παρέλειψε να κατηγορήσει τον Αλ. Τσίπρα ότι «πέταξε τη συνεννόηση (σ.σ. που είχαν πετύχει το καλοκαίρι ψηφίζοντας μαζί το τρίτο μνημόνιο) στο καλάθι των αχρήστων». «Δήλωσε ότι αισθάνεται ασφαλής. Πιστεύει ότι μπορεί να διαχειριστεί μόνος του αυτή τη δύσκολη κατάσταση. Ας το κάνει, έχει νωπή εντολή. Ας κυβερνήσει επιτέλους. Εμείς πιστεύουμε ότι για να πάει μπροστά η χώρα, απαιτείται εθνική συνεννόηση. Προϋπόθεση είναι ο διάλογος μεταξύ των πολιτικών κομμάτων. Αλλά διάλογος ανοιχτός, καθαρός, με προτάσεις και ενώπιον του λαού μέσα στη Βουλή!» πρόσθεσε, ελπίζοντας μάλλον σε μια αναβάπτιση του κόμματός της από μια τέτοια διαδικασία.

Σε αυτή τη βάση, ζήτησε «κυβέρνηση ευρύτερης συνεννόησης και συνεργασίας των δυνάμεων που θέλουν την έξοδο από την κρίση με παραμονή της Ελλάδας στην Ευρώπη και την Ευρωζώνη, ικανή να υλοποιήσει τη συμφωνία αυτή. Αυτή η κυβέρνηση θα μπορεί να διαπραγματευτεί με σοβαρότητα με τους εταίρους, να εγγυηθεί τις αναγκαίες τομές και μεταρρυθμίσεις, χωρίς νέα υφεσιακά και κοινωνικά άδικα μέτρα. Βασικό στοιχείο αυτής της συμφωνίας είναι η αλλαγή του εκλογικού συστήματος, η απλή αναλογική, η κατάργηση του bonus των 50 εδρών, η κατάτμηση των μεγάλων εκλογικών περιφερειών».

Κυβερνητική αναμόρφωση σκέφτονται και στο Ποτάμι. Ο επικεφαλής τους, Στ. Θεοδωράκης, περιοδεύοντας πριν λίγες μέρες στον Εβρο, επέμεινε ότι «πρέπει να υπάρχει ένα εθνικό σχέδιο που θα υπογραφεί και θα υπηρετηθεί από την πλειοψηφία των πολιτικών δυνάμεων και ως εκ τούτου θα εφαρμοστεί».

Τι σόι θα είναι αυτό το σχέδιο διακυβέρνησης, το σηματοδότησε, ίσως στην εξής αποστροφή τοποθέτησής του: «Η Ελλάδα χρειάζεται (...) να υπηρετήσει - εμείς το λέμε χωρίς ντροπή - την υπογραφή της. Η Ελλάδα έχει υπογράψει κάποια πράγματα και πρέπει να τα τηρήσει, για να μη βρεθεί σε καινούριες δυσάρεστες περιπέτειες», άρα εφαρμογή όλων των σκληρών μέτρων όπως έχουν περιληφθεί στα μνημόνια.

Ποιος θα τα εφαρμόσει; «Εμείς», είπε ο Στ. Θεοδωράκης, «αποκλείουμε το ενδεχόμενο να οδηγηθεί η χώρα σε νέα εκλογική αναμέτρηση (...) Μέσα σε ένα χρόνο έχουμε κάνει τρεις εκλογικές αναμετρήσεις. Ο κ. Τσίπρας θα πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες του. Εάν μπορεί να κυβερνήσει με τους 153, να κυβερνήσει. Αν δεν μπορεί, να έρθει στη Βουλή να το πει και από αυτή τη Βουλή να βρούμε μια λύση προς όφελος των πολλών. Δεν έχουμε τη δυνατότητα να πάμε σε εκλογές, αλλά φοβάμαι ότι δεν μπορούμε να έχουμε εμπιστοσύνη σ' αυτήν την κυβέρνηση ότι θα έχει οποιοδήποτε έργο στο άμεσο διάστημα».

Μιλά κι αυτός για οικουμενική; «Δεν ξέρω αν θα πρέπει να την ονομάσουμε οικουμενική, εθνική ανάγκης, εθνικού σκοπού, ο καθένας βάζει έναν τίτλο. Εμείς λέμε ότι αυτή η χώρα πρέπει να κυβερνηθεί από ανοιχτά, προοδευτικά μυαλά, ανθρώπους που έχουν δουλέψει και που μπορούν να βρουν έξυπνες λύσεις για τη χώρα».

Ο Β. Λεβέντης, πάντως, της Ενωσης Κεντρώων, μιλά καθαρά για οικουμενική. Χαρακτηριστικά, στη συνάντησή του την Τρίτη με το Γερμανό πρέσβη στην Αθήνα, P. Schoof, τον διαβεβαίωσε κατ' αρχάς ότι το κόμμα του «ήταν και παραμένει αναφανδόν υπέρ της ΕΕ και του ευρώ, διατρανώνει δε πάντοτε με παρρησία ότι για την ελληνική κρίση υπεύθυνες είναι κατά πρώτο και κύριο λόγο οι ελληνικές παθογένειες και ότι οι Ελληνες πρέπει να αναλάβουν την ευθύνη να τις διορθώσουν»..!

Στη συνέχεια, ζήτησε από το Γερμανό πρέσβη να μεταφέρει στην κυβέρνησή του το πρόγραμμα της Ενωσης Κεντρώων. Ο Λεβέντης δήλωσε, μάλιστα, «πρόθυμος να συναντήσει την ίδια την καγκελάριο Μέρκελ, προκειμένου να της εξηγήσει την επιτακτικότητα των αληθινών μεταρρυθμίσεων και όχι αυτών που επιχειρούνται ως άλλοθι και προς εξαπάτηση των Ελλήνων και των ξένων».

Οπως είπε, αργότερα, ο Λεβέντης στη Βουλή, ο Γερμανός του ζήτησε να μπει στην κυβέρνηση και να στηρίξει Τσίπρα, αλλά ο Λεβέντης αρνήθηκε, απαντώντας του ότι «η σημερινή κυβέρνηση θα δώσει τη θέση της αργά ή γρήγορα σε μια οικουμενική κυβέρνηση, στην οποία δέον να συμμετάσχουν και τα δύο μεγάλα κόμματα, ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ, γιατί αλλιώς μια κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ που θα έχαιρε της υποστήριξης μόνο μικρότερων κομμάτων δε θα μπορέσει να παραγάγει έργο». Την προώθηση, δηλαδή, των κατά Λεβέντη, επιτακτικών, αληθινών καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων...